کدام شرکت‌ها دانش بنیان هستند؟

ماده یک قانون حمایت از شرکت‌های دانش‌بنیان به شرکت ها، موسسات خصوصی یا تعاونی‌هایی که هدفشان هم افزایی علم و ثروت، توسعه اقتصاد دانش محور و تجاری سازی نتایج تحقیق و توسعه باشد را شرکت دانش بنیان می‌دانند، در اصل شرکتی دانش بنیان است که محصول تولیدی آن حاصل تحقیق و توسعه در حوزه فناوری‌های برتر با ارزش افزوده فراوان باشد.

راهنمای فراسکاتی از رایج‌ترین دستورالعمل‌ها برای تعریف تحقیق و توسعه در دنیا برای تعریف تحقیق و توسعه به شمار می‌آید که جدید و بدیع بودن فعالیت، وجود خلاقیت در انجام فعالیت، عدم قطعیت به دلیل ابهامات فراوان، داشتن قابلیت بازآفرینی و یا انتقال و نظام‌مندی از جمله محور‌های تعریف شده در این راهنما است.

عواملی که باعث افزایش سطح فناوری محصول می‌شود

هرچه میزان ویژگی‌های تحقیق و توسعه بیشتر باشد، سطح فناوری محصول هم بالاتر می‌رود. به طور مثال برای رسیدن به فرمولاسیون دارو‌های ضد سرطان ابهامات و عدم قطعیت‌های فراوانی وجود دارد که برای رفع این ابهامات تحقیق و توسعه زیادی لازم است و پیچیدگی‌های فنی زیادی هم وجود دارد.

ویژگی‌های تحقیق و توسعه و سطح بندی محصولات و صنایع به دو مرحله تقسیم می‌شود که در مرحله اول گروه‌های تخصصی در حوزه‌های مختلفی مانند برق والکترونیک تشکیل می‌شوند تا محصولات هر حوزه را از نظر پیچیدگی فنی، میزان تحقیق و توسعه مورد نیاز برای طراحی نسبت به هم رتبه بندی می‌شوندکه به این موضوع در اصطلاح سطح بندی درون حوزه‌ای می‌گویند و در همه حوزه‌ها انجام می‌شود.

در مرحله دوم برای اینکه شیوه ارزیابی در همه حوزه‌ها یکسان باشه همه گروه حوزه‌های مختلف دو به دو با هم جلسات مشترک برگزار می‌کنند تا محصولات تولیدی خود را از نظرمیزان تحقیق و توسعه، زمان، تعداد نیروی انسانی مورد نیاز وهزینه مورد نیاز بررسی کنند و درنتیجه ممکن است محصولی از سطحی به سطح دیگری منتقل شود که این مرحله را همترازی حوزه‌های فناوری می‌نامند.

پس ازهمترازی، محصولات در سه سطح مختلف جای می‌گیرند. محصولات سطح یک دارای بالاترین میزان پیچیدگی فنی برای تحقیق و توسعه هستند و مشمول همه حمایت‌های قانون حمایت از شرکت‌های دانش بنیان می‌شوند.

محصولات سطح ۲ دارای پیچیدگی فنی بالایی هستند، اما نسبت به سطح یک پایین ترند و از مزایای کمتری نسبت به سطح یک برخوردار می‌شوند.

محصولات سطح ۳ نیز پیچیدگی فنی محصولات از دو سطح قبلی کمتر و از سطح پایینی در فناوری قرار می‌گیرند.

تعیین سطح محصول دلیلی بر تایید آن نیست

البته صرف قرارگرفتن یک محصول در سطح ۱ یا ۲ دلیلی بر تایید محصول نیست بلکه شرکت باید بتواند پس از سطح‌بندی ثابت کنند که دانش فنی طراحی محصول را دارند. این شرط باعث می‌شود شرکت‌هایی که دارای دانش فنی نیستند و صرفا فعالیت‌های مونتاژ انجام می‌دهند مورد تایید قرار نگیرند.

علاقمندان برای کسب اطلاعات بیشتر از وضعیت سطح بندی می‌توانند به ادرس اینترنتی www.daneshbonyan.ir بخش معیار‌های تفصیلی ارزیابی مراجعه کنند و محصول خود را با سایر محصولات مقایسه و سطح فناوری آن را پیدا کنند.

انتهای پیام/