به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ، نام ایران با افتخار و افتخار آفرینی گره خورده و ورزشکاران ایرانی در لباس تیم ملی همواره برای پاشیدن رنگ شادی به خاک کشور گامهای بسیار بلندی برداشتند.
در این نوشته نام ۴۰ ورزشکار برگزیده و صاحب افتخار که در ورزشهای انفرادی به مدالهای المپیک و جهانی دست پیدا کردند و یا ورزشکارانی که در ورزشهای تیمی علاوه بر کسب افتخار با تیم ملی به عناوین فردی قابل توجه رسیده اند، لیست شده است.
گفتنی است تمام ورزشکارانی که نام شان در لیست آمده در سالهای ۱۳۵۵ و پس از آن به دنیا آمده اند و به نوعی در نظام جمهوری اسلامی ایران رشد و پرورش یافته اند.
محمد باقری معتمد تکواندوکار اهل شهر ری در سال ۱۳۶۴ به دنیا آمد و توانست به افتخارات زیادی در این ورزش رزمی دست پیدا کند.
وی در المپیک ۲۰۱۲ لندن توانست بر سکوی دوم بایستد و تنها مدال خود را از پایتخت انگلیس تصاحب کرد، اما باقری در مسابقات جهانی ۲۰۰۹ کپنهاگ به مدال قهرمانی رسید و ۲ سال بعد هم در گیونگجو نقره بگیرد.
یکی دیگر از افتخارات باقری مدال طلای بازیهای آسیایی در سال ۲۰۱۰ است که در گوانگ ژو چین به گردن آویخت تا مدال آسیایی را هم در کارنامه داشته باشد.
رضا یزدانی چراتی متولد سال ۱۳۶۳ در جویبار ملقب به پلنگ جویبار، کشتیگیر ایرانی است که در مسابقات جهانی کشتی ۲۰۱۱ در وزن ۹۶ کیلوگرم توانست مدال طلا را کسب کند.
او همچنین توانست در مسابقات جهانی ۲۰۱۳ بوداپست با پیروزی بر گازیموف کشتیگیر آذربایجانی دومین مدال طلای جهانی خود را کسب کند.
یزدانی در دو مسابقات جهانی دیگر در سالهای ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷ دو مدال برنز گرفت و هرچند نتوانست در مسابقات المپیک مدال کسب کند، اما در مسابقات جهانی جای حسرت باقی نگذاشت.
پلنگ قدرتمند جویبار در سالهای ۲۰۰۶، ۲۰۱۰ و ۲۰۱۴ در مسابقات آسیایی بی رقیب بود و در هر سه دوره مدال طلا را مال خود کرد.
حسین توکلی در سال ۱۳۵۶ در شهرستان محمودآباد متولد شد، و در ۲۲ سالگی توانست ایران را پس از ۳۲ سال در رقابتهای وزنهبرداری المپیک صاحب مدال طلا کند.
مدال طلای توکلی برای کاروان ورزشی ایران در المپیک ۲۰۰۰ سیدنی بسیار پراهمیت بود، چرا که وی موفق شد طلسم عدم کسب مدال کل کاروان ورزشی ایران در المپیک ۲۰۰۰ را با کسب یک مدال با ارزش طلا بشکند و این به نوعی بهترین شروع کاروان ورزشی ایران برای کسب مدالهای بیشتر در این دوره از بازیهای المپیک تابستانی بود.
توکلی در مسابقات جهانی حدفاصل بین ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۲، ۳ بار در مسابقات جهانی شرکت کرد، اما نتوانست مدال کسب کند و تنها مدال وی مقام سوم در بازیهای آسیایی بوسان ۲۰۰۲ است.
نواب نصیر شلال در سال ۱۳۶۸ در زمین پهلوان خیز اهواز به دنیا آمد و در سن ۱۵ سالگی ورزش وزنه برداری را آغاز کرد.
او در المپیک تابستانی ۲۰۱۲ لندن موفق شد با بالا بردن وزنه ۱۸۴ کیلوگرم در حرکت یکضرب و ۲۲۷ در حرکت دوضرب و در مجموع ۴۱۱ کیلوگرم به مدال نقره این مسابقات دست پیدا کند. با این مدال، ایران در این وزن، پس از ۱۲ سال (پس از مدال طلای حسین توکلی) صاحب مدال شد.
صادق گودرزی آزادکار تیم ملی ایران در سال ۱۳۶۶ در ملایر چشم به جهان گشود که مدال طلای قهرمانی آسیا ۲۰۰۹ و بازیهای آسیایی ۲۰۱۰ در دسته ۷۴ کیلوگرم را کسب کردهاست.
وی همچنین مدال نقره قهرمانی جهان ۲۰۱۰ در مسکو و مدال برنز قهرمانی جهان ۲۰۰۹ در هرنینگ دانمارک را دارد.
مدال نقره المپیک ۲۰۱۲ لندن را نیز به کارنامه خود افزودهاست که البته وی در فینال المپیک لندن مغلوب نابغه کشتی جهان جردن باروز شد.
گودرزی در سال ۱۳۹۲ به علت مشاهده وجود یک زائده کنار نخاع، مجبور شد تا از دنیای کشتی خداحافظی کند.
احسان لشگری کشتی گیر آزادکار قزوینی در سال ۱۳۶۴ به دنیا آمد و توانست در ورزش قهرمان پرور کشتی به افتخار دست پیدا کند.
در دور اول و دوم و سوم به ترتیب یرمک بایداشوف از قزاقستان و حاجیمراد نوراماگموداف از ارمنستان و آنزور اوریشف از روسیه را شکست داد، اما در مرحله نیمه نهایی با قبول شکست در دیداری نزدیک مقابل شریف شریفاف آذربایجانی، از راهیابی به فینال بازماند.
لشگری در دیدار ردهبندی ابراهیم بولکباشی از ترکیه را شکست داد و صاحب مدال برنز شد.
او در مسابقات قهرمانی جهان در بوداپست مجارستان به مدال برنز دست پیدا کرد و هرچند در مسابقات جهانی و المپیک نتوانست به آنچه استحقاق داشت برسد، اما در مسابقات قهرمانی آسیا تک تک حریفان را از دم تیغ گذراند تا با ۴ طلا در در سالهای ۲۰۰۹، ۲۰۱۰، ۲۰۱۲ و ۲۰۱۶ کارنامه خود را پربارتر کرده باشد.
سعید عبدولی فرنگی کار تیم ملی زاده سال ۱۳۶۸ در اندیمشک است و در سالهای ورزش حرفهای به مدالهای ارزشمندی رسید.
برنز آخرین المپیک یعنی المیپیک ریو ۲۰۱۶ را در کارنامه دارد و در مسابقات جهانی ۲۰۱۱ استانبول طلا و در ۲۰۱۷ پاریس موفق به کسب مدال برنز شد.
او در بازیهای آسیایی هم یک طلا در ۲۰۱۰ گوانگژو و یک برنز در اینچئون به گردن آویخت تا در همه رقابتهای ممکن به مدال رسیده باشد.
سارا سادات خادمالشریعه اسفند ۱۳۷۵ در تهران به دنیا آمد و استاد بینالمللی شطرنج اهل ایران است و نخستین شطرنج باز زن ایرانی محسوب میشود که علاوه بر کسب درجه استاد بزرگ بانوان، در سن ۱۸ سالگی در هشتاد و چهارمین کنگره شطرنج جهان، توانست عنوان استاد بینالمللی شطرنج را به دست آورد.
عنوانی که پیش از آن، تنها توسط شطرنج بازان مرد ایران کسب شده بود و وی طی ۱۱ دوره مسابقه فقط یک شکست متحمل شد و جمعی از ستارگان و بزرگان شطرنج را شکست دادهاست.
او متولد سال ۱۳۶۷ در بروجرد است و در مسابقات قهرمانی جهانی ۲۰۱۱ که در باکو برگزار شد موفق به کسب سهمیه المپیک تابستانی ۲۰۱۲ شد و در اولین مسابقه خود در یک سی و دوم جیسون مونروی کلمبیایی را با نتیجه دوازده بر ده پیروز شد.
وی در دومین مسابقه خود در یک شانزدهم مقابل بهرام مظفر از ترکیه به برتری هجده بر دوازده دست یافت و به مرحله یک چهارم صعود کرد، اما در مسابقه بعدی خود در مقابل عادلبیک نیازبتوف قزاقستانی قرار گرفت که در پایان با نتیجه سیزده بر ده شکست خورد و از رسیدن به نیمه نهایی این مسابقات بازماند.
برنز بازیهای قهرمانی آسیا ۲۰۱۳ امان و نیز برنز بازیهای آسیایی اینچئون در سال ۲۰۱۴ از جمله افتخارات احسان روزبهانی به شمار میرود.
الهه احمدی متولد ۱۰ خرداد ۱۳۶۱ در تهران تیرانداز است و بیشترین مدال در عرصه جهانی را به دست آورده و بهترین نتیجه را در تاریخ این رشته ورزشی در المپیک از آن اوست.
این بانوی ورزشکار همچنین در بازیهای آسیایی گوانگژو از موفقترین ورزشکاران کل کاروان اعزامی ایران بود که صاحب سه نشان نقره و برنز شد و در بازیهای آسیایی ۲۰۱۴ هم به مقام نایب قهرمانی رسید.
حامد گلی
انتهای پیام/آ