زمان پرتاب موشک کارشناسان باید به نکات مختلفی توجه کنند تا پرتاب دچار اختلال و انفجار نشود. یکی از وضعیت‌های خطرناک دراین زمان وجود توفان و صاعقه است که می‌تواند تهدیدی جدی برای ماموریت فضایی باشد.

به گزارش خبرنگار حوزه فن‌آوری‌ گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، به گفته کارشناسان افزون بر وجود نقض در سیستم‌های عملکردی، سوخت و تجهیزات که سبب انفجار موشک حاوی کپسول فضایی می‌شوند، وضعیت آب و هوایی نیز ۵۰ درصد در موفقیت یا شکست طرح‌های فضایی اثرگذار است.
 

محققان به‌طورمعمول می‌کوشند تا در بهترین وضعیت آب و هوایی سفینه‌های فضایی را به مقصد خود پرتاب کنند. اگر وضعیت جوی نامتعادل باشد مانند بارش باران، ورزش باد، بارش برف یا هوای توفانی با رعد و برق پرتاب تا زمان مساعد شدن وضعیت به تعویق می‌افتد.
 
وضعیت ناپایدار جوی به تازگی سبب به تاخیر افتادن پرتاب موشک فضایی فالکون ۹ اسپیس ایکس حاوی ماهواره‌های ارائه دهنده اینترنت شد و مهندسان به ناچار تا پایدار شدن وضعیت آب و هوایی پرتاب را به تعویق انداختند.
 
اگر هر گونه نقص سیستمی، عملیاتی یا بروز وضعیت ناپایدار و خطرناک جوی در زمان پرتاب موشک‌های فضایی روی دهد، احتمال انفجار موشک، مرگ سرنشینان و ضرر میلیارد دلاری وجود دارد.
 

در جدیدترین پرتاب ماهواره سایوز روسی به فضا ناپایداری جوی سبب برخورد صاعقه به موشک فضایی در ثانیه ۱۰ پرواز شد که به دلیل وجود سیستم‌های محافظتی و صاعقه گیر، این برخورد سبب آسیب موشک نشد و پس از سه ساعت و نیم سفر در جو کره زمین، ماهواره در مدار ویژه خود قرار گرفت.
موشک سایوز ۲ در تاریخ ۲۷ ماه می‌سال جاری از پایگاه فضایی بایکونور به فضا پرتاب شده بود.
 

برخورد رعد و برق به هواپیما یا موشک‌های فضایی یکی از خطر‌های شناخته شده و آشنا در صنعت هوا و فضانوردی است و برای مقابله با این مشکل هواپیما و موشک‌های فضایی مجهز به تجهیزاتی ویژه هستند.
 
نوعی پوشش محافظتی بر روی بدنه موشک فضایی و هواپیما مانع از آسیب دیدن آن در اثر برخورد با صاعقه می‌شود. آژانس فضایی آمریکا، ناسا قوانین و دستورالعمل‌های ویژه‌ای برای پرتاب موشک‌های فضایی تدوین کرده است که سبب محافظت آن‌ها در برابر رعد و برق می‌شود.
 
به طور مثال ناسا ماموریت موشک‌های فضایی که احتمال ۲۰ درصد وجود دارد که در پنج مایلی محل پرتاب رعد و برق روی دهد را ممنوع اعلام کرده است.
 

موشک‌های فضایی تنها زمانی مجاز به پرواز هستند که در شعاع ۱۶ کیلومتری مسیرپرواز موشک هیچ رعد وبرق یا ابر‌های طوفانی وجود نداشته باشد.
 
از جمله بدترین پرتاب‌های موشک‌های فضایی در عصر حاضر که در اثر نقص فنی روی داد می‌توان پرتاب موشک Vanguard TV۳ در سال ۱۹۵۷ را نام برد. ۲ ثانیه پس از پرتاب ماهواره در پایگاه کیپ کاناورال منفجر شد و آتش گرفتن مخزن سوخت آن سبب شد تا به طور کامل نابود شود.
 
با وجود نابودی موشک، ماهواره‌ای که موشک Vanguard TV۳ آن را حمل می‌کرد به فضا پرتاب شد.
 
موشک بدون سرنشین آپولو ۶ نیز در سال ۱۹۶۸ زمانی که برای پرتاب آماده می‌شد در دقیقه ۲ پرتاب دچار انفجار شد؛. در این انفجار ۲ موتور از پنج موتور موشک فضایی آسیب دید و در زمان پرتاب موشک دچار تکان‌های شدید شد. موشک آپولو ۶ موفق به رسیدن به فضا شد، اما هرگز در مداری که برای آن تنظیم شده بود قرار نگرفت.
 

موشک فضایی چلنجر نیز در سال ۱۹۸۶ با ۷ خدمه انسانی به فضا پرتاب شد. در ثانیه ۷۳ پرتاب، موشک فضایی دچار انفجار شد و هر هفت خدمه آن کشته شدند. به گفته متخصصان خطا در نصب یک واشر o-ring در بخش تقویت کننده موشک سبب شد تا مخزن سوخت هیدروژن مایع شاتل فضایی منفجر و اجزای آیرودینامیک آن از هم جدا شوند.
 
پروژه شاتل پس از انفجار چلنجر به مدت ۳۲ ماه به حالت تعلیق درآمد تا کارشناسان علت دقیق تصادف را بررسی کنند.
 
موشک فضایی GOES-G نیز که با هدف‌های شناسایی وضعیت آب و هوا درسال ۱۹۸۶ به فضا پرتاب شده بود اندکی پس از پرتاب و درثانیه ۷۱ به دلیل پیش آمدن رعد و برق در محل پرتاب دچار آسیب شدید موتور شد. دانشمندان ناسا، ۲۰ ثانیه پس از آسیب دیدن موتور موشک را نابود کردند تا خطری برای ساکنان کره زمین دراثر فرود ناگهانی در جو نداشته باشد.
 
موشک فضایی Cosmos ۱، اولین فضاپیمای خورشیدی است و کارشناسان قصد داشتند موشک آن Volna rocket را از یک زیر دریایی روسی به فضا پرتاب کنند که این آزمایش هرگز موفقیت آمیز نبود و سفینه فضایی در دریای Barents سقوط کرد.
 
منبع: wired
 
انتهای پیام/

جدی‌ترین موانع پرتاب موشک‌های فضایی

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار