به گزارش خبرنگار حوزه میراث و گردشگری  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان،کودکی دوران آرزو‌ها و آمال‌هاست. همه کودکان در دنیای شیرین خود به آینده و شغلشان فکر می‌کنند البته اکثر ان‌ها با تأثیر گرفتن از محیط اطراف آرزویی جز دکتر، مهندس، بازیگر یا خواننده شدن ندارند در اصل دنیای کودکی در اکثر مواقع تحت تأثیر باور‌ها و آرزو‌های بزرگسالان قرار می‌گیرد در این میان کمتر کودکی دیده می‌شود که بخواهد به عنوان نمونه هنرمند صنایع دستی بشود و شاید یکی از دلایل این امر ناآشنایی والدین با تأثیر حرفه‌های کوچک در زندگی آینده کودکانشان است. امروز و در این گزارش به سراغ خانواده‌ای رفتیم که با بها دادن به استعداد کودکشان و تقویت این استعداد به گفته خود برخلاف باور بسیاری از افراد هنر را وارد زندگی فرزندان خود کرده‌اند و به نوعی برخلاف جهت رودخانه شنا کرده‌اند و نتایج نسبتا خوبی گرفته‌اند. خانواده قاضی، یک خانواده ۴ نفره در دل شهر تهران است.

فرزند بزرگ این خانواده که نامش پارسا است همچون سایر کودکان بازیگوشی‌های خاص کودکی را دارد و دنیای کودکان را تجربه می‌کند، اما وقتی پای میز خراطی می‌نشیند دیگر کودکی بی‌تجربه نیست و با لذت و مهارتی استادانه هنرنمایی می‌کند. او امروز ۸ سال دارد، اما به گفته خودش از ۳ سالگی به هنر روی آورده و پا جای پای پدرش گذاشته است بنابراین کوچکترین فعال شناخته شده صنایع دستی کشورمان است. هنر پارسا به اندازه‌ای ظریف و زیباست که معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در سومین جشنواره فجر صنایع دستی از وی تقدیر کرد. ما نیز به همین بهانه به سراغ پارسا رفتیم تا ببینیم چه چیزی باعث شد که یک کودک هنرمند متولد شود.

در بدو ورود به آتلیه پارسا با او و پدرش مواجه شدیم. پدر پارسا ما را به داخل آتلیه‌ای که پارسا آثارش را در آنجا خلق می‌کند برد و ما پس از آشنایی با فضای آتلیه گفتگویی را با وی و پارسا شکل دادیم. شما در ادامه این گزارش شرح گفتگو را می‌خوانید.

آقای قاضی چه شد که پارسا به عرصه هنر‌های سنتی و صنایع دستی علاقمند شد؟

من فکر می‎‌کنم که کودکان ما در رنج سنی زیر ۱۰ سال شکلی که باید بگیرند را می‌گیرند و سپس به قدری محکم می‌شوند که تغییرشان سخت است. حالا اگر این استعدادیابی اتفاق بیفتد کودک ما راه مناسب با شخصیت و علاقه خود را می‌رود البته این قضیه درباره پارسا اتفاقی بود یعنی یک روز هر دو در آتلیه بودیم و من مشغول کار بودم ناگهان متوجه شدم که پارسا با دستگاه خراطی ساده و کوچکی که برای آشنایی و به نوعی سرگرمی برایش تهیه کرده بودم مشغول خراطی است و خیلی بیشتر از چیز‌هایی که به او آموخته بودم هنر خراطی را انجام می‌داد و گویی از تماشای دست من در هنگام کار روش‌های مختلف تراش چوب را آموخته و به کار برده بود. من از دیدن این صحنه بسیار متعجب شدم و متوجه این استعداد شدم و به آن توجه کردم و با حمایت همه جانبه آن را پرورش دادم. البته ممکن است که خیلی از افراد توانایی را در فرزند خود ببینند و به سادگی از کنار آن بگذرند حتی مدارسی که ادعا دارند که استعدادیابی می‌کنند هم در عمل کار چندانی نمی‌کنند، زیرا عمل به این شعار سختی‌هایی دارد و هر لحظه آن بستر مطرح شدن چالش‌هایی است. این چالش‌ها باید برطرف شوند تا استعداد کودک به راحتی پرورش پیدا کند.

هدف شما از پرورش استعداد پارسا چیست؟

برای من این سؤال مطرح شده است که چرا صفحات بازیگران و خوانندگان در فضای مجازی به تعداد زیاد دیده می‌شود، اما بازدید چندانی از صفحات مجازی هنرمندان صنایع دستی نمی‌شود. به نظر من هنرمندان صنایع دستی نیز می‌توانند در فضای مجازی و در سطح دنیا دیده شوند البته این امر مشروط به این است که هنرمندان از تقلید دوری کنند و در حوزه کار ویژگی خاص خودشان را داشته باشند.

آیا به بعد اقتصادی هنر پارسا هم فکر کردید؟

ما کمتر به بعد اقتصادی کار پارسا فکر می‌کنیم و بیشتر برای او و تقویت استعدادش هزینه می‌کنیم. پارسا هم‌اکنون به نوعی برای معرفی و ترویج فعالیت در عرصه صنایع دستی با سازمان میراث فرهنگی همکاری می‌کند البته به نظرم همانطور که هر پدری برای کودکش سرمایه‌ای به جای می‌گذارد من هم سرمایه‌ای را برای پارسا به جا می‌گذارم که در آینده او تأثیر دارد یعنی هنر خراطی در هر شرایطی راه کسب درآمد برای پارسا است البته ممکن است که وی در بزرگسالی علاقه چندانی به فعالیت در این زمینه نداشته باشد. ما تلاش می‌کنیم با قناعت و پرداخت هزینه استعداد پارسا را تقویت کنیم البته با تمرکز بر این هدف با کاهش نمایشگاه‌ای خودم و کاهش درآمدم مواجه شدیم و به نظر می‌رسد که بدون حمایت مسئولان به مرور زمان با مشکلاتی مواجه خواهیم شد البته از معاونت صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی متشکریم که به استعداد پارسا اهمیت داد، اما برخی از مسئولان حمایت چندانی از ما نمی‌کنند.

گفتید پارسا به ترویج فرهنگ فعالیت در عرصه صنایع دستی کمک می‌کند. این امر چگونه رخ می‌دهد؟

وقتی همکلاسی‌های پارسا متوجه می‌شوند که او چه هنری دارد و با اتکا به این هنر چه موفقیت‌هایی به دست آورده است به فعالیت در حوزه صنایع دستی علاقمند می‌شوند علاوه بر این دانشجویانی که در ورک‌شاپ‌های پارسا شرکت می‌کنند نیز به خود می‌گویند اگر این کودک می‌تواند آثار زیبایی را خلق کند، ما نیز به طور حتم می‌توانیم چنین کاری را انجام بدهیم البته پارسا خراطی را به برادر کوچک خود (کیان) نیز آموزش می‌دهد. پارسا با فعالیت در عرصه خراطی دیگر به دنبال خریدن و مصرفی بودن نیست و باور دارد که هر چیزی را می‌شود ساخت.

پارسا تو از ادامه مسیر فعالیت در عرصه صنایع دستی چه هدفی داری؟

من دوست دارم که با فعالیت در عرصه خراطی کاری را راه بیندازم و با ایجاد کار به کودکان کار کمک کنم.

آیا تو از هنر خراطی لذت می‌بری؟

من از این کار خوشحال می‌شوم و از کار خراطی لذت می‌برم.

گفتگو از نسرین خدایاری

انتهای پیام/