به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، خداوند متعال برای بندگانش بهترین ها را برگزیده و نعمات زیادی به آنها بخشیده است ؛ دین مبین اسلام چراغی برای روشنایی راه مسلمانان است که در این راه برگزیدکان الهی ؛ پیامبر اکرم (ص) و اهل بیت (ع) علاوه بر قرآن کریم ، سخنان گوهرباری را برای امت خود به یادگار گذاشته اند که سرچشمه نور ، علم و دانش معبودیت و بندگی به وضوح در آن دیده می شود و بهترین راهنما برای مسلمانان و جهانیان برای انتخاب راه درست است.

در این گزارش به گزیده ای از احادیث امام جعفر صادق (ع) می پردازیم.

بر اساس بسیاری از روایات امام جعفر صادق (ع) به خاطر جایگاه و شرایط خاصی که داشتند از میان امامان معصوم(ع) صاحب بیشترین حدیث است.

امام صادق (ع) می فرماید : همانا خداوند متعال، دوازده هزار جهان آفریده است که هر یک از آنها نسبت به آسمان ها و زمین هاى هفت گانه بزرگ تر است; من  و دیگر ائمه دوازده گانه از طرف خداوند بر همه آن ها حجت و راهنما هستیم.

دانشمندان در قیامت چه کسانی هستند؟

امام جعفر صاق (ع) در خصوص حضور دانشمندان در قیامت ، فرموده اند : هرکس از شیعیان ما چهل حدیث را حفظ کندو به آن ها عمل کند خداوند او را دانشمندى فقیه در قیامت محشور مى گرداند و عذاب نمى شود.

برابری صبر با فضیلت هزار شهید

امام جعفرصادق (ع) در خصوص پاداش خداوند برای صبر فرموده اند: هر مومنی به بلایی گرفتار شود و صبر کند، اجر هزار شهید برای اوست.

ثواب خواستن مغفرت برای مومن 

امام صادق (ع) می فرماید: هرکس که در شب جمعه براى ده نفر از دوستان مومن خود که از دنیا رفته اند دعا و طلب مغفرت نماید، از اهل بهشت قرار خواهد گرفت.

دوستی خدا 

امام جعفر صادق (ع) می فرمایند:هر که برای خدا دوست دارد و برای خدا دشمن دارد و برای خدا عطاء کند، از کسانی است که ایمانش کامل است؛چنان از خدا بترس که گویا او را می بینی و اگر تو او را نمی بینی او تو را می بیند؛ هر که گناهی را برای خدا و ترس از او ترک کند خدا او را در روز قیامت خشنود گرداند؛خداوند متعال فرموده است: بنده من با چیزی محبوبتر از انجام واجبات به من دوستی نکند؛عبادت کنندگان سه دسته اند: گروهی خدای متعال را از ترس عبادت کنند و این عبادت بردگان است، گروهی خدای متعال را به طمع ثواب عبادت کنند و این عبادت مزدوران است. دسته ای خدای متعال را برای دوستیش عبادت کنند و این عبادت آزادگان و بهترین عبادت است؛چون خدای تعالی بنده ای را دوست دارد و او عمل کوچکی انجام دهد، خدا او را پاداش بزرگ دهد؛سه چیز از علامات مومن است: شناختن خدا و شناختن دوستان و دشمنان خدا.

عقل و دانش

سلیمان دیلمی می گوید: به امام صادق (ع) عرض کردم فلانی در عبادت و دیانت و فضیلت چنین و چنان است، امام (ع) فرمود: عقلش چگونه است؟ گفتم نمی دانم. امام (ع) فرمود: پاداش به اندازه عقل است؛شخصی از امام صادق - علیه السلام - پرسید عقل چیست؟ فرمود: چیزی است که به وسیله آن خدا پرستش شود و بهشت بدست آید. آن شخص گوید: گفتم پس آنچه معاویه داشت چه بود؟ فرمود: آن نیرنگ است، آن شیطنت است، آن نمایش عقل را دارد، ولی عقل نیست؛ ابن سنان گوید به امام صادق (ع)عرض کردم: مردی هست عاقل که گرفتار وسواس در وضو و نماز است، امام (ع) فرمود: چه عقلی که فرمانبری شیطان می کند؟ گفتم: چگونه فرمان شیطان می برد؟ امام (ع) فرمود: از او بپرس وسوسه ای که به او دست می دهد از چیست؟ قطعا به تو خواهد گفت از عمل شیطان است.

امام صادق (ع) می فرماید: عاقل ترین مردم خوش خلق ترین آنهاست؛ پیامبر خدا (ص ) فرموده است: ما گروه پیامبران ماموریم که با مردم به اندازه عقل خودشان سخن بگوییم؛ پیامبر خدا فرموده است: ای علی هیچ تهیدستی سخت تر از نادانی و هیچ مالی سودمندتر از عقل نیست؛امام جعفر صادق (ع): میان ایمان و کفر فاصله ای جز کم عقلی نیست. عرض شد: چگونه ای پسر پیغمبر؟ فرمود: بنده خدا در حاجت خود متوجه مخلوق می شود، در صورتی که اگر با خلوص نیت متوجه خدا شود آنچه خواهد در نزدیکتر از آن وقت به او رسد؛چون خدا خیر بنده ای خواهد، او را در دین دانشمند کند؛ کسب دانش واجب است.

روابط اجتماعی

امام جعفر صادق (ع) می فرماید: از دو مسلمان که به هم برخورد می کند آن که دیگری را بیشتر دوست دارد بهتر است؛ هر کسی که برای خدا از برادرش دیدن کند، خدای متعال فرماید: مرا دیدن کردی و ثوابت بر من است و به ثوابی جز بهشت برایت خرسند نیستم؛با یکدیگر مصافحه کنید، زیرا مصافحه کینه را می برد؛شیعیان ما با یکدیگر مهربانند، چون تنها باشند خدا را یاد کنند؛از جمله دوست داشتنی ترین اعمال نزد خدای متعال شادی رسانیدن به مؤمن است و سیر کردن او از گرسنگی، یا رفع گرفتاری او یا پرداخت بدهیش.

فضیلت سلام و دست دادن

امام جعفر صادق (ع) می فرماید: یک نفر که از میان جمعى سلام کند، از همه کافى است و یکى هم که از جمعى جواب گوید، کفایت کند؛ سلام، مستحب است و جواب سلام، واجب؛هرکه پیش از سلام، آغاز سخن کند، جوابش نگویید؛به‌هم دست بدهید که کینه را می‌برد.

انتهای پیام/