محمدرضا جعفری اورولوژیست در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار کرد: بسیاری از بی‌اختیاری‌های ادراری خفیف یا شدید، با درمان توانبخشی قابل درمان هستند؛ علت بی‌اختیاری ادراری در زنان، اغلب ضعف عضلات کف لگن به علت حاملگی‌های متعدد، زایمان‌های دشوار و یا یائسگی است، علت‌های دیگر مانند عفونت‌های ادراری و واژینال و یا یبوست، به طور موقت و گذرا نیز سبب بی‌اختیاری ادراری می‌شوند.

انواع بی‌اختیاری ادراری

این اورولوژیست با اشاره به اینکه استرس یکی از دلایل بی‌اختیاری ادراری است، بیان کرد: این نوع بی‌اختیاری زمانی رخ می‌دهد که ماهیچه‌های لگنی زیر مثانه آنقدر قوی نباشند که در مقابل فشاری که از بالا به مثانه وارد می‌شود، تاب بیاورند؛ اگر ماهیچه‌های لگن راه دهند، ادرار می‌تواند خارج شود، بی‌اختیاری در اثر استرس در زمان حاملگی، هنگام سرفه کردن، با شدت عطسه کردن، خندیدن و هنگام اعمال فشار بر مثانه، شایع است.

جعفری ادامه داد: نوع دیگر، بی‌اختیاری ادراری از نوع فوریتی، موسوم به مثانه بیش از حد فعال است؛ در این نوع بی‌اختیاری، مثانه به گشاد شدن و به علائم عصبی حساس می‌شود، بنابراین زمانی که فقط قسمتی از مثانه پُر است، ممکن است احساس ادرار کردن داشته باشید.

وی افزود: همچنین با کمترین تحریک مثل فکر کردن به تخلیه ادرار، مثانه می‌تواند فشرده و منجر به نشت ادرار شود؛ در این حالت ممکن است زمانی که صدای شرشر آب را می‌شنوید، یا شیر را باز می‌کنید که ظرف‌ها یا دست هایتان را بشویید، خودتان را خیس کنید.

عوامل موثر در بروز بی‌اختیاری ادراری

این اورلوژیست با بیان اینکه در زنان، بی‌اختیاری ادراری بعد از بچه دارشدن شایع است، تشریح کرد: حاملگی و تولد بچه می‌تواند بر وضعیت ماهیچه‌های لگن تاثیر بگذارد همچنین می‌تواند موجب کشیده شدن و صدمه به اعصاب لگن شود؛ صدمه عصبی می‌تواند موجب بی‌اختیاری فوریتی شود.

جعفری ادامه داد: بی‌اختیاری ممکن است زمان زیادی بعد از زایمان طول بکشد، به‌خصوص زمانی که التیام عصبی لازم باشد؛ یک بررسی نشان می‌دهد که سه ماه بعد از تولد بچه، ۱۵ درصد از زنان هنوز دچار بی‌اختیاری ادراری هستند.

وی اظهار کرد: بی‌اختیاری ادراری موقت معمولا به وسیله عفونت‌های ادراری ایجاد می‌شود؛ بی‌اختیاری ادراری همچنین می‌تواند در نتیجه افتادگی رحم، پرولاپس رحم یا واژینیت باشد، مشکلات عصبی مانند بیماری ام اس یا صدمه به نخاع نیز می‌توانند موجب لبریز شدن مثانه یا تخلیه بی اختیار آن شوند، بی‌اختیاری ادراری می‌تواند یکی از عوارض اشعه درمانی باشد.

این اورولوژیست گفت: مثانه بعضی از افراد ممکن است عمل طبیعی داشته باشد، ولی آنها قادر به حرکت مناسب برای رفتن به توالت نباشند، در نتیجه دچار دفع بی موقع ادرار شوند؛ مثلا  آرتریت در افراد می‌تواند منجر به بی‌اختیاری ادراری شود، زیرا  فرد آنقدر آهسته حرکت می‌کند که نمی‌تواند به موقع به توالت برسد.

نحوه تشخیص علل بی‌اختیاری ادراری

جعفری ادامه داد: یک معاینه نورولوژیک و یک معاینه لگنی برای درک بهتر علت بی‌اختیاری ادراری به پزشک کمک می‌کند؛ یک آزمایش ادرار برای بررسی عفونت ادراری معمولا انجام می‌شود؛ اگر پزشک مشکوک به صدمه عصبی در بروز بی‌اختیاری ادرار باشد، ممکن است احتیاج به سی تی اسکن یا mri از مغز یا نخاع داشته باشد.

وی تشریح کرد: راه‌هایی برای کنترل بی اختیارى اداری وجود دارد؛ انجام ورزش‌هایی که عضلات کف لگن را تقویت می‌کنند، این ورزش‌ها باعث قوی کردن ماهیچه‌های دهانه واژن و مقعد می‌شوند، این ورزش‌ها به خصوص در بی‌اختیاری ادراری از نوع استرس مؤثرند، همچنین می‌توانند به کنترل دفع ادرار از مثانه کمک کنند، رفتن به دستشویی در زمان‌های معین که می‌تواند به توانایی نگهداری ادرار در مثانه کمک کند.

این اورولوژیست بیان کرد: درمان‌های فیزیوتراپی برای بی‌اختیاری شامل کاهش وزن، ترک سیگار، عدم مصرف نوشیدنی‌های کافئین دار، مصرف دارو‌های پیشگیری کننده از بی‌اختیاری ادراری، استفاده از تحریک الکتریکی اعصاب موثر در کنترل مثانه، تمرین روش‌های بیوفیدبک و  جراحی است.

انتهای پیام/