به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از الجزیره مباشر، محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین در نشست فوق العاده وزرای امور خارجه کشور‌های عضو اتحادیه عرب در قاهره گفت: از حمایت‌های سران عرب از مسئله فلسطین در نشست‌های الظهران و تونس تشکر می‌کنم. بنیامین نتانیاهو اعتقادی به صلح با فلسطینی‌ها ندارد. اسرائیل همه توافقنامه‌ها بین ما را نقض کرده است و دیگری بین ما چیزی وجود ندارد.

عباس افزود: ما دریافت هر نوع اعتبار مالی از اسرائیل را رد کردیم و خواستار موضع متحد کشور‌های عربی برای پاسخ دادن به اقدامات این رژیم هستیم. اسرائیل تصمیم دارد بخش‌هایی از کرانه باختری را به این رژیم ملحق کند. اسرائیل از سال ۱۹۹۳ تاکنون هیچ قطعنامه بین المللی یا بندی از توافقنامه‌های مشترک با فلسطینی‌ها را اجرا نکرده است.

او خاطرنشان کرد: دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا به من گفت: به راهکار تشکیل دو کشور باور دارد، اما دو هفته پس از آن، سفارت کشورش را به قدس منتقل و کمک‌ها به آژانس امداد و اشتغال آوارگان فلسطینی ”آنروا“ را متوقف کرد.

محمود عباس گفت: اوضاع داخلی فلسطین به جایی رسیده است که دیگر نمی‌توان در برابر آن سکوت کرد. ما پس از توافقنامه اسلو در سال ۱۹۹۳ امیدوار شدیم که سرآغاز صلح بین ما و اسرائیل خواهد بود. در آن زمان مدت پنج سال برای مذاکره درباره مسائل مربوط به راه حل نهایی تعیین شد، اما متاسفانه پس از مدتی، اسحاق رابین به قتل رسید و به همراه او این توافقنامه هم ترور شد و از آن زمان تاکنون چیزی درباره مرحله انتقالی یا مرحله نهایی نشنیده ایم. سخنان و موضع گیری‌های بنیامین نتانیاهو ثابت می‌کند که اعتقادی به صلح با فلسطینی‌ها ندارد و به همین علت او همواره اصرار دارد که بگوید شریک فلسطینی تمایلی برای صلح ندارد. این در حالی است که ما همواره دست خود را به سوی او برای صلح واقعی و عملی مبتنی بر قطعنامه‌های بین المللی دراز کرده ایم. تفاهم‌هایی که بین ما و ایهود اولمرت وجود داشت، کامل نشد و مشکلات و مسائل را حل نکرد. زمانی که ایهود اولمرت از قدرت کنار رفت، اسرائیل توافقنامه اسلو را کنار گذاشت و همه بند‌های آن و نیز همه توافقنامه‌های بعد از اسلو به ویژه توافقنامه اقتصادی پاریس را نقض کرد. به طور خلاصه می‌توانم بگویم اسرائیل همه توافقنامه‌هایی را بین ما و آن وجود داشت نقض کرد و دیگر هیچ چیزی بین ما وجود ندارد. سوال آن است که ما تا چه زمان منتظر خواهیم ماند و به تحمل این اوضاع ادامه خواهیم داد که در آن، اسرائیل به هیچ توافقنامه‌ای از جمله توافقنامه اسلو، احترام نمی‌گذارد؟ این در حالی است که ما به همه توافقنامه‌ها با اسرائیل پایبند هستیم. به عبارت دیگر، تا امروز ما به همه توافقنامه‌ها پایبند بوده ایم و اسرائیل همه آن‌ها را نقض کرده است. اکنون اسرائیل دیگر سهم مالیات و عوارض گمرکی ما را هم پرداخت نمی‌کند. اسرائیل دو سال پیش به ما به علت آنچه پرداخت پول به خرابکاران و مجرمان خواند یعنی خانواده‌های شهیدان، اسیران و مجروحان اعتراض کرد. ما از سال ۱۹۶۵ به خانواده‌های شهدا و اسیران و نیز مجروحان، مستمری پرداخت می‌کنیم، زیرا آن‌ها برای منافع ملی شهید، اسیر یا مجروح شده اند و وظیفه ماست تا خانواده‌های آن‌ها را سرپرستی کنیم. اسرائیلی‌ها حاضر به مذاکره با ما در این باره نشدند و دو ماه پیش از اقدام آن‌ها در کسر کردن شصت و پنج میلیون دلار از سهم مالیات و عوارض ما، غافلگیر شدیم. ما دریافت هر نوع اعتبارات مالی از اسرائیل را که مبلغی از آن کسر شده باشد، رد کردیم و بحران بین ما و اسرائیل به اوج رسید. این مسئله یکی از مهمترین عوامل بروز شرایطی شد که ما امروز در آن از شما خواستیم تا نشست فوق العاده برگزار کنید. شهرک سازی سراسر کرانه باختری را فراگرفته است و اسرائیلی‌ها می‌گویند شهرک‌ها و حتی همه کرانه باختری را به این رژیم ملحق خواهند کرد. ما امروز در سایه آپارتاید تا تبعیض نژادی زندگی می‌کنیم. آن‌ها نمی‌خواهند از مناطق اشغالی فلسطین عقب نشینی کنند. به ویژه که آمریکاییها، قدس را پایتخت ابدی اسرائیل اعلام کردند. اسرائیل از سال ۱۹۴۸ تاکنون هیچ یک از قطعنامه‌های بین المللی را اجرا نکرده است. مجمع عمومی سازمان ملل هفتصد و بیست و یک قطعنامه و شورای امنیت هشتاد و شش قطعنامه صادر کرده است. اسرائیل یکی از این قطعنامه‌ها را هم اجرا نکرده است. علت این مسئله هم آن است که آمریکا به طور کامل از آن حمایت می‌کند؛ یعنی علت پایبند نبودن اسرائیل به قطعنامه‌های بین المللی، حمایت‌های آمریکا از این رژیم است. در شرایطی که اسرائیل به هیچ یک از قوانین بین المللی پایبند نیست، چگونه می‌توانیم با این رژیم به راه حل دست پیدا کنیم؟ آمریکا نمی‌تواند میانجی بی طرفی باشد. ما در این شرایط باید چه کاری صورت دهیم؟ نزد شما آمده ایم تا از شما بشنویم که باید چه کنیم؟

محمود عباس افزود: در زمان باراک اوباما، از جان کری وزیر امور خارجه او می‌شنیدیم که طرحی را به ما ارائه خواهند کرد. آن‌ها می‌گفتند که این طرح آماده است، اما ما آن را پس از مدت هشت سال ندیدیم و هیچ چیزی از آن نمی‌دانیم. دوره باراک اوباما به همین صورت پایان یافت. با به قدرت رسیدن دونالد ترامپ و چهار دیدار نخست با او، امیدوار شدم. در چهارمین دیدار به جایی رسیدیم که احساس کردم خواهیم توانست مسئله فلسطین را حل کنیم، زیرا او با صراحت گفت از راهکار تشکیل دو کشور بر اساس مرز‌های سال ۱۹۶۷ حمایت می‌کند و آمادگی دارد که این مسئله را اعلام کند. یکی از دستیاران ترامپ به او گفت آرام باشید. درباره همه چیز سخن گفتیم و به توافق رسیدیم و همه چیز حل شده بود. اما او دو هفته بعد، انتقال سفارت آمریکا به قدس را اعلام کرد و قدس را به عنوان پایتخت اسرائیل به رسمیت شناخت و کمک‌ها به آنروا را متوقف کرد. او سپس پرداخت همه کمک‌ها را که به حدود هشتصد و چهل و چهار میلیون دلار می‌رسید، متوقف کرد. آمریکا از امنیت اسرائیل سخن گفت و شهرک سازی را قانونی دانست. نخستین واکنش ما آن بود که هر نوع تماس با دولت آمریکا را متوقف کردیم. چرا باید با آن‌ها گفتگو کنیم؟ البته همکاری‌های امنیتی بین ما و آن‌ها همچنان ادامه پیدا کرد، زیرا ما با ده‌ها کشور توافقنامه‌هایی برای همکاری امنیتی در زمینه مبارزه با تروریسم داریم. ما از مبارزه با انواع تروریسم حمایت می‌کنیم و به همین علت با آمریکا هم در این باره همکاری می‌کنیم.

انتهای پیام/