به گزارش خبرنگار  حوزه آموزش و پرورش گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، بعد از استعفای ناگهانی و پرحاشیه وزیر آرام آموزش و پرورش، سیدمحمد بطحایی که حالا خود را در صفحات مجازی‌اش وزیر سابق آموزش و پرورش معرفی‌ می‌کند،  انتخاب سرپرست جدید و سکاندار این وزارتخانه هم که قرار بود بنا بر اعلام قبلی شنبه (۱۸ خردادماه) از سوی دولت تعیین شود، آنقدر در گیر و دار حواشی و جنجال‌ها بود که به نتیجه‌ای قطعی نرسید.

حالا آموزش و پرورش بدون وزیر و سرپرست وارد دومین روز کاری می‌شود؛ نهادی که گویی آنقدر به فکر تربیت نیروی انسانی مدیر و توانمند نبوده است و بعد از جنجال انتخاب سرپرست و منتفی شدن گزینه احتمالی، اقدام اهالی پاستور را برای انتخاب گزینه بعدی به کندی کشانده است، هرچند سایه سیاست‌زدگی بر سر این وزارتخانه همواره سنگینی می‌کند و از گوشه و کنار پیشنهاد‌هایی از سوی احزاب و گروه‌ها مطرح می‌شود که باید دید این گزینه‌های پیشنهادی توان وزارت دارند یا سیاسی بودن عامل انتخابشان است.

جولان سیاست‌زدگی بر پیکره آموزش و پرورش

همین که کمی بر اوضاع و احوال آموزش و پرورش تمرکز کنیم، جولان انواع و اقسام حزب‌ها و گروه‌ها و ایجاد قلمرو‌های اختصاصی هر کدام از آنها به خوبی مشهود است و حتی در انتصابات بخش‌های مختلف  نفوذ پیدا کرده‌اند.

حالا آموزش و پرورشی که باید فارغ از خط‌کشی‌های سیاسی نسل آینده را برای توسعه کشور تربیت کند، زمین بازی‌های سیاسی شده است و هر روز یکی از حزب‌های سیاسی در این وزارتخانه قدرت می‌گیرد و حرفش را بر کرسی می‌نشاند و گاه تقابل اهداف و نظرات احزاب موجب اختلاف و اختلال در کار‌های تعلیم و تربیتی می‌شود، حال بماند که این اوضاع از سوی آموزش و پرورشی‌های انکار می‌شود.

با وجودی که بار‌ها و بار‌ها از سوی مسئولان ارشد و بهارستانی‌ها و در راس همه آنها مقام معظم رهبری اعلام شده است، سیاست‌زدگی افت آموزش و پرورش است؛ رهبر معظم انقلاب در این مورد اظهار کردند: «سیاسی بازی در بدنه آموزش و پرورش مانند سم است.»

حال آنکه اوضاع فعلی با آنچه دولتمردان انتظار دارند زمین تا آسمان فاصله است و نگاه سیاسی چنان بر پیکره دستگاه تعلیم و تربیت می‌تازد که حتی در برهه‌هایی از زمان اطلاع‌رسانی به افکار عمومی فقط از طریق مجاری خبری و گاه نه چندان رسمی همسو با نگاه سیاسی مسئولان وقت آموزش و پرورشی به جامعه منتقل شد که این یعنی بازی سیاسی و زیرپا گذاشتن اهدافی که این نهاد و به تبع آن مملکت را قرار است به تعالی برساند.

جنجال انتخاب سرپرست و شائبه سیاسی‌کاری

در اولین ساعات خبر استعفای بطحایی، گزینه‌های متعددی از اهالی قدیمی آموزش و پرورش برای تصدی آموزش و پرورش به عنوان سرپرست اعلام شدند، اسامی که به تدریج حذف و در نهایت ۲ گزینه محتمل باقی ماند.

اوضاع پر تب و تاب تعیین سرپرست به گونه‌ای پیش رفت که ساعات ابتدایی روز گذشته، برای مجتبی زینی‌وند معاون وزیر شانس زیادی به عنوان سرپرست وجود داشت و در حالی که اوضاع خوب پیش می‌رفت، جو رسانه‌ای سرپرستی وی را تایید کرد، اما از سوی دولت، مجرای رسمی اطلاع‌رسانی، این خبر تکذیب شد، البته بعد از این اوضاع، برخی رسانه‌ها یک در میان خبری از تایید و تکذیب سرپرستی گزینه پیشنهادی را روی خروجی خود جابه‌جا کردند تا اینگونه بین خبر صحیح و گمانه‌زنی به نحوی پل بزنند و با این استراتژی بر ماجرای خبر سرپرستی صحه بگذارند؛ به هر روی واقعیت ماجرا نشان داد برخلاف برخی اطلاع‌رسانی‌ها رئیس جمهوری حکمی برای سرپرست آموزش و پرورش صادر نکرده است.

مجتبی زینی‌وند در تشریح اوضاع سرپرستی در گفت‌وگو با خبرنگار  حوزه آموزش و پرورش گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، علی‌رغم اخبار مبنی بر تکذیب خبر سرپرستی از سوی او، نه این احتمال را تایید و نه تکذیب کرد و قطعی بودن سمت را منوط به اعلام رسمی پایگاه اطلاع‌رسانی دولت دانست.

اهالی پاستور کرسی وزارت را به چه کسی می‌سپارند؟

شنیده‌ها حاکی از آن است که با منتفی شدن گزینه احتمالی امروز، بررسی برخی دیگر از اعضای شورای معاونان در دست اقدام این؛ البته فراکسیون زنان مجلس پیشنهاد حضور یک زن را برای تصدی وزارتخانه مطرح کرده است، اما پذیرش این احتمال با اوضاع مردسالار فضای مدیریتی و مغفول ماندن بانوان در آموزش و پرورش محتمل به نظر نمی‌رسد؛ وزارتخانه‌ای که دفتر امور زنان آن با تحولات ساختاری اخیر به حاشیه رانده شده است، بعید به نظر می‌رسد سرپرست یا وزیری زن و کارآمد به خود ببیند.

اوضاع و احوال این روز‌های وزارت که منتفی شدن سرپرستی را تا حدی به بازی سیاسی ربط می‌دهد حتی به چالش کشیدن وزیر آموزش و پرورش به دلیل سیاست‌زدگی را هم پیش از این به دنبال داشته است، ضرورت سرپرستی مستقل را می‌طلبد که نگاهش به چالش‌ها و مشکلات آموزش و پرورش بدون عینک حزبی باشد.

باید دید وزیری خلاق، مستقل و جوان کارآمد برای مهم‌ترین دستگاه تعلیم و تربیت کشور منصوب می‌شود یا تحت‌الشعاع اوضاع سیاسی جامعه با توجه به برگزاری انتخابات،  انتصابی را شاهد هستیم؟

انتهای پیام/