نقشی برای اوتسیم

از طرف سازمان ملل، روز پنجم آوریل به عنوان روز آگاه‌سازی جهانی اوتیسم تعیین شده است. شعار امسال روی «توانمندسازی زنان و دختران مبتلا به اوتیسم» متمرکز شده است و تمامی ماه آوریل از سوی نهاد‌های مرتبط با اوتیسم به عنوان ماه اطلاع‌رسانی در زمینه این اختلال نامگذاری شده است.

انجمن آوای فرشتگان کارمانیا با همکاری سازمان بهزیستی، اداره ورزش و جوان و شهرداری کرمان برنامه اطلاع رسانی و گرامیداشت روز اگاه سازی جهانی اوتیسم را بدلیل همزمانی  با روز‌های آغازین سال ۱۳۹۸ با تاخیر برگزار کردند و با حضور خانواده‌های کرمانی و انجام بازی و کشیدن نقاشی دیواری با کودکان و نوجوانان مبتلا به اوتیسم همراهی کردند و همچنین  آموزش‌های رفتاری مناسب با این قشر از کودکان را در اختیار خانواده‌ها قرار دادند.

اوتیسم یا درخودماندگی، نوعی اختلال رشدی (از نوع روابط اجتماعی) است که با رفتار‌های ارتباطی و کلامی غیرطبیعی مشخص می‌شود. علائم این اختلال تا پیش از سه‌ سالگی بروز می‌کند و علّت اصلی آن هنوز ناشناخته است. به کسانی که این اختلال را دارند اوتیستیک یا درخودمانده گفته می‌شود. این اختلال در پسران شایع‌تر از دختران است. وضعیت اقتصادی،  اجتماعی،  سبک زندگی و سطح تحصیلات والدین نقشی در بروز اوتیسم ندارد. این اختلال بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارت‌های ارتباطی تأثیر می‌گذارد. کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم، در ارتباطات کلامی و غیر کلامی، تعاملات اجتماعی و فعالیت‌های مربوط به بازی، مشکل دارند. این اختلال، ارتباط با دیگران و دنیای خارج را برای آنان دشوار می‌سازد. در بعضی موارد، رفتار‌های خود آزارانه و پرخاشگری نیز دیده می‌شود.