به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،  طیبه حاجی محمدیزدی، کارشناس و مشاور خانواده با اشاره به جشن‌های طلاق گفت: برگزارکنندگان جشن‌های طلاق همیشه با تکیه بر موضوع جشن نسبت به برگزاری آن اقدام می‌کنند، به عبارت دیگر این افراد به دلیل فرار از فشار‌های بعد از طلاق به جشن درباره این موضوع روی می‌آورند، اما این جشن‌ها هیچ گاه نمی‌تواند عذاب‌ها و رنج‌های وارد شده بر زوج طلاق گرفته را از ذهن و یاد آن‌ها پاک کند.

وی افزود: بسیاری از زوج‌های مطلقه بعد از اهتمام به ازدواج دوم متوجه می‌شوند که با اندکی سازگاری و تدبیر می‌توانستند زندگی قبلی خود را حفظ کرده و ادامه دهند، در حالی که در زندگی اول با تکیه بر مشاوره‌های اشتباه و عجله، گزینه طلاق را انتخاب می‌کنند. لازم به ذکر است که اگر افراد در مرحله طلاق با تأمل بیشتری زندگی و شرایط بعد از طلاق را ارزیابی کنند، از تصمیم به جدایی منصرف می‌شوند.

حاجی محمدیزدی معتقد است: طلاق تمامی مشکلات انسان را برطرف نمی‌کند، شایسته است که یک فرد قبل از تصمیم به طلاق مشکلات زندگی خود را به دقت شناسایی کرده و مدیریت آن‌ها را بر عهده بگیرد.

این کارشناس و مشاور خانواده افزود: مردم به واسطه این جشن‌ها همیشه از واقعیت و زندگی خود دوری می‌کنند. سردرگمی‌های روحی متعدد باعث می‌شود افراد دست به برگزاری جشن‌های خاص بزنند، این جشن‌ها همیشه در مدتی مقطعی شکل می‌گیرند و فاقد ریشه هستند.

وی در ادامه با بیان اینکه جامعه‌ای که از سطح بالای فرهنگی برخوردار باشد به صورت خودکار موضوع و محتوای جشن‌های خاص و نوظهور را پس می‌زند گفت: اگر متولیان فرهنگی و آموزشی کشور در مسیر مناسب و صحیح فعالیت‌های مختلف خود را پیش ببرند، جشن‌های نوظهور و خاص در سطح جامعه برگزار نمی‌شوند.

در ادامه نجمه سمیعیان کارشناس ارشد روانشناسی و مشاور خانواده نیز با اشاره به اینکه افراد به شادی نیاز غریزی دارند، گفت: در سال‌های اخیر بسیاری از افراد با اهتمام به افراط و تفریط‌های مختلف به منظور دستیابی به شادی و شادمانی در مسیر نادرستی قرار می‌گیرند. برخی از خانواده‌ها امروزه به هر دلیلی و بدون هیچ سابقه و تاریخچه‌ای نسبت به برگزاری جشن‌های مختلف اقدام می‌کنند و به هدف دستیابی به شادی در جشن می‌مانند.

این مشاور خانواده با اشاره به دلیل برگزاری جشن‌های نوظهور، اظهار کرد: برخی از جشن‌های نوظهور به دلیل چشم و هم چشمی افراد و به رخ کشیدن دارایی‌ها شکل می‌گیرد. افرادی که چشم و هم چشمی زیادی دارند و همیشه به دنبال رقابت می‌گردند و از عزت نفس و هویت مطلوبی برخوردار نیستند. افرادی که همیشه به شاد بودن تظاهر می‌کنند و جشن‌های نوظهور بی‌منطق برگزار می‌کنند را می‌توان در دسته افرادی به شمار آورد که درگیر اختلالات روانی هستند.

علی محمدباقر، معاون انجمن آسیب شناسی اجتماعی ایران نیز با اشاره به حوزه رفتارشناسی، گفت: ارزنده سازی زیادی در هر موضوع می‌تواند به یک رفتار تکرار شونده در جامعه تبدیل شود. فردی که در زندگی خود با حجم بسیاری از اضطراب و دغدغه سر و کار دارد، به دلیل کاهش میزان نگرانی خود به رفتار پر تکرار ارزنده سازی روی می‌آورد. این عمل به صورت موقت اضطراب، نگرانی و دغدغه‌های افراد را کاهش می‌دهد.

وی با اشاره به ارتباط میان ارزنده سازی و ازدواج، معتقد است: افراد مختلف در هنگام ازدواج به دلیل عدم برخورداری از مهارت‌های لازم برای این کار و تکیه بر نگرانی‌های متعدد به ارزنده سازی زیاد گرایش پیدا می‌کنند. امروزه صنعت خدمات مجالس و مهمانی‌ها برای ارائه کار‌های نو مراسم ازدواج را به صورت نمایشی چند روز قبل‌تر از روز یا شب اصلی مراسم برگزار می‌کنند.

محمدباقر با اشاره به اینکه برخی از برگزارکنندگان عروسی‌های لاکچری توانایی مالی برای امکانات اولیه زندگی را ندارند، عنوان کرد: اگر بخش سلامت روان و آموزش جامعه افراد را در این دو حوزه توانمند کند، رفتار‌های ناشی از ارزنده سازی در کشور کاهش خواهند یافت. همچنین اگر میزان اضطراب در افراد کاهش یابد، اشخاص برای کم کردن نگرانی‌های خود به هر کار ممکن یا ناممکن دست نمی‌زنند.

مهدی بهمنی، کارشناس فرهنگی دانشگاه تربیت مدرس نیز با اشاره به برگزاری مراسم‌های عروسی لاکچری در ایران، گفت: علاوه بر هزینه کرد‌های زیاد و نامتعارف، برگزاری یک جشن می‌تواند دلیلی بر نوظهور یا لاکچری بودن آن مراسم باشد. در اغلب مواقع زوجین به دلیل مشاوره‌های اشتباه دست به برگزاری مراسم‌های لاکچری می‌زنند، در حال حاضر بسیاری از عروسی‌های این چنینی در کشور چند روز قبل از مراسم عروسی به شیوه آزمایشی و تمرینی برگزار می‌شود.

وی اظهارکرد: جامعه ایران بنا به عرف رایج نمی‌تواند به عروسی‌های آزمایشی دیدگاه خوبی را داشته باشد، چرا که بسیاری از وقایع موجود در مراسم عروسی به همان روز یا شب محدود می‌شوند. متأسفانه شیوه برگزاری عروسی‌های لاکچری در جامعه ایران به تدریج به مد مبدل می‌شود، در حالت کلی عروسی‌های لاکچری و اعمال مربوط به این دست از جشن‌ها با روح و عرف جامعه ایران تناسب ندارند.

کارشناس فرهنگی دانشگاه تربیت مدرس با اشاره به اینکه تمامی مراسم‌های عروسی پر زرق و برق لاکچری نیستند، عنوان کرد: بسیاری از افراد دارای تمکن مالی می‌توانند لذت مراسم عروسی خود را از نظر اقتصادی با افراد بی بضاعت در جامعه سهیم شوند.

بهمنی در بخش دیگری با اشاره به سطح گسترش برخی از رفتار‌های افراد در جامعه، گفت: در بسیاری از مواقع رفتار‌های مختلف نسبت به عده‌ای اندک از جامعه محدود می‌شود، بر همین اساس آمار‌ها و صحبت‌های این زمینه باید نسبت به گستردگی آن موضوع بازتاب پیدا کنند.

وی با اشاره به موضوع جشن‌های نوظهور در ایران، تصریح کرد: بررسی تعداد جشن‌های نوظهور و عوامل متعددی که افراد مختلف را به برگزاری این جشن‌ها ترغیب می‌کنند از ضرورت بسیار بالایی برخوردار است.

این کارشناس فرهنگی دانشگاه تربیت مدرس با اشاره به اینکه جشن‌های با زرق و برق در ایران بیشتر از سایر کشور‌های دنیا وجود دارد، اظهار داشت: در بسیاری از کشور‌های دنیا خانواده‌های اشرافی حتی جشن‌های مختلف خود را در اوج سادگی و بدون رفتار‌های خاص برگزار می‌کنند. افراد ایرانی به دلیل تظاهر به شاد بودن همیشه سعی می‌کنند تا عکس‌های متعددی از مراسم‌ها و جشن‌ها در فضای مجازی منتشر کنند، این درحالیست که این افراد لزوماً شاد نیستند و فقط سعی دارند به دیگران شاد بودن خود را اثبات کنند.

بهمنی افزود: انعکاس متعدد عکس در فضای مجازی به واسطه حضور در مراسم‌ها و جشن‌های مختلف در بسیاری از مواقع ریشه در جلب توجه و خودنمایی دارد.

این کارشناس فرهنگی دانشگاه تربیت مدرس با بیان اینکه اگر یک جشن وارد فعل حرام نشود برگزاری آن اشکال ندارد، عنوان کرد: جشن‌های خاصی مانند جشن طلاق از جمله رویداد‌هایی هستند که می‌توانند عواقب منفی متعددی را به همراه داشته باشند. فردی که جشن طلاق برگزار می‌کند به واسطه این جشن سعی می‌کند تمام توجه اطرافیان خود را به عمل خود معطوف کرده و به نوعی توجه دیگران را جلب کند.

وی با اشاره به اینکه بسیاری از جشن‌های رایج در ایران پدیده‌هایی مطلوب و پسندیده هستند، عنوان کرد: جشن‌هایی که بدون افراط و تفریط در کشور برگزار می‌شوند در ذات خود هیچ اشکال و معضلی را به همراه نخواهند داشت.

منبع:ایسنا

انتهای پیام/

«جشن طلاق»؛ یک لاکچری‌ ایرانی در قاب خودنمایی