سردار محمدرضا نقدی معاون هماهنگ کننده کل سپاه، درباره شاخصههای هیئت داری به خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: هیئت دو رکن اصلی دارد؛ یک رکن آن ولایت است. هدف از تأسیس هیئت و رسالت آن، رساندن پیام ولایت و اهل بیت (ع) به ملت است. نباید این رسالت اصلی را فراموش کنیم. برجستهترین سرمایه ولایت در جهان امروز آن بستههای فکری، اعتقادی، فرهنگی و معرفتی است که رهبری و ولایت از تفسیر قرآن و اهل بیت (ع) به ما میدهند. این تفاسیر بر اساس مسائل روز است.
وی دیگر رکن هیئت را مردمی بودن آن دانست و افزود: هیئت مردمی است و نباید به موسسه اداری تبدیل شود؛ نباید این مکان مهم از دیوان سالاری اداری پیروی کند. این مکان باید همان طور که در طول قرنها فعالیت کرده، مردمی باشد و با عشق اداره شود. هیئت نیازمند مدیریت جهادی است که به سبک و سیاق خودش جلو برود. الحمدلله ما روز به روز رونق و جوششهای بیشتر در هیئتها را شاهد هستیم. جوانان آمدند و در هیئتها ابتکارات و خلاقیتشان را به نمایش میگذارند. اگر آماری هم مقایسه کنیم، ما در طول این چهل سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی، گسترش کمی و کیفی هیئتها را داشته ایم. تعداد مشارکت کنندگان در هیئت بیشتر شده است.
نقدی در ادامه به اهمیت روضه خوانی در زمان جنگ اشاره کرد و ادامه داد: در زمان جنگ تمام سنگرهای رزمندهها هیئت بودند. من ندیدم و نشنیدم عملیاتی بدون روضه سید الشهدا (ع) و زیارت عاشورا آغاز شود. سنگرهای حتی چند نفره و حتی در خط مقدم که خیلی نمیتوانستند سر و صدا داشته باشند، با رعایت اصول امنیتی خودشان، ممکن نبود بدون زیارت عاشورا به خط بزنند. در جنگ همه جا هیئت رزمندگان بود. این موضوع در زمان جنگ بود و الان هم ادامه دارد. ما در همین ماه رمضان دیدیم که هیئتهای مختلف در تهران و شهرستانها با جمعیتهای بیش از ۱۰ هزار نفر برگزار میشدند. این دستاور بزرگی است که تازگی دارد و سابقه چندانی در تاریخ هیئتهای گذشته نداشته است.
معاون هماهنگ کننده کل سپاه در پایان به حضور پررنگ هیئتها در مناطق سیل زده اشاره کرد و گفت: در فعالیتهای جهادی عملکرد هیئت رزمندگان اسلام و دیگر هیئتها عالی عمل کردند. هر منطقهای که میرفتیم، شاهد این حضور و عملکرد جهادی بودم. قابل تصور نبود این حجم از اهداهایی که هیئتها داشتند. علاوه بر این نیروهای با انگیزه هیئتی هم بودند که زندگی شان را کنار گذاشته، صبح و شب مشغول پخت و پز غذا بودند. خدمت به مردم سیل زده عاشقانه انجام میشد؛ این افراد همان گونه که در دهه اول محرم کار میکردند، در مناطق سیل زده کار کردند. جهادگران از شهرهای مختلف آمده بودند.
انتهای پیام/