به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از خبرگزاری فرانسه، «ولودیمیر زلنسکی» کمدین اوکراینی که در انتخابات ریاست جمهوری روز یکشنبه این کشور پیروز شد، در کنار «رونالد ریگان» بازیگر آمریکایی، «ژرژ وه‌آ» بازیکن فوتبال لیبریایی و... یکی از چندین شخصیت معروف حوزه ورزش، سرگرمی و تلویزیون [سلبریتی] است که موفق به ورود به عرصه سیاست شده‌اند.
در ادامه به معرفی سلبریتی‌هایی که وارد عرصه سیاست شده‌اند، پرداخته شده است:
رونالد ریگان، بازیگر و کارگردان سینما و رئیس جمهور آمریکا در سال‌های ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۹ بود. ریگان بازیگری که بیش از دو دهه در هالیوود فعالیت داشت، اولین ستاره سینمایی بود که وارد عرصه سیاست شد. او پیش از آنکه در سال ۱۹۸۱ به عنوان چهلمین رئیس جمهور آمریکا معرفی شود در سال ۱۹۶۶ نیز سکان فرمانداری کالیفرنیا را به دست داشت.
آرنولد شوآرتزنگر، ورزشکار و ستاره هالیوود نیز بعد‌ها با جهش از سینما به سیاست قدم گذاشت و فرماندار کالیفرنیا شد. اسطوره بدنسازی آمریکا از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۱ فرماندار جمهوری خواه کالیفرنیا بود.
در فیلیپین، جوزف استرادا، ستاره فیلم‌های اکشن که در حدود ۱۰۰ فیلم بازی کرده بود در سال ۱۹۶۹ به دنیای سیاست قدم گذاشت. او پیش از ریاست جمهوری، مدتی شهردار و سناتور بود. استرادا در سال ۱۹۹۸ رئیس جمهور شد، اما در سال ۲۰۰۱ با شورش مردمی و اتهامات فساد مالی از دنیای سیاست کنار رفت.
در گواتمالا، جیمی مورالس، چهره کمدی معروف تلویزیون بدون آنکه تجربه‌ای در سیاست داشته باشد با وعده مبارزه با فساد اقتصادی موفق شد در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۵ این کشور پیروز شود.
سالوادور دل سولار، یکی دیگر از ستاره‌های سینما و تئاتر است که سیاست را با وزارت فرهنگ پرو در سال ۲۰۱۶ تجربه کرد او در مارس ۲۰۱۹ نخست وزیر این کشور شد.
در ایتالیا، سیلویو برلوسکونی، تاجر و فعال اقتصادی که مالک یکی از بزرگترین شبکه‌های تلویزیونی این کشور نیز بود، گام بزرگی برای ورود به سیاست برداشت. او در سال ۱۹۹۴ نخست وزیر ایتالیا شد و دوره نخست‌وزیری او تا سال ۲۰۱۱ ادامه داشت.
در ژانویه ۲۰۱۷، دونالد ترامپ، غول عرصه املاک و مستغلات و از چهره‌های بخش سرگرمی و تلویزیون، به عنوان نامزد جمهوری خواهان و بدون هیچ تجربه سیاسی، دیپلماتیک و نظامی وارد کاخ‌سفید شد. چهل و پنجمین رئیس جمهور آمریکا بین سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۵ مجری برنامه تلویزیونی «شاگرد» (The Apprentice) بود.
ویتائوتاس لندسبرگیس، موسیقی‌دان و پیانیست اهل لیتوانی سکان هدایت کشورش را پس از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۹۹۰ به دست گرفت و عمر ریاست جمهوری او دو سال بود.
در هائیتی، میشل مارتلی، خواننده محبوب کارناوال که در این کشور به «میکی بامزه» معروف بود در انتخابات سال ۲۰۱۱ هائیتی با ۶۷ درصد آراء رئیس جمهور شد. حکومت او تا سال ۲۰۱۶ ادامه داشت.
پال اشمیت، دارنده دو مدال طلای شنای المپیک، در سال ۲۰۱۰ در انتخابات ریاست جمهوری مجارستان پیروز شد. او دو سال بعد به سرقت ادبی در تز دکتری خود متهم و مجبور به استعفا شد.
ژرژ وه‌آ، ستاره فوتبال لیبریایی که از محله‌های پایین فقیرنشین ظهور کرده بود در دسامبر ۲۰۱۷ به عنوان رئیس جمهور کشور غربی آفریقا انتخاب شد. او تنها بازیکن آفریقایی است که توپ طلا را به دست آورد، ولی پس از پایان جنگ‌های داخلی لیبریا (۱۹۸۹-۲۰۰۳) فعالیت سیاسی خود را در سال ۲۰۱۴ با پیروزی در سنای لیبریا آغاز کرد.
عمران خان، قهرمان سابق ورزش کریکت که در سال ۱۹۹۲ با هدایت تیم کریکت پاکستان قهرمان جهان شد، در سال ۲۰۱۸ به عنوان نخست وزیر پاکستان منصوب گردید.
آیدای امین دادا، دیکتاتور اوگاندا که در کودتای سال ۱۹۷۱ قدرت را به دست گرفت پیشتر قهرمان سنگین وزن بوکس بوده است.
لئوپولد سدار سنگور، شاعر و نویسنده سنگالی در سال ۱۹۶۰ نخستین رئیس جمهور مستقل این کشور شد. واکلاو هاول، دیگر چهره ادبی بود که در سال ۱۹۸۹ نخستین رئیس جمهور چکسلواکی پس از پایان سلطه کمونیسم در این کشور بود.
انتهای پیام/
