به گزارش خبرنگار حوزه اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، یکی از شرط‌های اساسی پذیرفته شدن نماز نزد خدای متعال، مسئله «حضور قلب پیدا کردن» در حین نماز است؛ از این رو آیات و روایات فراوانی در این باره وارد شده است که همه بر این مطلب تصریح می‌کنند که میزان قبولی نماز، بستگی به میزان توجه انسان در نماز دارد. متأسفانه بسیاری از ما عبادت‌های خود را بدون حضور قلب و با حواس پرتی کامل انجام می‌دهیم و به همین جهت است که یک عمر نماز می‌خوانیم، اما اثری از آثار معنوی و روح نواز آن را در خود نمی‌بینیم.

در ضرورت تحصیل حضور قلب همین بس که بدانیم نماز بی حضور قلب، نماز حقیقی نیست و وقتی نماز از حقیقت و باطن خود جدا شد و به صورت یک عمل بی روح درآمد، تمام ثمرات و فوایدی که در آیات و روایات، برای نماز آمده است، دیگر در چنین نمازی وجود ندارد.

صفحه اینستاگرامی آیت اللّه بهجت قدس سره که بیانات این عالم ربانی را در شبکه های اجتماعی انعکاس می‌دهد با انتشار پستی در خصوص حضور قلب در نماز نوشت:

پرسیدم: راه رسیدن به حضور قلب در نماز چیست؟

فرمودند: «دو کار در کنار هم:

۱. [نماز گزار] به وسوسه های شیطانی که غیر اختیاری پیش می آید، کاری نداشته باشد.

٢. هر وقت در نماز، توجّه پیدا کرد، اختیاراً به غیر خدا توجّه نکند».

و در توضیح این مطلب فرمودند: «شیطان می خواهد اختیاراً انسان را متوجّه غیر خدا کند. وقتی دید که در حال اختیار، به غیر خدا توجّه نمی کند، او را رها می کند».

زمزم عرفان، ص٢٨٩

انتهای پیام/