به گزارش خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، آخرین سانس از چهارمین روز سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر به اکران فیلم سینمایی «زهر مار» اختصاص داشت.
بسیاری از اهالی سینما نسبت به این فیلم انتقاد داشتند. خبرنگاران نخستین تجربه رضویان در ساخت فیلم سینمایی را سطح پایین دیدند و بسیاری، داستان «زهر مار» را ادامه فیلم سینمایی «رسوایی» اثر مسعود دهنمکی دانستند.
رضویان در خصوص ساخت این فیلم و انتخاب بازیگران به خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: سعی کردیم سیامک انصاری از کارهای دیگر متفاوت باشد. خانم مقدمی هم به نظرم انتخاب درستی بود و به خوبی نقش را بازی کرد که اثر ما متفاوت از دیگر کارها باشد.
وی با اشاره به نگاهش در این اثر بیان کرد: ما تلاشی برای کمدی کردن فضا نداشتیم. فقط موقعیتها بود که فضا را کمیک میکرد. در فیلم این موضوع محسوس بود که مخاطب ۲۰ دقیقه صحنه طنز نمیدید و سپس با موقعیتی طنز مواجه میشد.
رضویان ادامه داد:ما نمیخواهیم به هر بهانه بخندیم. فیلم باید با شرافت همراه باشد. دوست دارم وقتی با خانواده برای تماشای فیلم طنز به سینما میروم با دیدن طنزهای غیر اخلاقی شرمنده زن و بچهام نشوم.
این کارگردان سینما و تلویزیون ادامه داد: قطعا اگر بخواهم مجدد این اثر را بسازم به گونهای دیگر خواهم ساخت. از کمال تبریزی و تمامی عوامل،درس های زیادی یاد گرفتم و به همین دلیل اگر «زهر مار» را مجدد بسازم، کم خطاتر خواهم داشت.
وی درباره فاصله گرفتن از دنیای بازیگری گفت: وقتی بازی موفق دوستانم در فیلمهای جدی را میبینم، خودم علاقه دارم که بازی در فیلم جدی را تجربه کنم. اتفاقا یکی دو کار جدی به من پیشنهاد شده است. حتی تا ۷۰ درصد بازی در فیلمی جدی قطعی است.
رضویان در پایان به اولویت داشتن بازیگری یا کارگردانی گفت: بزرگترین تجربه های من در بازیگری است. ۲۵ سال است که در بازیگری تمرکز دارم. هنوز بازخوردی از «زهر مار» دریافت نکردم که موضوع کارگردانی را بررسی کنم. نمیتوانم بگویم در کدامیک بهتر هستم.
انتهای پیام/
باسلام و عرض ادب
نظرها محترم بنده به شخصه بیش از ده بار پای این فیلم سیر نشدنی نشستم و هنوز تشنه سکانس های پرمحتوا ی این فیلم هستم باید در شرایطش قرار گرفت تا درک کرد آری این هم گوشه ای از حقایق جامعه ماست آقای رضوان عزیز و تمامی دست اندر کارتن خسته نباشید ای کاش تک بعدی نباشیم باسپاس و آرزوی توفیقات روزافزون برای شما
من نیم ساعت اول داشتم جون میدادم و برای راحتی ذهنم و وقت تلف نکردنم فیلمو ول کردم رفتم.
هر چی هم میخاس انتهای داستان بشه، بشه. وقتی فیلم جوریه که نیم ساعت نمیتونه مخاطب رو نگهداره، من چی بگم.
هر کی بره، هم پول و هم وقتشوتلف کرده هم اعصابشو.
ای کاش امثال جواد ها در این سینما داشته باشیم
کم داریم مثل ایشون