به گزارش خبرنگار  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ،گاهی باید با قطار خاطرات سفری به کلاس‌های درس کودکی مان کنیم، وقت‌هایی که خانم معلم از قشنگی درخت و شعر روباه و زاغک، از سایه دلچسب در تابستان گرم و وحشتناک، از جاری شدن سیل (اگر درختان نبودند) و دوستی با درخت در ذهن کوچک مان نشا می‌کرد.

گاهی باید به دل کتاب‌های مقدس زد و برای یافتن نشانه‌های خداوند از آن‌ها کمک گرفت، جاییکه حضرت علی (ع) در نهج البلاغه می‌فرماید: همه موجودات سنگین و سبک، بزرگ و کوچک، و نیرومند و ضعیف، در اصول حیات و هستی یکسان اند و آفرینش آسمان و هوا و باد‌ها و آب یکی است، پس در آفتاب و ماه و درخت و گیاه و آب و سنگ و اختلاف شب و روز و جوشش دریا‌ها اندیشه کن که نشانه‌های روشن پروردگارند.

گاهی باید نصیحت بزرگان را سرمه چشمان و چراغ راه خود نمود، به طور مثال رسول اکرم(ص) درباره ثواب درختکاری فرمودند: هر مسلمانی که بذری بیفشاند یا نهالی بنشاند و از حاصل آن بذر و نهال، پرنده یا انسانی بخورد، برای او صدقه محسوب می‌شود.

باید  این واقعیت تلخ را پذیرفت که حال زمین خوب نیست و این انسان است که برای امرار معاش خود به جان زمین و مواهب طبیعی افتاده، به گیاه و جانور توجهی نمی‌کند و بی رحمانه به سمت نابودی مواهب طبیعی تاخ و تاز می‌کند.

ای کاش همه ۳۶۵ روز سال ۱۵ اسفند بود

یکی از بزرگان فلسفه جهان نقل قولی مفهومی و عمیق دارد که می‌گوید در جهان بهترین چیز‌ها را ارجی نیست تا آنکه نخست کسی آن‌ها را به نمایش بگذارد.

با ابتکار فردی به نام استرلینگ مورتون ۱۰ آوریل سال ۱۸۷۲ در ایالت نبراسکای آمریکابه نام روز درختکاری بنیان گذاری شد و گفته می‌شود که در آن روز بیش از ۱ میلیون درخت کاشته شده است.

امروزه در تقویم بیشتر کشور‌های دنیا روز درختکاری حتی به صورت نمادین وارد شده و در این روز به کاشتن نهال‌های متفاوت اقدام می‌کنند که البته تاریخ این روز با توجه به آب و هوای هر کشور متفاوت است و بیشتر سعی می‌کنند تا در موقعی از سال این کار را انجام دهند که درخت قابلیت رشد کردن را داشته باشد.

در ایران روز ۱۵ تا ۲۲ اسفند ماه به عنوان هفته منابع طبیعی نامگذاری شده‌است که نخستین روز این هفته یعنی ۱۵ اسفند روز درختکاری است تا انسان‌ها فارغ از همه مشکلات زندگی، دغدغه‌های بنیادین دیگر را فراموش نکنند.

ایرانی‌ها فارغ از جایگاه و مسئولیت ها، هر ساله در پانزدهمین روز اسفند با کاشت درخت به استقبال سال نو رفته و در واقع با این کار نمادین در آستانه بهار زندگی را به زمین باز می‌گردانند.

درخت و طبیعت، به نام حفظ زمین، به کام انسان

هر درخت به طور میانگین سالانه ۲۲ کیلوگرم دی اکسید کربن جذب و هوای سالم را به انسان می‌رساند و بدین صورت درختان نقشی کلیدی در حیات انسان‌ها و سایر جانداران ایفا می‌کنند.

درختان علاوه بر اینکه سکونتگاه طبیعی بسیاری از پرندگان و جانوران به شمار می‌روند، منبعی غنی برای تغذیه آن‌ها هستند که نبودشان ضربه سنگینی به حیات وحش وارد می‌کند.

چوب درختان مواد اولیه تولید کاغذ و بسیاری از وسایل مورد نیاز انسان است هرچند با همین وسایل و ابزار، آسیب‌های زیادی را بر بدنه این منبع ارزشمند وارد می‌آورد.

این سبز قامتان سدی مقاوم مقابل سیل‌های ویرانگر هستند که جان انسان و سایر ساکنان کره زمین را نجات می‌دهند، از فرسایش خاک که امان زمین را می‌بُرد هم جلوگیری می‌کنند و جدا از همه این اصل‌های علمی، وجود درختان رنگی دیگر را به زندگی می‌بخشد.

آب، خاک، جنگل و مرتع را با عنوان منابع طبیعیِ تجدید شونده می‌شناسیم که به عنوان بستری برای حیات انسان‌ها و زیربنای توسعه پایدار جوامع شناخته می‌شوند و تکیه گاهی مطمئن برای توسعه اقتصادی و اجتماعی و بستری مناسب برای رونق کشاورزی، زمینه‌ای برای اشتغال و تفرجگاهی برای گذران اوقات فراغت به وجود می‌آورند.

قطع درخت برای گذران زندگی

یکی از عوامل تخریب منابع آتش سوزی‌های ناشی از خشکسالی، سیل و زلزله و .. به شمار می‌روند که انسان کنترلی بر روی آن‌ها ندارد و جزوی از چرخه طبیعت هستند.

در کنار این اتفاقات، انسان به طرق گوناگون، آگاهانه و ناآگاهانه به جان منابع طبیعی می‌افتد و آن‌ها را به مرگ نزدیک و نزدیک‌تر می‌کند، که از جمله آنان می‌توان به بی احتیاطی جنگل نشینان، دامداران و آتش سوزی و عبور جاده‌ها از جنگل‌ها و مراتع، مدیریت اشتباه درعرصه منابع طبیعی و نبود آموزش صحیح اشاره کرد.

در میان صد‌ها عامل تخریب جنگل، قاچاق چوب معضلی است که عمدتاً توسط باند‌های قاچاق، به صورت غیرمجاز در بازار‌های داخلی کشور به فروش می‌رسد و گواه این معضل، گزارش تعزیرات حکومتی مازندران است جاییکه قاچاق چوب این استان، گوی سبقت را از دیگر پرونده‌های تعزیراتی ربوده و در ۱۰ ماهه سال گذشته، بیشترین تعداد را به خود اختصاص داده است؛ از مجموع ۱۲۲۲ فقره پرونده قاچاق در سال ۹۶،۴۷۹ فقره مربوط به قاچاق چوب بوده است.

آمارها نشان می‌دهد به عنوان نمونه ۱۰میلیون متر مربع از مساحت عرصه‌های جنگلی مازندران در اثر ویلاسازی تخریب شده است و یا سالانه ۶ میلیون متر مکعب چوب از جنگل‌های شمال کشور ایران برداشت می‌شود که ایران را در میان شش کشور مخرب جنگل جهان قرار بگیرد.

از بعد اقتصادی نیز خسارت سالانه ناشی از قطع درختان جنگلی و نابودی جنگل‌های خزری حداقل ۹۰۰ میلیون دلار است که اگر مانع این روند نشویم نهایتا تا ۶۰ سال آینده می‌توانیم از کلمه جنگل استفاده کنیم و پس از آن باید در موزه‌ها دنبال تصاویر جنگل‌ها باشیم.

همچنین آمار‌های مدیر کل دفتر زیستگاه‌ها و امور مناطق سازمان محیط‌زیست هم حاکی از آن است که درهرثانیه،۳۵۰ متر مربع جنگل و مرتع در کشور نابود می‌شود.

ساده‌ترین راه برای اینکه روزگار بدون درخت چه بر ما خواهد گذشت، این است که چشمان مان را ببندیم و کمی با قوه تخیل خود دنیایی را بدون درختان تجسم کنیم و چه دردناک است وقتی:

زمینی را ببینیم که از عطش خشکی چاک چاک شده، همه جا قهوه ای، همه جا خشکی خاک و هیچ جا هیچ سایه ساری برای در امان ماندن از تابش بی رحمانه خورشید وجود ندارد.

هوایی را تنفس کنیم که تصفیه نشده، دم و بازدم خود با یکدیگر درگیرند و گاز‌هایی خطرناک مثل خوره به جانمان می‌افتند و شوربختانه راه فراری نیست.

بلبلی روی درخت نخواند، پنیر از منقار زاغکی ساده لوح برای روباه مکار نیافتد، برگی در پاییز نریزد و باغ بی برگی حال بایر شده اخوان، داستان از "درختان"سر به گردونسای اینک خفته در تابوتپست خاک بگوید.

گزارش از حامد گلی

انتهای پیام/ف