به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، حاضر در مراسم رونمایی ۴اثر جدید انتشارات راه یار که در سی و دومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران برگزار شد؛ نعمت الله سعیدی، نویسنده و پژوهشگر به موضوع فیلم، فیگور و فلسفه اشاره کرد و گفت: کتاب برای آرایش نظامی حکم قرارگاه را دارد.

وی به موضوع فیلم،فیگور،فلسفه اشاره کرد و گفت:جای نوع نگاه انتقادی ما به سینما خالی است البته ما تلاش‌های زیادی کردیم که سینمای بومی و ملی داشته باشیم، اما تا نگاه ملی و بومی به سینما نداشته باشیم نمی‌توانیم به هدفمان برسیم. کتاب «سکه تقدیر» نیز در همین راستا نوشته شده است.

محمدسرور رجایی نیز ایران را میهن فرهنگی خود دانست و گفت:«در آغوش قلب‌ها» با۳محور تنظیم شد و در دسترس مردم ایران و افغانستان قرار گرفت. بخش اول این کتاب خاطرات اقشار مختلف افغانستان که به امام خمینی (ره) ارادت داشتند را روایت می‌کند. بخش دوم این کتاب، مجموعه اشعاری را که برای نشان دادن ارادت مردم افغانستان به امام خمینی (ره) سروده شده را در خود جای داده است.

وی افزود:بخش سوم کتاب «در آغوش قلب‌ها» برنامه‌هایی که به مناسبت سالگرد ارتحال امام خمینی (ره) در افغانستان برگزار شده اند را تشریح می‌کند.

سرور رجایی کتاب «از دشت لیلی تا جزیره مجنون» ارادت عاشقانه ۱۷رزمنده افغانستانی به ایرانی و چرایی حضور آن‌ها در سنگر‌ها و جبهه ایران را روایت می‌کند. گفتگویی با برادر شهید ایرانی که در افغانستان به شهادت رسیده است هم در کتاب از دشت لیلی تا جزیره مجنون آمده است. کتاب ماموریت خدا را نیز در دست انتشار دارم. این کتاب درباره شهید احمدرضا سعیدی نوشته شده است.

میلاد حبیبی، نویسنده کتاب «آرزو‌های دست ساز» هم در بخش دیگری از مراسم رونمایی ۴اثر جدید انتشارات راه یار گفت:معمولا روایت نکردن، نگفتن تنها نیست و به مثابه نابودی برخی از دستاورد‌ها است. تاریخ شفاهی، پیشرفت‌ها و دستاورد‌های انقلاب اسلامی را ثبت می‌کند و تفاوت میان پیشرفت‌های ما و توسعه غرب را نشان می‌دهد.

وی افزود:از طرف دیگر پیشرفت‌هایی که ما به دنبال آن‌ها هستیم انواع مختلفی دارد.در اصل ما یکسری پیشرفت‌های پنهان داریم که به مثابه ریل گذاری برای پیشرفت‌های ما در دنیا هستند. تاریخ شفاهی پیشرفت به مثابه یک پیوست فرهنگی است که می‌خواهد با پیوست‌های رسانه‌ای تفاوت داشته باشد.

وی افزود:ما در تدوین کتاب «آرزو‌های دست ساز» روایت‌های خارجی از پیشرفت‌ها را بررسی کردیم و پیشرفت‌های خودمان را روایت کردیم. مشکل دیگر این بود که افرادی که در ایران راه را برای پیشرفت ایجاد می‌کنند آنچنان شناخته شده نبودند که کتاب دیده شود. از طرف دیگر افرادی که باعث پیشرفت کشور می‌شوند تمایل کمتری دارند که کارشان روایت شود.

این نویسنده گفت:کتاب «آرزو‌های دست ساز» یک تم داستانی دارد.

محمد بدری به نبود خلاقیت اشاره کرد و گفت:در برخی از مواقع نبود محتوای خوب باعث ابتذال در فرم کتاب می شود.

وی گرفتن جشن امضا را نوعی سیرک دانست و گفت :این امر به دلیل فقر محتوا است و به نظر فقر محتوا و فقر ایده اصلی ترین رنجی است که در دنیای کتاب با آن مواجه هستیم.

پژوهشگر انقلاب اسلامی گفت:یکی از کارهایی که ما کم کردیم تحلیل اندک جهاد سازندگی است و ما امروز نیاز به انجام یکسری بررسی های انتقادی داریم.ما به یکسری بحث های تحلیلی ناظر بر عرصه های فتح نشده داریم .ما در سال های گذشته به عرصه هایی چون تفریح اصلا فکر نکردیم.

وی افزود:ما امروز به عرصه هایی که مردم در آنها احساس عزت ملی می کنند آنچنان که باید و شاید نپرداخته ایم.

محمد حسین بدری ،پژوهشگر هنر و رسانه انقلاب گفت:گرفتن جشن امضا اصالت ندارد و بحث باید متن کتاب باشد.

گفتنی است کتاب «آرزو‌های دست ساز» یک کتاب گام دومی است و در چند جای کتاب اشاره شده است که مشکل ما تحریم خارجی نبوده و تحریم داخلی است.

انتهای پیام/