به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، برای پی بردن به علت آبی بودن آسمان، باید طبیعت نور خورشید و چگونگی تعامل آن با مولکول‌های گاز‌های تشکیل دهنده اتمسفر را در نظر بگیریم. نور خورشید، که انسان‌ها آن را سفید میبینند، ترکیبی است از همه رنگ‌های رنگین کمان.

بخش آبی طیف نوری، نور مرئی است که طول موج‌های کوتاه‌تر و فرکانس‌های بالاتری نسبت به بخش قرمز دارد. بنابراین، وقتی همه رنگ‌های نور خورشید از هوا می‌گذرند، بخش آبی نسبت به بخش قرمز باعث نوسان بیشتر ذرات باردار میشود. هرچه نوسان بیشتر باشد، نور پراکنده تری تولید میشود، بنابراین نور آبی پراکندگی بیشتری نسبت به نور قرمز دارد.
به هر نقطه‌ای آسمان که نگاه کنیم، اگر دور از خورشید باشد، تنها نوری را میبینیم که اتمسفر به خط دید ما بازتاب میدهد. چون این اتفاق بیشتر برای نور آبی رخ میدهد تا قرمز، آسمان به رنگ آبی دیده میشود. نور بنفش قوی‌تر از نور آبی پراکنده میشود. در نوری که وارد اتمسفر میشود، نور آبی بیشتر از نور بنفش است، با این حال، چشمان ما به نور آبی تا حدی حساس‌تر از نور بنفش هستند، بنابراین آسمان را به رنگ آبی می‌بینیم.
وقتی غروب آفتاب را در افق تماشا میکنیم برعکس این امر اتفاق می‌افتد. در این حالت تنها نوری را میبینیم که در جهت‌های دیگر پراکنده نشده است. طول موج قرمز نور خورشید که بدون پراکنده شدن از اتمسفر میگذرد بیشتر به چشمان ما میرسد، در حالی که این اتفاق برای نور آبی که شدیدا پراکنده شده نمی‌افتد.

منبع: فردا

انتهای پیام/

چرا رنگ آسمان آبی است؟