میوه سرخ زغال
جهرم در گذشته به چتر سبز معروف بود؛ چتری از نخلستان‌های وسیع و باغ‌های پرمحصولی که به واسطه خشکسالی و کمبود آب، دیگر مانند گذشته نیست و جای خود را به زمین‌های خشک و یا آپارتمان‌ها داده و چه بسیار کشاورزانی که در اثر این خشکسالی بیکار شده و عده زیادی از آن‌ها برای امرار معاش در کوره‌های سنتی زغال مشغول بکار شده‌اند.
زغال جهرم یکی از معروف‌ترین زغال‌های کشور است و متقاضیان زیادی از نقاط مختلف دارد. آوازه و نام این زغال به قدری است که با وجود کوره‌های تولید در شهر‌ها و استان‌های دیگر، از نقاط مختلف کشور چوب‌ها به جهرم فرستاده می‌شوند تا در این شهر به زغال تبدیل شوند.
در کوره‌های ساخت زغال علاوه بر بومیان جوان، افراد مسن، زنان، کودکان و برخی افراد از شهر‌ها و مهاجرین کشور‌های دیگر نیز در این زمینه مشغول به کار هستند.
شاید اگر این چتر، چون گذشته سبز بود و مشکل کمبود آب گریبان‌گیر این شهر نشده بود، افراد به جای میوه‌ی سرخ و داغ زغال! مشغول چیدن مرکبات و خرمای مشهور شاهانی این شهر بودند.
