به گزارش حوزه سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، لئو گابریل، خبرنگار و جامعه شناس اهل اتریش، در سمینار بین المللی تدابیر قهری یکجانبه و پیامد‌های آن که توسط نمایندگی‌های دائم جمهوری اسلامی ایران، کوبا و ونزوئلا نزد سازمان‌های بین المللی در هتل کوبورگ وین برگزار شد، نسبت به حرف شنوی رسانه‌های بین المللی از ابرقدرت‌ها در جنگ اقتصادی علیه کشور‌ها و پیامد‌های منفی آن بر جامعه بین الملل، هشدار داد.
وی در ابتدای سخنان خود با اشاره به اهداف و ایده‌های تعریف شده برای رسانه‌ها در عرصه بین المللی از جمله بی طرفی در دهه‌های گذشته، با این حال، نسبت به محقق نشدن آن اهداف و تبدیل نشدن رسانه‌ها به ابزاری جهت تقویت دموکراسی ابراز ناامیدی کرد و افزود: چیزی که امروزه در رسانه‌ها مشاهده می‌کنیم، با خط مشی تعریف شده برای آنها کاملا متفاوت می‌باشد. در همین راستا، امروزه می‌بینیم که جریان‌های اصلی رسانه‌ای و رسانه‌های بزرگ، تبدیل به جزء جدایی ناپذیر قدرت‌های سیاسی و اقتصادی شده اند، بطوریکه دیگر به سختی بتوان آنها را مستقل نامید. بویژه در زمان تقابل‌ها و تخاصم ها، بسیاری از خبرنگاران (نه همه آنها) خود را متعهد به پایبندی و اجرای دستورات رئیسان خود می‌دانند تا عمل بر اساس وجدان.
گابریئل با اشاره به اینکه هر زمان نیز خبرنگاری بخواهد یک موضوع مبهم را شفاف کند که در تضاد با منافع قدرت‌ها می‌باشد، به نوعی بایکوت و از صحنه کنار می‌رود، به رخ دادن چنین اتفاقی برای خودش درخصوص ناپدید شدن هواپیمای خطوط مالزی در اوکراین اشاره کرد و افزود: من به خاطر پیگیری موضوع ناپدیدشدن هواپیما که برخی شواهد از دست‌های پشت پرده آمریکا در آن خصوص حکایت می‌کرد، از آن زمان تاکنون موفق به دریافت ویزای آمریکا نشده ام.
وی با اشاره به اینکه این روز‌ها جنگ شکل جدیدی به خود گرفته و تبدیل به سیاست‌های فرامدرنی ابرقدرت‌ها شده، افزود: به لطف ابر رسانه ها، قدرت‌های بزرگ می‌توانند اخبار جعلی خود را در کمتر از چند دقیقه به سراسر جهان ارسال کنند. گابریل تاکید کرد: با وجود اینکه این جنگ اهداف اقتصادی را پیگیری می‌کند، ولی کماکان توسط نظامی‌ها هدایت می‌شود و نه سیاست مداران و تجار؛ در جنگ جدید، اقتصاد نقش ابزار اصلی را بازی می‌کند.
این خبرنگار با اشاره به اینکه هرگز و در طول تاریخ تحریم‌های اقتصادی علیه هیچ کشوری مانند روسیه، سوریه، ونزوئلا، ایران و ... به اندازه دولت ترامپ به عنوان یک سلاح برای تغییر رژیم استفاده نشده است، افزود: آنچه که در مورد این روش‌های مدرن جنگیدن قابل توجه است، این است که قربانیان واقعی تحریم‌ها مردم غیر نظامی و عادی هستند. البته نمونه‌هایی از آن در طول تاریخ از جمله نبرد لنین گراد و برنامه نفت در برابر غذا برای عراق اجرا شده است. فرق جنگ‌های اقتصادی دیروز با ا مروز این است که در گذشته یک ابزار جنگی شفاف در میدان‌های جنگ برای ضربه مستقیم به نیرو‌های دشمن بود، در حالی که امروزه از این ابزار برای هدف قرار دادن کل مردم جهت قیام علیه رهبران خود استفاده می‌شود.
گابریل با اشاره به اینکه از نزدیک شاهد این استراتژی علیه ونزوئلا بوده، افزود: با توجه به وابستگی دولت این کشور به فروش نفت، آمریکا از سال ۲۰۱۵، فشار‌های سنگینی علیه این کشور انجام داده است.
این جامعه شناس در ادامه با انتقاد از اینکه آمریکا و متحدان اروپایی اش از امتیاز وابستگی سایر کشور‌ها به کالا‌های اساسی آنان و دسترسی به شبکه‌های بانکی آنان استفاده و مردم کشور‌های رقیب را در فقر شدید فرو می‌برند، افزود: بهترین واژه که برای این اقدام می‌توان به کار برد، "تروریسم" می‌باشد و بایستی همانند سایر اشکال تروریسم به عنوان یک جنایت علیه بشریت مورد تعقیب واقع شود.
گابریل در پایان دو پیشنهاد را برای مقابله با تحریم‌های اقتصادی علیه مردم بیگناه ارائه نمود: اول، استفاده از "مجمع اجتماعی جهانی" جهت اعلام مخالفت با جنگ اقتصادی که قرار است سال آینده در مکزیک انجام شود.
دوم، تصویب یک اعلامیه بین المللی در محکومیت فشار‌های اقتصادی علیه کشور‌ها به عنوان یک ابزار جنگی.
انتهای پیام/
