به گزارش حوزه سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل از روابط عمومی انجمن دفاع از قربانیان تروریسم، پنل بغض کودکان در جستجوی عدالت به همت انجمن دفاع از قربانیان تروریسم و همکاری بنیاد اروپایی مطالعات جنوب آسیا، انجمن انسان و جنبش بین المللی کودکان برای کودکان در چهلمین اجلاس شورای حقوق بشر سازمان ملل برگزار شد.

دوشان وجینویچ تحلیلگر بنیاد اروپایی مطالعات جنوب آسیا اظهار کرد: سی سال طول کشید تا اولین کنوانسیون ژنو در ۱۹۴۹ در مجمع عمومی سازمان ملل تصویب شود که بیشتر به خاطر جنگ‌ها از جمله جهانی دوم بود، باید توجه کرد که اکنون سه دهه گذشته و جنگ‌های جدید با رویکرد متفاوت به وجود آمده‌اند. این مدت زمانی طولانی برای سازمان ملل است که پروتکل‌های مختلف را برای حفاظت از انسانیت به ویژه کودکان تصویب نماید.

وی افزود: سال گذشته دبیرکل سازمان ملل گزارشی درباره کودکان و مناقشات مسلحانه منتشر کرد که براساس آن سازمان ملل همچنان گزارش‌هایی از به کارگیری کودکان در گروه‌های نظامی دریافت می‌کند و برخی از مناطق برای انجام عملیات‌های انتحاری از کودکان استفاده می‌شود.کودکان نباید بخشی از فرایند رادیکالیزه شدن گروه‌های ترویستی باشند که در خدمت ایدئولوژی این گروه‌هاست. کودکان سرباز با ارتکاب به جرائم بین‌المللی، از دوران کودکی معصومانه خود به بلوغ تاریک برده می‌شوند. نباید با آن‌ها مانند یک خلافکار برخورد کرد. در وهله اول، باید آن‌ها را قربانی ترور دانست و در وهله دوم آن‌ها خلافکاران نوجوان با جرائم سبک محسوب می‌شوند.

سخنران بعدی آقای فیلیپ جفه، عضو کمیته حقوق کودک سازمان ملل در پیام ویدئویی خود اظهار کرد: دسترسی به عدالت برای کودکان باید در حاکمیت قانون لحاظ شود، در یکی از مفاد کنوانسیون حقوق کودک آمده دولت‌ها باید امکانات لازم را برای کودکانی که قربانی هر نوع خشونت شده‌اند فراهم کنند. کودکان قربانی ترور به عنوان آسیب‌پذیرترین اقشار جامعه باید به طور خاص مورد توجه قرار گیرند. درخواست غرامت یکی از اساسی‌ترین خواسته‌های قربانیان، به ویژه کودکان قربانی است.

وی ادامه داد: دسترسی به عدالت برای کودکان قربانی ترور به طور کل نیازمند یک نظام قضایی جدید است، این کودکان ممکن است دچار وضعیت روانی بدتر شده و یا امید خود را از دست بدهند و ناراحتی‌شان بیشتر شود. براساس یکی از اسناد کمیته حقوق کودک، زمانی که محیط نامناسب و خصمانه باشد، صدای کودکان شنیده نمی‌شود. رفتار توأم با احترام با کودکان از قربانی شدن دوباره آن‌ها جلوگیری می‌کند، دسترسی به عدالت و بازگرداندن شأن کودکان بیشتر منفعت را برای کودکان دارد.

نژندی منش استاد حقوق بین الملل دانشگاه علامه که مدیریت پنل را بر عهده داشت، در سخنرانی خود بیان کرد: تروریسم به مثابه جنایتی کور در هر زمان و مکانی علیه افراد انسانی به ویژه کودکان ارتکاب می‌یابد. رژیم فعلی اساسنامه رم، کودکان را به عنوان قربانی تروریسم تحت پوشش قرار نمی‌دهد، چرا که جنایت تروریسم در زمره جنایات تحت صلاحیت دیوان بین‌المللی کیفری نیست. بی‌توجهی به کودکان چه به عنوان قربانی و چه به عنوان کودک – تروریست می‌تواند صدمات جبران‌ناپذیری به کودکان وارد نماید. دولت‌ها باید در نظام حقوقی داخلی خود تدابیر حقوقی لازم را برای حمایت از کودکان در مقابل اقدامات تروریستی و یا به کارگیری آن‌ها توسط گروه‌های تروریستی اتخاذ کنند. همچنین در کنفرانس بازنگری اساسنامه رم، این امر مهم باید مورد توجه قرار گیرد.

در ادامه خانم انیسه ون انگلند استاد دانشگاه کرانفیلد در سخنرانی بیان داشت، کودکان آسیب‌پذیرترین اقشار جامعه هستند و وقتی قربانی ترور می‌شوند، زندگی آینده آنان تحت تأثیر قرار می‌گیرد. قوانین بین‌الملل نمی‌توانند به اندازه کافی از این کودکان دفاع نمایند. هیچ سندی مبنی بر دفاع از حقوق این کودکان پس از رخداد حادثه تروریستی وجود ندارد. این نکته درباره قربانیان داعش نیز صدق می‌کند. به علاوه قوانین بین‌الملل چیز زیادی برای دفاع از کودکانی که در اثر حمله داعش به سنجار رها شدند، ندارد و همچنین درباره کودکانی که از زنان جهاد نکاح به دنیا آمده و یا تحت آموزش داعش تبدیل به قاتل شده‌اند. این سکوت در قوانین باید فوراً مورد توجه قرار گیرد.

وی افزود: حقوق کودکان در قوانین بین‌الملل به حاشیه‌رانده شده است. بریتانیا در حال ایجاد اسلام‌هراسی است. ما باید از کودکان در برابر تروریسم محافظت کنیم؛ چه قربانی باشند و یا به طور غیرمستقیم در تروریسم مشارکت داشته باشند.

خانم یوانا باراکوا تحلیلگر بنیاد اروپایی مطالعات جنوب آسیا در سخنرانی خود بیان کرد: کودکان قربانی ترور معمولاً ویژگی‌های مشترکی دارند مثل فقر، سن جوان، تحصیلات کم و فقدان موقعیت‌های شغلی. گروه‌های مسلح به طور کل افراد بی‌دفاع را هدف قرار می‌دهند؛ در کشور‌هایی مثل افغانستان، پاکستان و منطقه جامو کشمیر شرایطی را ایجاد می‌کنند که در آن هزاران نفر بی‌خانمان تبدیل به طعمه می‌شوند.

وی گفت: طالبان در افغانستان با استفاده از مدارس خود به کودکان ۱۳ تا ۱۷ ساله آموزش نظامی می‌دهد. با وجود اینکه هیچ آمار رسمی از تعداد کودکان در خدمت گروه‌های تروریستی وجود ندارد، نیروی اقدام سازمان ملل تخمین می‌زند حدود ۵۶۰ کودک بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴ در مبارزات شرکت داشتند.

تحلیلگر بنیاد اروپایی مطالعات جنوب آسیا  تصریح کرد: در دهه‌های گذشته جامعه بین‌الملل تعداد زیادی اسناد قانونی به منظور حفاظت از کودکان تدوین کرده است، این قطعنامه‌ها چارچوبی قانونی برای ممنوعیت استفاده از خشونت بر ضد کودکان است. ضمن اینکه سربازگیری از کودکان از سوی بازیگران غیردولتی ممنوع شده است. براساس یکی از این اسناد هر که مسئول جنایت جنگی بوده و یا در آن مشارکت داشته باشد، تحت پیگیرد دیوان بین‌المللی کیفری قرار می‌گیرد. اما بر اساس برخی از مفاد توافقنامه رم و تحت شرایطی، امکان محاکمه در این دیوان وجود نخواهد داشت.

وی ادامه داد: خوشبختانه تفاوت بین رادیکالیزه شدن و مشارکت در تروریسم زیاد است و بدون تلاش برای یافتن راه‌حل و مدیریت رادیکالیزه شدن، همه رویکرد‌هایی که درباره تروریسم به کار رود، مفید خواهند بود. بنیاد ما هر نوع قربانی‌سازی انسان‌ها را در هر جا و توسط هر فردی محکوم می‌کند، به ویژه کودکان.

خانم زهر حق پناهی جانباز ترور و عضو انجمن دفاع از قربانیان تروریسم با اشاره به شدت آسیب‌پذیری کودکان در فجایع تروریستی بیان کرد: تأثیراتی که حوادث تروریستی بر کودکان می‌گذارد بسیار عمیق و ماندگار است، کودکان در مواجهه با اینگونه حوادث جزء آسیب‌پذیرترین گروه‌ها هستند، چرا که تجربه زیستی آن‌ها از جهان و مخاطرات آن هنوز محدود است و آسیب‌های ناشی از هرنوع اقدام خشونت‌باری از ذهن و افکار آن‌ها پاک‌نشدنی است.

وی ادامه داد: یکی از مهم‌ترین اختلالات حاصل از اقدامات تروریستی در کودکان استرس پس از ضربه یا ترومای روانی یا همان PTSD می‌باشد که علائمی همچون ۱- ترس شدید ۲- پرخاشگری ۳- کابوس‌های شبانه ۴- یادآوری مکرر حادثه به صورت خواب‌دیدن‌های مکرر ۵- گریه‌های بی‌مورد ۶- بازسازی صحنه‌های حادثه در ذهن و اجتناب از تفکر ۷- کرختی روانی ۸- جویدن ناخن ۹- اضطراب و دلشوره دائمی ۱۰- کم‌طاقتی دارد.

این عضو انجمن دفاع از قربانیان تروریسم تصریح کرد: وجود قوانین بین‌المللی در هنجار‌های قانونی به تنهایی برای حفاظت از حقوق کودکان کافی نیست، بلکه حمایت از کودکان معصوم که آینده جهان را می‌سازند در دستان نمایندگان جوامع سیاسی و حقوقی است و لازم است «بنیاد جهانی توانبخشی کودکان متاثر از مناقشات مسلحانه و تروریستی» تأسیس و برای نجات اینکودکان اقدام نماید.

خانم منصوه کرمی همسر شهید علیمحمدی و مدیر عامل انجمن دفاع از قربانیان تروریسم نیز با تاکید بر ایمن سازی کودکان در برابر آسیب‌های ناشی از تروریسم بیان کرد: ایمن‌سازی کودکان و نوجوانان را می‌توان براساس اقدامات پیشینی و پسینی مورد بررسی قرار داد. منظور از ایمن‌سازی پیشینی یعنی مجموعه راهبردها، تدابیر و اقداماتی که از قربانی شدن کودکان در حوادث تروریستی جلوگیری می‌نماید که مجموعه‌ای از آموزش‌ها، ساختارسازی‌ها و اقدامات پیشگیرانه را می‌توان در این مقوله شناسایی نمود.

وی افزود: ایمن‌سازی پسینی در جایی مطرح می‌شود که کودک به هر دلیل قربانی شده و به اشکال گوناگون با آسیب‌های تروریسم روبرو می‌باشد و لازم است برای تداوم زندگی عادی تدابیر و اقداماتی اتخاذ گردد تا آسیب‌های تروریسم را در زندگی کودکانه او به حداقل برساند، برخی از این اقدامات شامل پرداخت خسارت به خانواده‌های آسیب دیده از ترور مخصوصا کودکان و نوجوانان، ایجاد صندوق بین المللی برای تامین آرامش و درمان خانواده‌های قربانی ترور مخصوصا کودکان و نوجوانان و محدود کردن دولت‌های مولد تروریسم و افراط گرایی در سوء استفاده از کودکان و خانواده‌های آن‌هاست.

خانم رنجبر پازوکی فرزند شهید ترور و عضو انجمن نیز ضمن روایت نحوه ترور پدر خویش توسط گروهک تروریستی مجاهدین خلق و مصائب و مشکلاتی که ایشان و خواهران و برادرش در دوران کودکی به واسطه ترور پدرشان تحمل کردند، بیان کرد: پس از گذشت چند دهه نه تنها طراحان و حامیان این فاجعه مورد بازخواست و پاسخگویی قرار نگرفته اند، بلکه آزادانه در برخی از کشور‌های غربی حضور دارند، که اینگونه رفتار کشور‌ها نوعی توهین و بی تفاوتی نسبت به ارزش‌های والای انسانی می‌باشد و پیام بسیار دردناک و تلخی برای بازماندگان اینگونه فجایع خواهد داشت، اینکه در جهان ما شقاوت را ارج می‌نهند و ارزش‌ها و کرامات انسانی جایگاه واقعی نداشته و تشریفاتی سمبلیک هستند.

وی ادامه داد: همچنان شاهدیم فرصت‌های زندگی برای کودکان با خشونت و افراط گرایی بدخواهان از بین می‌رود و سازمان‌های بین المللی جز اظهار تاسف و کمک‌هایی در برخی از امور در توقف چنین وضعیتی توفیق نداشته و همچنان شاهد گسترش ترس و وحشت دائمی برای کودکان در جهان هستیم. خشونت علیه کودکان بنیان‌های پیشرفت اجتماع و توسعه را تضعیف نموده و سرمایه انسانی و نسل‌های آینده بشر را با خطرات و تهدید‌های فراوان مواجه خواهد کرد.

گفتنی است، چهلمین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل از ۲۵ فوریه تا ۲۲ مارس ۲۰۱۹ در مقر اروپایی سازمان ملل در شهر ژنو سوئیس در حال برگزاری است.

در ادامه فیلم سخنرانی خانم کرمی همسر شهید علی محمدی را مشاهده می‌کنید.

انتهای پیام/