به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، جغدها، حیوانات زیبا و با اقتداری هستند که معمولا در جوامع آن ها را شوم می دانند اما این پرندگان ویژگی های منحصربفردی دارد که هر کسی از آن اطلاع ندارد و باشگاه خبرنگاران جوان قصد دارد تا امروز به معرفی ویژگی های این حیوان بپردازد.
جغد چگونه موجودی است؟
جغدها به راسته بوفیان (Strigiformes) تعلق دارند که برای این راسته در فارسی نام‌های زیادی پیشنهاد شده است مانند شب شکران، چون اغلب در شب شکار می‌کنند، جغد شکلان، چون اغلب شبیه جغد هستند و جغدها گروه بزرگی از این راسته را تشکیل می‌دهند.
در برخی نواحی حتی در ایران در زمان قدیم جغد را شوم می‌دانستند در صورتی که این پرندگان بسیار زیبا و حتی مفید هستند و، چون از موش‌ها تغذیه می‌کنند در بسیاری از ممالک دارای ارزش و اهمیت هستند و در بعضی نقاط به جغد، پرنده نگهبان شب باغ ما می‌گویند.
گونه‌های جغد
از میان گونه‌های مختلف جغد می‌توان به جغد انبار، مرغ حق جنوبی، جغد طلایی، شاه بوف، جغد شاخدار، جغدر برفی، جغد تالابی، جغد ماهی خوار، جغد کوچک و جغد جنگلی اشاره کرد.
ببینید: تصاویر عجیب و شگفت انگیز از پنهان شدن حیوانات
بزرگترین گونه جغد موجود در ایران شاهبوف است که اندازه‌ای به طول ۶۰ تا ۷۰ سانتی متر دارد و هنگام پرواز طول بال هایش به ۲ متر نیز می‌رسد.
چشمان شاهبوف نارنجی و رنگ بدنش قهوه‌ای و خط خطی است و بسیار کم صدا است.
شاهبوف به صورت طبیعی تا ۲۰ سال و در شرایط مصنوعی و با نگهداری مناسب می‌تواند تا ۶۰ سال نیز عمر کند.
ویژگی جغدها
جغد پرنده‌ای است با صورتی پهن، منقاری خمیده و چشم‌هایی درشت و پا‌های بزرگ، در دو طرف سر جغد دو دسته پر شبیه گوش گربه قرار دارد که گوش‌پر نامیده می‌شوند.
جغد نوکی کوچک و ظریف دارد.
دور دهان جغد پر‌های زبری هست که شبیه مو است ولی مو نیست.
پا‌های جغد کوچک است و پنجه‌هایش ضعیف و بی‌طاقت.
پر و بال او صاف است و خیلی آرام پرواز می‌کند.
ببینید: تصاویری دیدنی و زيبا از رفتار حيوانات
نوک پر‌های جغد به شکلی طراحی شده که در هنگام حمله به طعمه صدای پر‌ها کم باشد.
جغدها گردن کوتاهی دارند.
رنگ جغد معمولاً کرم قهوه‌ای است.
در نوک جغدها یک شکاف هست.
سر آن‌ها بزرگ است. جغد هوای تاریک را دوست دارد و شب‌ها پرواز می‌کند.
چشمان جغدها بزرگ است و به دلیل همین خوب هم شکار می‌کنند.
پرواز آن‌ها بی‌صداست و پا‌های پوشیده از پر دارند.
بیشتر جغدها روی درخت زندگی می‌کنند.
نر و ماده جغدها همشکل هستند ولی ماده‌ها بزرگ‌ترند.
تولیدمثل جغد
جغد انبار هر سال یک بار و از آوریل تا اوایل می ۴ تا ۷ عدد تخم نطفه دار را تخم گذاری می‌کند.
ببینید: جغد بزرگ در ساختمان مسکونی به دام افتاد
طول مدت جوجه کشی از تخم‌های نطفه دار مرغ بین ۲۹ تا ۳۴ روز است و در این مدت که جغد ماده بر روی تخم‌های می‌خوابد، جغد نر برای آن غذا فراهم می‌کند.
پس از خارج شدن جوجه‌ها از تخم‌ها، هر دو پرنده ماده و نر از جوجه‌ها نگهداری می‌کنند.
جغدها و باور‌های انسان
در مورد جغدها باور‌ها و خرافه‌های زیادی وجود دارد.
در باور‌های اجتماعی ایران زمین غالب دیدگاه‌ها در ارتباط با جغد منفی و آمیخته با خرافه است بدین سبب به محض دیدن جغد وی را با سنگ مورد هدف قرار داده و جغد را بدشگون می‌دانند.
به عنوان مثال در نقاطی از گیلان شنیدن صدای جغد نشان از رسیدن خبری نامبارک و نامیمون دارد به همین علت با ایجاد صدا و راندن وی سعی بر دور کردن صدا از خانه دارند، گا‌ها چوب نیم سوخته‌ای را به سمت جغد پرتاب می‌کنند و بلند می‌گویند (اتش از من، گوشت از قصاب).
ببینید: ربات‌های جالبی که با الهام از حیوانات ساخته شده اند
اگر جغد رو به قبله پرواز کرد بلا دفع می‌شود، اما در غیر این صورت صاحبخانه باید صدقه دهد و انفاق کند و .. تا بلا رفع شود.
در ارتباط با صدای جغد نیز این باور وجود دارد که اگر جغد گریه کند، خوش است و اگر جغد خنده کند بدیمن است.
آیا می‌دانستید چشم جغد از داخل گوشش دیده می‌شود؟
در واقع می‌توانید داخل سر جغد را از طریق گوش هایش ببینید.
جغدها هم مثل سایر پرندگان بر خلاف پستانداران گوش خارجی ندارند.
در واقع گوش پرندگان دو سوراخ نسبتا بزرگ روی جمجمه آن هاست.
این سوراخ با پر پوشیده شده، اما اگر پر‌ها را کنار بزنید می‌توانید کره چشم جغد را از داخل ببینید!
ببینید: تصاویری زیبا از دنیای پرندگان
البته بیشتر پرندگان کوچکتر از آن هستند که بتوان این را دید، اما جغد جیغ اره‌ای شمالی حفره‌های گوش بسیار بزرگی دارد.
این حفره‌ها به ما این فرصت نادر را می‌دهند که داخل جمجمه یک حیوان زنده را نگاه کنیم و ببینیم دقیقا چه خبر است.
نکته جالب درباره جغد جیغ اره‌ای شمالی این است که آن‌ها بسیار کوچک هستند، به این معنا که چشمهایشان حدود ۵ درصد از کل بدنشان است.
آن‌ها تنها حدود ۱۷ سانتیمتر رشد می‌کنند و حدود ۶۰ گرم وزن دارند.
گوش‌های بسیار بزرگ به آن‌ها کمک می‌کند طعمه را به راحتی در شب پیدا کنند. گوش‌های بزرگ به آن‌ها اجازه می‌دهد طعمه را در تاریکی ردیابی کنند و با استفاده از صدا‌ها همیشه بدانند شما کجا هستید حتی اگر نتوانند شما را ببینند.
انتهای پیام/
