باشگاه خبرنگاران جوان گزارش میدهد؛
برخورد عجیب پذیرش بیمارستان میلاد با بیماری که کنترل ادرار ندارد/ "صف بایست نوبتت شود"
بارها در فضای مجازی شاهد انتشار خبر‌هایی بوده‌ایم که تلنگری به مسئولان ذی‌ربط در حوزه مدیریت زده است.
به گزارش خبرنگار حوزه رفاه و تعاون گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، بارها در فضای مجازی شاهد انتشار تصاویر و خبر‌هایی بوده‌ایم که این تصاویر و خبرها در کنار تلخی اتفاق، تلنگری نیز به مسئولان ذی‌ربط در حوزه مدیریت زده است.
این تلنگر بیشتر موجب شده که گاهی مسئول در نقش وکیل مدافع زیر مجموعه خود عمل کرده و گاهی نیز پشتیبان حقوق شهروندان بوده است.
اما تکرار برخی از اتفاقات برای شهروندان این باور را به وجود آورده که بیشتر اقدامات صورت گرفته و واکنش مسئولان در پاسخ به انتشار برخی از این تصاویر و خبرها، حرکتی در راستای توجیه اتفاق رخ داده و آرام کردن جو جامعه و رسانه بوده است.
یکی از این مراکز و نهاد‌هایی که همواره رفتار و عملکرد آنها زیر ذره بین شهروندان قرار دارد، بیمارستانها و مراکز درمانی است.
بیشتر بخوانید؛ آوارگی همراهان بیمار در بیمارستان میلاد
بارها شاهد انتشار خبرها و تصاویری از نحوه برخورد و عملکرد مسئولان بیمارستانها و مراکز درمانی با بیماران و مراجعان در فضای مجازی بوده ایم که همواره نوع برخورد و رفتار از طرف مدیران و مسئولان این دسته از مراکز توجیه شده است. این بار نوبت به بیمارستان میلاد تهران رسید که شیوه برخورد مسئولان آن با بیمار سیبل اخبار داغ رسانه‌ای شود.
مردی سالخورده به علت بیماری به بیمارستان میلاد تهران مراجعه میکند و با صف طولانی انتظار جهت پذیرش رو به رو میشود.
همراه بیمار در توضیح ادامه داد: هنگامی که با صف طولانی پذیرش مواجه شدیم به مسئول پذیرش بیمارستان اعلام کردم که پدر بزرگم به علت بیماری تکرر و بی اختیاری ادرار، قادر به ایستادن در صف پذیرش نیست.
وی ادامه داد: با اعلام این موضوع از طرف پذیرش بیمارستان، درخواست کردم پذیرش پدر بزرگم خارج از نوبت انجام شود که مسئول پذیرش اعلام کرد، "قادر به انجام چنین درخواستی نیست و ثبت پذیرش باید به نوبت انجام شود."
همراه بیمار ادامه داد: با رد درخواست با پذیرش خارج از نوبت پدر بزرگم به صف انتظار جهت پذیرش برگشتم که در آنجا متوجه شدم پدربزرگم به علت بی اختیاری ادرار شلوار خود را خیس کرده است.
وی ادامه داد: با مشاهده وضعیت پدربزرگم دوباره به باجه پذیرش مراجعه کردم و اتفاق پیش آمده را برای آنها بازگو کردم که آنها در جواب گفتند که "چاره‌ای نیست و باید منتظر بمانند تا پذیرش شوند"، این درحالی بود که آنها حتی قبول نکردن که پدربزرگم لباس خود را تعویض کند.
همراه بیمار ادامه داد: این دومین بار است که جهت پذیرش مراجعه کردم.
وی در توضیح بیشتر گفت: دیروز به صورت تنها جهت پذیرش مراجعه کردم و پدربزرگم را به علت بیماری همراه خود نیاوردم، که مسئول پذیرش به من اعلام کرد که "پذیرش ساعت دوازده انجام میشود." با رسیدن ساعت ۱۲ به بنده اعلام کردند که "ساعت نماز و ناهار است، بروید فردا بیایید." امروز برای دومین بار به همراه پدربرزگم مراجعه کردم که حتی پزشکان با دیدن وضیعت و شلوار خیس او در پاسخ به ما گفتند "بعد از پذیرش مراجعه کنید. "
امروزه در حالی شاهد این دست از اتفاقات در بیمارستانها و مراکز درمانی کشور هستیم که الزام توجه به وضعیت بیمار جزء بخش جدایی ناپذیر از ادای سوگند پزشکی است.
انتهای پیام/
آنهم با وجود قیمت ها و هزینه های بسیاری که در یافت میکنند و حقوق بسیار بالایی که دریافت میکنن
تا کی این بیعدالتی همراه با حس بیمسولیتی و نگاه از بالا به پایین این قشر باید توسط مردم زجر کشیده تحمل شود
و ظاهرا هیچ مرجع رسیدگی هم وجود ندارد چرا ؟
متاسفانه از این قبیل موارد بسیار و مکرر تکرار شده است
خوب است همگی به قوانین احترام بگذاریم و خوب است اگر کارشناس یک مسئله ای نیستیم فقط سوال کنیم نه قضاوت .همه کسانیکه اظهار نظر نموده و بیمارستان را محکوم کرده اند بایستی در آن دنیا پاسخگوی همه اذهان عمومی باشند که تشویش میشوند.
باز هم تکرار میکنم بنده یک کارشناس هستم در مواردیکه پذیرش شلوغ باشد تکرر ادرار به هیچ وجه اندیکاسیون اورژانس نداشته و بایستی در نوبت بماند.
گناه اونایی که خونوادشون فقیره در قبال بیماریشون چیه ؟
بعضیا به ده تومن گرفتارن ، من 6 سال به دلیل یکی دو تا مشکل کوچک از نظر مالی خونه نشینم ، افسردگی شدید دارم ، نه کاری هست نه می تونم وام بگیرم ، کارهای ساختمانی هم چندین بار امتحان کردم به دلیل وضعیت دستم قادر به انجام نیستم ،
متاسفانه ماها قشر فراموش شده ایم ، من کاری به ذهنم نمیاد که نکرده باشم ، خدا خودش به این عزیز و همه ماها کمک کنه ، الهی آمین
تنهابیمارستان میلادنیست
اکثربیمارستانهای دولتی
همچین ضعفی رادارند
که به بیمار سکته ای اورژانسی می گفتند پشت درب اتاق دکتر اورژانس ، باید در نوبت باشید!!!!!
این مظلوم نمایی بسیار زننده است و بی اختیاری ادرار هم چندان اورژانسی نیست (مقایسه نمایید با احیا بیمار ایست قلبی و تصادفات که حتی بدون تشکیل پرونده به سرعت انجام میگیرد)
از ۱۰ تا دکتر که تویه بیمارستان هستن در بهترین حالت ۳ نفر وجدان کاری دارن
بیماره من قندش ۹۰۰ بود فقط بخاطره اینکه پزشک متخصصش فقط برگه بستری شدنشو مهر نزده بود بستری نمیکردن اخره سر با دخالت سوپر وایزر بیمارستان بستری شد
پرستار تا خلوت پیدا میکنن شروع میکنن به عکس گرفتن
از هر ۱۰ تا پرستار ۴ تا پرستار واقعا دلسوز هستن
هیچ نظارتی رو بیمارستانا نیست
خواهر من پرستاره ، می گه هر چیم پول داشته باشم کارمو دوست دارم حس خوبی بهم می ده که به باقی کمک می کنم و خودم از نزدیک ندیدم پرستارانی که دلسوز نباشن ، شاید برخی دکترها قدری بی تفاوت باشند اما پرستارها خیلی خوب و صبورا ، خدا قوت به قشر زحمت کش جامعه
چقدر دلم می خواست دستم به جایی می رسید می تونستم دستگیر کسانی که می دونم بشم ، ما توی مملکتمون خیلی به کمک رسانه ها برای شناسایی مشکلات جامعه و رفعشون نیاز داریم ، رسانه ای تخصصی در این زمینه فکر نمی کنم داشته باشیم ، من هدفشو داشتم با هزینه شخصی اما به مشکل خوردم و نتونستم اجرایی کنم ضمن اینکه به یکسری مجوزها نیاز داره اینکه رسانه ای باشه که مردم بتونن درش درد و دل هاشون و مشکلاتشون رو به اشتراک بگذارن و صرفا به این موضوع اختصاص داشته باشه.
واقعا برخی پزشک ها چقذر مغرورن چون جون ادم ها دستشونه .چند وقت پیش با یکی از اینه که ویزیت 300 هزار تومنی می خواست دعوام شد.تلویحا گفتم شما دانش آموزش درجه 2 هستی چون یه معادله یه مجهولی رو هم نمی تونی حل کنی
اخوی هرچی پول بدی آش می خوری
می خوای نازت کنن تکریمت کنن برو خصوصی
حتی یک سونوگرافی هم نداشتند که از جنین بگیرند .
باعث شد خانم بنده عصر همان روز تو بیمارستان دولتی ، که از آنها ممنون هستم ، سقط جنین و قتل فرزند پسرم شود .
اون هم پس از 9 سال انتظار ، من که از این خانم دکتر نگذشتم و خدا هم از وی نگذرد .
تو بیمارستانهای تامین اجتماعی و خیلی با مردم بدرفتاری می کنند .
حتی تو خیابان کاشانی مشهد و درمانگاه روبروی بوستان کودک ، دندانپزشک مرد که دارد ، به مردم فحاشی می کند و تامین اجتماعی هیچ کاری برای این پزشک می کند .
سیاست های انقباضی در بهداشت و درمان جواب نمی دهد ولی کو گوش شنوا
خیلیا الان تحت فشار اقتصادی هستن.
این فشار مجوز هر کار اشتباهی نیست
منم کاسبم دخلو خرجم با هم نمی خونه حالا با این توجیه سر تو رو کلاه بزارم خوبه؟
در ضمن این رفتارا در مراکز درمانی قبل از این وضعیت اقتصادی هم بوده .
گاهی اوقات برای بیمارا وقت دکتر میگیره
کاش همه مثل خواهر من بودن با اینهمه شب کاری و بیدار موندنی که برای خرج خانواده دراوردن میکنه اما تعهدش به کارشو هم حفظ کرده
با دو سال طرح تو روستاهای دور افتاده نتونه یه ماشین دنا بخره
تازه اگه شکاست جانی و مرگی گریبانشونو نگیره ک کلی دیه و وو از حقوقش بره.
بنده استاد دانشگاه هستم، دچار انسداد ادراری حاد شده بودم به درمانگاه مراجعه کردم و هر چه التماس کردم که کاری بکنند و یا حداقل سوند بزنند، قبول نکردند و مرا ارجاع دادند به بیمارستان . کلی در ترافیک گرفتار بودیم و سرانجام به بیمارستان رسیدم، خدا می داند که چقدر بر من سخت می گذشت، اصلا غیر قابل تحمل بود. خانمم به پذیرش مراجعه کرد و ماجرا را توضیح داد، آن ها گفتند ما این کارها را اینجا انجام نمی دهیم باید بروید به فلان بیمارستان در جنوب تهران. بنده که طاقتم تمام شده بود با نا امیدی زیاد مستأصل شده بودم که چه کار کنم. یکدفعه فکری به ذهنم رسید به داروخانه بیمارستان مراجعه کردم و جوانی را دیدم که موقر به نظر می رسید، با حالتی ملتمسانه گفتم آقا ممکنه یک نفر را پیدا کنی که یک سوند به من بزند؟ هر قدر که هزینه اش بشود پرداخت می کنم. او ابتدا کمی احتیاط کرد کسی متوجه نشده باشد؛ و بعد که اطمینان پیذا کرد گفت همین جا باشید تا به دوستم زنگ بزنم. خلاصه، آن ها با پرداخت پول نسبتاً خوبی در جایی از بیمارستان، مرا نجات دادند، ولی باید پرسید که افراد بی دفاع و ضعیف جامعه چه کار باید بکنند؟
پول خوبی و باید همیشه بدی
چه برای خودرو چه برای اموزش چه برای درمان
دیگه فرزند بیشتر زندگی مفتی تر تمومه
میخای بجایی برسی باید حساب کارتو بکنی
شاید سوءتفاهم بوده که باید توضیح میدادن که قضیه اونجوری نیست، یه جور دیگس!!!
معلومه این پزشکها وجدان دارن فقط دارن به مریض به عنوان یک اسکناس نگاه میکنن
اگر رفتار اداره تامین اجتماعی و ظلم که آنجا میشود را منتشر کنید می‌بینید از بیمارستان ها هم بدتر است و خود بنده به علت ظلم پرسنل همین سازمان و نداشتن پارتی و پول در وضعیت بد بیماری به سر می‌برم و داروی تحت پوشش را به من نمیدهند.
چه بسیار بیماران دچار سوء مصرف مواد و الکل که جهت دریافت مسکن های مخدر کل بیمارستان را روی سرشان خراب میکنند و چه بسیار همراهان بیمار هیستریک(بیمارنما)که در عین توضیح پزشک به آنان در ارتباط با عدم بیماری فرد مراجعه کننده و تنها ادا و اطوار در آوردن وی جهت کسب سود و توجه به جای تبعیت از راهنمایی پزشک شروع به پرخاش و ... می کنند
پزشک سالاری
تو کشور ما فقط نوشته توهین به پرنسل مساوی با فلان ضربه شلاق و زندان
خدا راشکر که سالمی
درد بیماری و ناخوش احوالی کمه قشنگ نمک رو زخم آدم میپاشن و نگرانی و هم ب درد اضافه میکنن
برخورد در این بیمارستان اصلا" مناسب نیست
جوری با بیماران و مراجعه کنندگان برخورد میکنن انگار از اونها طلبکار هستند
امیدوارم خدا هیچ بنده ایی رو اسیر این بیمارستانها نکنه
این مورد هم دلیلش اینه برخی افراد به دروغ جهت تسریع کارشون درخواست از پذیرش میکنن و پذیرش هم بدبین میشه
همچنین انجام خارج نوبت باعث اعتراض دیگران میشه