به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر هم به پایان رسید. شاید بیشتر از هر چیز دیگری، پوشش عجیب بعضی بازیگران در این جشنواره به چشم آمد. همان طور که به احتمال زیاد خودتان هم دیده اید؛ پیجها و کانالهای زیادی در شبکههای اجتماعی، چندین پست با کنار هم قرار دادن عکسهای تعدادی از بازیگران جشنواره فجر امسال منتشر کردند و در توضیح اش نوشتند: «خوش پوشی را از که آموختی؟ از هنرمندان ایرانی در فرش قرمز جشنواره فجر!». آن چه واضح است این است که بعضی از بازیگران سعی کردند با لباسهای عجیب و نامتعارفشان، شش دانگ حواسها را به نام خودشان جلب و نامشان را در ذهنها ثبت کنند. لباسهایی که باعث تعجب همگان شد و یک سوال را در ذهن مخاطب شکل داد: «آیا این همه جلب توجه لازم است و به چه دلیل، بازیگران دنبال این میزان از جلب توجه هستند؟»
میل به دیده شدن طبیعی است اما...
میل به توجه و دیده شدن، یک نیاز طبیعی است که در همه انسانها وجود دارد، اما نکته مهم این است که یک نیاز طبیعی را چگونه برطرف میکنید؟ نمیشود انکار کرد که خیلی از بازیگرها، دوست دارند که بیشتر و بیشتر دیده شوند، اما این که خودشان را چطور در کانون توجهها قرار میدهند، قابل تامل است. بخشی از شیوه برآورده شدن این نیاز به فضای فرهنگی جشنواره فیلم فجر مربوط میشود. اگر پوششهای مضحک و ... در بزرگترین جشن سینمای ایران تبدیل به یک عُرف شود، بعضی بازیگران هم سعی میکنند طبق همین قاعده پیش بروند و گوی سبقت را از بقیه بربایند تا این بار خودشان به جای بقیه، در قاب تصویر عکاسان جا بگیرند و توجه بیشتری را به خودشان جلب کنند.
بیشتر بخوانید: اولین شایعه بهترین فیلم جشنواره چه بود؟ + تصاویر
به این ۳ سوال پاسخ دهید
با این حال، به نظر میرسد که عامل اصلی دیدن چنین پوششهایی در جشنواره، شخصیت و منش بازیگران است که تعیین میکند چه انتخابی داشته باشند. قرار نیست شخصیت آنها را قضاوت کنیم، اما لازم است بازیگرانی که در این جشنواره پوششهای غیر متعارف و پرحاشیه داشتند، به این سوالها پاسخ بدهند:
آیا بیشتر اوقات سعی میکنید با وضعیت ظاهری تان، جلب توجه کنید؟
* اگر در مرکز توجه نباشید، احساس ناراحتی میکنید؟
* معمولاً با جلب توجه، احساس امنیت میکنید؟
اگر به هر سه سؤال، پاسخ «بله» میدهید، بهتر است از فرصت جشنواره فیلم فجر استفاده کنید و کمی، خودآگاهیتان را افزایش دهید و کشف کنید چرا مایل هستید به هر قیمتی (حتی با مسخره شدن)، نگاهها را به سمت خودتان برگردانید.
وقتی احساس ارزشمندی درونی نداریم
معمولاً بازیگرانی که لباس پرحاشیه دارند، در جواب منتقدان میگویند: «آیا الان مشکل جامعه، لباسهای ماست؟» خیر، اما حتماً لباس متظاهرانه بعضیهایتان «بخشی» از مشکل است. هنرمند باید بتواند استعدادش را در قالب هنری جامعه پسند، نشان بدهد و هرچقدر دستش خالی باشد به راههای سادهای مثل تیپهای نامتعارف رو میآورد. جالب است که گاهی این لباسها را بیشتر به تن بازیگرانی میبینیم که تازه وارد هستند و حرف و هنر کمتری برای ارائه دارند. تلاش افراطی برای دیده شدن روی فرش قرمز یک جشنواره، میتواند ناشی از احساس خودکم بینی، ضعف، چشم و هم چشمی، رقابت با دیگران و ... باشد. توصیه ما به این بازیگرها، تقویت عزت نفس (احساس ارزشمندی درونی) است تا مجبور نباشند با پوششهای خاص، جلب توجه کنند.
لباس ساده «مریلا زارعی» نشان از عزت نفس اوست
همان طور که بازیگرها با نقشهایشان درباره سلیقه و عقیدهشان با ما حرف میزنند، با انتخاب لباسشان هم پیامهایی را به ما منتقل میکنند. لباس ساده «مریلا زارعی» که با استقبال کاربران شبکههای اجتماعی هم رو به رو شد، این پیام را به مخاطب میدهد که او نیاز ندارد برای دیده شدن به شکل اغراق آمیزی، خودی نشان بدهد. «زارعی»، سادگی را ترجیح میدهد و تلاش نمیکند با تیپ پرزرق و برق، خودش را یک بازیگر خاص معرفی کند. هرچقدر عزت نفس یک بازیگر بیشتر باشد و از درون احساس امنیت بیشتری کند، روی فرش قرمز هم معقولتر و جامعه پسندتر ظاهر میشود.
منبع: روزنامه خراسان
انتهای پیام/