كتاب مكتب قوپوز با نگاهی علمی و نو بر موسیقی عاشیقی و ارایه فرم ها و متدهای جدید مطابق با استانداردهای جهانی موسیقی توسط چنگیز مهدی پور تالیف و منتشر شد.

به گزارش باشگاه خبرنگاران، این كتاب زیرنظر هیات علمی كنسرواتوار موسیقی باكو، با ترجمه و ویراستاری جواد كریم نژاد، از سوی انتشارات ریتم با همكاری موسسه فرهنگی هنری نغمه آفرینش چاپ شد.

كتاب مكتب قوپوز مجموعه ای ازمهم ترین و مفیدترین اطلاعات درباره تكنیك اجرایی قوپوز و موسیقی عاشیقی می باشد كه با ارایه مباحث علمی از جایگاه ویژه ای در آموزش این ساز برخوردار است.

این مجموعه نخستین كتاب علمی در زمینه موسیقی عاشیقی محسوب می‌شود كه هدف اصلی از انتشار آن بر طرف كردن كاستی های آموزشی در زمینه اجرای صحیح تكنیك ها مطابق با استانداردهای موسیقی جهانی و آموزش تئوریك و علمی مورد نیاز هنرجویان سازعاشیقی است.

مولف این كتاب از فعالان و اساتید بنام موسیقی عاشیقی است كه دیپلم افتخار موسیقی بین المللی از اسپانیا را كسب كرده و به همراه گروه دالغا (موج) در اغلب كشورهای جهان از جمله آلمان، هلند، اسپانیا، كانادا، ژاپن، تركیه، كلمبیا با اجرای كنسرت های موسیقی به معرفی موسیقی عاشیقی پرداخته است.

چنگیز مهدی پور پیش از این سه كتاب در زمینه موسیقی عاشیقی، قوپوز مكتبی، عاشیق های قدیم و جدید و عاشیق هاوالاری را تالیف و فعالیت های فراوانی در شناساندن موسیقی عاشیقی داشته است.

مكتب ساز 'قوپوز' با ارایه سرفصل های جدید آموزشی مورد نیاز هنرجویان، طرز اجرا و تكنیك ساز برطبق اصول علمی درهشت پوزیسیون ساز، منحصر به فرد می باشد.

این كتاب 344 صفحه ‌ای، در قطع رحلی با شمارگان دو هزار و 200 نسخه به همت انتشارات ریتم عرضه شده و متن تركی آن توسط كنسرواتوار موسیقی باكو، به زودی در جمهوری آذربایجان برای تدریس در مراكز علمی و آموزشی موسیقی در این كشور و تركیه منتشر خواهد شد.

قُپوز، چُگور یا چوگور سازی است از خانواده سازهای زهی مقید از رده تنبور كه به آن دوتار نیز می‌گویند.

این ساز مركب از یك قطعه چوب مجوف بر شكل عودی كوچك است كه دارای پنج وتر است.

ساختمان این ساز از یك كاسه طنینی گلابی شكل و دسته ای مانند دسته تنبور تشكیل می‌شود كه كاسه اش از سه تار بزرگ تر می باشد.

نواختن این ساز هنوز هم میان تركمانان و اهالی آذربایجان ایران رایج است قپوز رایج در جمهوری آذربایجان و نواحی ترك نشین ایران، معمولا 9 ‌سیمه است و نسبتا از دو تار و تنبور بزرگ تر است.

این ساز نزد عاشیق ها (نوازندگان این ساز در آذربایجان) قپوز (و ساز) نامیده می‌شود و سازی شبیه باغلاما می باشد.

تفاوت قپوز معمول در منطقه همدان با قوپوز یا ساز عاشیق های مناطق دیگر آذربایجان و سازهای مشابه تركیه ای (چؤگؤر، باغلاما، تامبورا و دیوان) در كوك سیم ها و تعداد و فواصل پرده هاست و همچنین سازهای مذكور در شكل و اندازه كاسه و صفحه تفاوتی اندك با هم دارند./ي2

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.