گپ و گفتی جالب با داور بینالمللی فوتبال درباره تجربیات و زندگی شخصیاش را مشاهده میکنید.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، علیرضا فغانی، بدون شک آقای خاص داوری فوتبال ایران است. او هم در زمین با سوتهایش نشان میدهد از احدی نمیترسد و هم در خارج از زمین و در گفتوگوهایش بدون ترس و واهمه حرفهایش را میزند. این بار هم او سعی کرد در پاسخ به سوالات «فرهیختگان» محافظهکاری را کنار گذاشته و آنچه را که باید بگوید. درباره شرایط روز داوری ایران دقایقی با فغانی همکلام شدیم که در ادامه آن را میخوانید.
اعتراض به داوری و بیانیهنویسی موضوع جدیدی در فوتبال ایران نیست. این موضوع از قدیم بوده و اینکه مسئولان مربوطه میخواهند این رفتارها را بررسی کنند و برخورد کمیتههای ذیربط هم از گذشته وجود داشته است، اما معتقدم هرچه برخوردهای کمیته انضباطی و اخلاق قاطعتر باشد، داوران در حاشیه امنیت بیشتری هستند و همکاری این دو کمیته باعث میشود این مسائل کنترل شده و کلا حواشی از فوتبالمان کم شود.
چند کشور مانند استرالیا، کرهجنوبی و ژاپن این موضوع را از چند داور آغاز کردند و هر سال هم تعداد نفرات حرفهای خود را بیشتر میکنند، ضمن اینکه یک تفاوتی وجود دارد بین داورانی که در لیگ برتر قضاوت میکنند با داورانی که در لیگهای زیرگروه حضور دارند. معمولا داورانی که در لیگ برتر حضور دارند در چشم هستند و رقابتی را نیز بین آنها به وجود میآورد تا پیشرفت کرده و به سطح اول داوری برسند.
بیشتر بخوانید:واکنش فغانی به خبر اختلافش با کمیته داوران و انتخاب بهعنوان داور پشت دروازه
هر بازی شرایط خاص خودش را دارد و نمیتوان دیدارها را با هم مقایسه کرد. داور باید احساس کند که از نظر فضای حاکم بر ورزشگاه، آن امنیتی که برای ادامه مسابقه لازم است، وجود ندارد میتواند مسابقه را تعطیل کند و شاید در آن زمان که آقای رفیعی بازی را تعطیل کرد، آن شرایط نبود.
بالاخره در جام ملتهای آسیا هم که قرار شد داوران پشت دروازه داشته باشیم و به همین منظور نیز یک سال کلاسهای مختلف برگزار شد؛ در ۵۰ مسابقه و در ۱۵ دیدار اشتباه تاثیرگذار داوری وجود داشت. اتفاقات داوری در همه دیدارها رخ میدهد، هرچند با وجود داوران پشت دروازه امکان دارد درصد اشتباهات کم شود، اما اینکه کاملا از بین برود، اصلا چنین چیزی نیست.
آموزش مناسب بود، هرچند زمانش کم بود. با توجه به زمانی که تعیین کرده بودند و باید یک روزه این امر محقق میشد، فکر میکنم کار به خوبی پیش میرود.
دلیلی نداشت صحبتی شود! بهعنوان یک داور چه در داخل و چه در خارج از کشور موظف هستیم خودمان و بدنمان را در شرایط آرمانی حفظ کنیم و هر بازیای که ابلاغش را دادند قضاوت کنیم.
در این خصوص قبلا هم گفتم که هر تعداد بازیای که در نظر بگیرند، مهم کیفیت خوبی است که از خودمان برجای بگذاریم؛ حالا میخواهد در یک بازی باشد یا هر تعداد دیگری که سهم ما در جام ملتهای آسیا دو بازی بود.
مجیدی از مربیان جوان جویاینام به شمار میرود و برای او در سمت جدیدش آرزوی موفقیت میکنم، اما قانون برای همه یکسان است و تا زمانی که مجیدی مثل سایر مربیان در کنار زمین تیمش را هدایت میکند، آن ارتباط خوب وجود دارد، اما اگر قرار باشد اتفاقات دیگری بیفتد، مجیدی هم با بقیه مربیان فرقی ندارد. با این حال خوشبختانه هم او وظیفهاش را میداند و حرفهای محسوب میشود و هم داوران ما نسبت به وظایف خود آگاه هستند.
خیر همدیگر را ندیدم.
در حال حاضر کل خانواده از فوتبال متنفر هستیم. نه دیگر فوتبال نگاه میکنیم و نه علاقهای به آن داریم.
این فوتبال دیگر نه جذابیتی دارد و نه تفریح و سرگرمی محسوب میشود.
خیر، ربطی ندارد، اما در اوقات فراغت دیگر سعی میکنیم فیلم ببینیم تا فوتبال.
الان هم او داوری میکند و اگر دوست داشته باشد ادامه میدهد. در این خصوص خودش تصمیم گیرنده است و من اجباری به آینده وی ندارم.
هرکاری که به صلاحم باشد را حتما انجام میدهم.
نظری ندارم، اما در کل اگر این تکنولوژی وارد فوتبال ایران شده و کیفیت لازم را داشته باشد، میتواند به فوتبالمان کمک کند.
این موضوع قبول کردنی نیست. ما همیشه هر ابلاغی دادند را اگر در شرایط آرمانی بودیم قضاوت کردیم. به کدام داور ابلاغ میدهند و قبول نمیکند؟ قبل از آن یک داور را درنظر میگیرند و شما میروی و کارت را انجام میدهی.
منبع:فرهیختگان
انتهای پیام/