به گزارش خبرنگار حوزه اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، امروز ۲۴ اسفندماه، سالروز انفجار بمب دست ساز در نماز جمعه تهران است؛ انفجاری که در سال ۱۳۶۳ به دست منافقین کوردل باهدف جلوگیری از حضور مردم در نمازجمعه انجام شد. به همین مناسبت صفحه دفتر حفظ و نشر آثار مقام معظم رهبری در اینستاگرام با انتشار ویدئویی از لحظه وقوع انفجار حین سخنرانی آیت‌الله خامنه‌ای، خطیب آن روز نماز جمعه، به روز رسانی شد.

گفتنی است، در آن روز، حضرت آیت الله خامنه ای رئیس جمهوری وقت و امام جمعه تهران بودند.

در ادامه می‌توانید مطلب منتشر شده در صفحه رسمی رهبر معظم انقلاب را در اینستاگرام مشاهده کنید.

 ۲۴ اسفند ۶۳، بعضی از مزدوران حزب بعث عراق، همزمان با تهدیدهای توخالی صدام مبنی بر موشکباران نماز جمعه، بمب کوچکی را در صفوف انتهایی نماز جمعه تهران منفجر کردند. آن روز، خطیب نماز جمعه، آیت‌الله خامنه‌ای بودند. ایشان درباره آن واقعه می‌گویند:
 «در همین نماز جمعه، دشمن انفجار خونینی را به راه انداخت و جلو چشم مردم در همین نقطه عدّه‌ای به شهادت رسیدند؛ امّا این مردم مثل کوه استوار ایستادند و تکان نخوردند. بنده آن روز در همین جا ایستاده بودم که آن انفجار اتّفاق افتاد. اوّل خیال کردیم موشک یا بمباران هوایی است؛ نگران شدم که نماز جمعه به هم خواهد خورد. معلوم میشود که ما هم مردممان را درست نشناخته بودیم. خدا میداند که این صفها تکان نخورد. یک گُله جا این انفجار واقع شد و چند لحظه همان جا یک هیاهویی شد، بعد شهدا و مجروحان را بردند؛ امّا مردم همان جا نشستند و نماز جمعه و خطبه‌ها ادامه پیدا کرد!» ۱۳۷۷/۰۸/۰۸
‌
 با وجود آنکه این اقدام مذبوحانه، به شهادت عده‌ای از نمازگزاران انجامید، صلابت و شجاعت مردم و خطیب جمعه، بارها با ستایش امام روبرو شد:
 «من فراموش نمی‌کنم قصه روز جمعه را که آن طور با شکوه، با نورانیت، با استقامت گذشت. آن طور مردم با طمانینه، با آن صداهایی که می‌آمد، با آن رگبارهایی که می‌آمد، من ملاحظه می‌کردم، نگاه می‌کردم، مخصوصاً نگاه می‌کردم ببینم در بین مردم چه وضعی هست، ندیدم حتی یک نفر را که یک تزلزلی درش پیدا باشد. و آن وقت امام جمعه آن طور با آن طنین قوی صحبت کرد، مردم آن طور گوش کردند، آن طور فریاد زدند که ما برای شهادت آمدیم. یکی از اینهایی که‌ شهید شده است- یا اینکه چند نفر، یکی- دو نفر ازشان- به من گفتند که این وصیت هم کرده است، همین که من می‌روم برای شهادت، وصیت کرده.»

صحیفه امام، ج۱۹، ص۱۹۶