به گزارش گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، قهر یکی از طبیعی ترین واکنش های بشر است که ظاهرا بیشتر در بانوان باب است و آن ها قهر کردن را وسیله ای برای نزدیکی بیشتر و یا اعلام مخالفت و ناراحتی خود استفاده می کنند. اما چطور باید با قهر خانم ها برخورد کنیم؟!
امروز باشگاه خبرنگاران جوان قصد دارد تا به معرفی روشهایی فوق حرفهای برای برخورد با قهر خانمها، بپردازد. پس با ما همراه باشید.
قهر از واکنشهای طبیعی انسان است و به صورت سرشتی، ژنتیکی و یا محیطی به افراد منتقل میشود تا جایی که افراد در موقعیتهای یکسان به اشکال گوناگون قهر میکنند.
همه افرادی که قهر میکنند در موقعیتهایی از زندگی با ناکامی مواجه شدهاند و یا به نیازهای مطلوب خود دست نیافتهاند، به همینخاطر، به درجات متعددی از قهر متوسل میشوند.
قهر و عوامل ایجاد آن استرسزا است و در اغلب موارد، افرادی که برای رسیدن به مطالبات خود به قهر متوسل میشوند استرس زیادی تحمل میکنند.
بیشتر بخوانید؛ سکوت با قهرکردن متفاوت است!
این در حالی است که قهر تا حدودی برای هر دو جنس زن و مرد طبیعی است، اما شواهد عینی نشان میدهد که این عمل بیشتر در زنان دیده میشود.
اغلب مردان، قهر را نوعی ضعف قلمداد میکنند و بر عواطفشان قانون «همه یا هیچ» حکمفرما است.
ولی قهر روندی است که نشان میدهد ارتباط به طور کامل قطع نشده و به احتمال خیلی زیاد به آشتی ختم میشود.
با این وجود، افرادی که به مطرح شدن و ابراز وجود احتیاج دارند و از فقدان اعتماد به نفس رنج میبرند، بیش از سایرین در روابط خود قهر میکنند.
قهر به هیچ عنوان راه درمان نیست و افرادی که به اصطلاح حالی به حالی هستند به راحتی دوستان و آشنایان خود را از دست میدهند؛ چراکه هیچکس دوست ندارد با فردی که به فواصل کوتاه قهر میکند ارتباط نزدیک و مستمر داشته باشد.
به همینخاطر، به افراد زودرنج توصیه میشود که در وهله اول قوه شناخت خود را نسبت به سایر عوامل تنبیه بالا ببرند و بدانند که قهر به تنهایی چارهساز نیست.
همچنین اعتمادبهنفس و مهارتهای کلامی خود را تقویت کنند و به دیگران هم اجازه دهند که در مواقع متعدد نظرات مخالف خود را ابراز کنند.
بیشتر بخوانید؛ تأثیر قهر کردن بر روابط زن و شوهر
بهتر است همه ما افکار منفی خود را دور بریزیم و علل ناراحتی خود را برای طرف مقابل عنوان کنیم.
همچنین باید راه آشتی را باز بگذاریم و هر چیزی که از دهانمان بیرون میآید را عنوان نکنیم. علاوه بر این، کدورت نباید طولانیمدت باشد، چون از میزان تاثیرگزاری آن میکاهد.
در قهر و آشتی، به ویژه در رابطه مادر و فرزندی، والدین نباید بلافاصله عذرخواهی مکرر کودک را بپذیرند؛ چراکه این امر موجب تکرار رفتار غلط، تقویت عذرخواهی مکرر و در نتیجه اصلاح نشدن رفتار نامناسب میشود.
اگر همسر شما مدام بابت مسائل با شما قهر میکند، راههایی وجود دارند که بتوانید با این رفتار وی روبرو شوید و عشق را دوباره به رابطه بازگردانید.
هنر در این است که بتوانید تصمیم بگیرید چه زمانی برای صحبت درباره مشکلات مناسب است.
گاهی اوقات، تنها چیزی که لازم است این است که اجازه دهید زمان به بهبود اوضاع کمک کند.
بیشتر بخوانید؛ با کسی که مدام قهر میکند، چگونه رفتار کنیم؟
اما شما همچنین باید اطمینان حاصل کنید که با این کناره گیری، همسرتان احساس نکند که از او غفلت کردهاید یا دیگر دوستش ندارید.
شما باید منتظر زمان مناسب باشید و زمانی که او آماده شنیدن است هرگز این فرصت را از دست ندهید.
اغلب هنگام قهر و عصبانیت، طرفین رابطه کلماتی را به زبان میآورند که بحث را کاملا منحرف میکند.
یکی از اشتباهات رایجی که افراد در روابطشان مرتکب میشوند این است که با شنیدن این حرفها، آنها را به دل میگیرند و از همسر یا پارتنرشان ناراحت میشوند.
زنان تمایل دارند با بیان مسائل به صورت بزرگنمایی شده آن چیز را مهم نشان دهند.
بیشتر بخوانید؛ قهر بزرگ بیرون و آشتی کودک درون به روایت تصاویر
پس دفعهی بعد که همسرتان ناراحت است و میگوید دیگر به شما علاقهای ندارد، به یاد داشته باشید که او فقط عصبانی است و لازم است شما عشق بیشتری به او نشان دهید.
برای برخورد با قهر زن، لازم نیست او را به یک سفر ببرید یا یک هدیه گران قیمت برایش بخرید. اما مطمئنا میتوانید با درست کردن یک شام خوشمزه، یا گرفتن فیلم مورد علاقهاش او را خوشحال کنید.
اگر میخواهید همسرتان قهر را کنار بگذارد، کافیست با کارهای کوچکی که از آنها لذت میبرد خوشحالش کنید و خیلی زود میبینید که لبخند بر لبانش بازگشته است.
شما نمیتوانید هر بار در برخورد با قهر زن، تسلیم شوید و اجازه دهید این به یک عادت تبدیل شود. به عنوان یک شریک زندگی دلسوز، به او بگویید که کجا را اشتباه کرده است.
برای او بگویید که این برای شما قابل قبول نیست که هربار قهر کند و شما را آزار دهد.
بیشتر بخوانید؛ قهر و آشتی همسرانه را چگونه مدیریت کنیم؟
اگر شما هربار تسلیم قهر او شوید ممکن است هیچوقت اشتباهاتش را نفهمد و مدام رفتارش را تکرار کند. کلید ارتباط موفق، صحبت کردن است. کنترل مطلق خود را به او ندهید.
یک ضرب المثل هست که میگوید: «اغلب ما برای آنچه که فکر میکنیم در حال مبارزه نیستیم.»
برای مثال، او ممکن است که با شما قهر باشد نه برای اینکه فکر میکند شما با کسی رابطه دارید بلکه فکر میکند او از جذابیت کمتری نسبت به دیگری برخوردار است.
شما باید دلایل واقعی مسائل را پیدا کنید و برای درک موضوعات خودتان را جای او بگذارید.
ببینید: عصبانیت و قهر مهران غفوریان از خندوانه
دیدگاههای او ممکن است الزاما اشتباه نباشند و لازم باشد شما تجدید نظر کنید.
آوردن بحثهای گذشته به حال حاضر میتواند بسیار مخرب باشد.
محکومیتهایی مثل «دفعه قبل هم همین کار را کردی»، «اگر تو میتوانی این کار را بکنی، چرا من نکنم؟» نه تنها عشق زندگی شما را خراب میکند بلکه اعتبار شما را نیز از بین میبرد.
بیشتر بخوانید؛ کودک بیشفعال را درمان کنید نه تنبیه!
به خاطر داشته باشید که در یک رابطهی صمیمی میتوان بحثهای گذشته را نادیده گرفت چرا که آنها در مقابل عشق شما ناچیز هستند.
بله، جملهی جادویی همان «دوستت دارم» است، و زمانی که از دهان شما خارج میشود به این معناست که همه چیز را ذوب میکند؛ حتی اگر همسرتان قهر باشد یا در ابتدا کوچکترین توجهی به شما نکند، اما مطمئنا تاثیرگذار است. اگر نمیخواهد که با او حرف بزنید، برای او پیام صوتی بفرستید و بگویید که چقدر دوستش دارید. یا یک پیغام عاشقانه روی میزش بگذارید. پس منتظر نمانید و دست به کار شوید.
خب، آیا همسرتان را واقعا شریک زندگی خود میبینید؟
بیشتر بخوانید؛ واقعا برای همیشه با کسی قهر میکنید؟
اگر اینطور باشد، نمیتوانید با رهاکردن او همه چیز را از دست بدهید.
اگر او همسر شماست پس باید خاصترین موجود روی زمین برای شما باشد.
او را در آغوش بگیرید و به او بگویید که چقدر برای او ارزش قائل هستید.
در برخورد با قهر زن، بهترین کار محبت کردن است.
انتهای پیام/
من با زنم یک هفته قهرم
دلیلشم میخام بگم کمکم کنین
هر موضوع شخصی در مورد زندگیمون به پدر مادرش میگه
از هفت صبح تا هفت شب کار میکنم میام خونه میبینم نیست و نهار و شام خبری نیست یکسره با دخترم خونه مادرشه
اصلا هیچ میل جنسی نداره
من یک دختر 15 ساله و یک پسر 6 ساله دارم که از بهمن 99 تو یک دور همی با زنم بحثم شد و از اون به بعد زنم گفت دیگه حاضر به زندگی با من نیست و تا الان مشاوره های طلاق رو هم رفتیم و منتظر فروش خونه ای هستیم که به نام هر دوتامون و با گرفتن سهمش توافقی از هم جدا شدیم و از اونجا که من کارمند یک شرکت خصوصی هستم و توان نگهداری بچه ها رو ندارم قرار شده اجاره خونه و خرج بچه ها رو بدم ولی مادرشون از اونا مراقبت کنه ! حالا من با اینهمه سال زندگی و دوتا بچه طاقت دوریشون رو ندارم و زنم هم تو این مدت رفته دنبال آرزوزش که آرایشگریه و میخواد سالن بزنه و امروزی زندگی کنه ، حالا من چکار کنم بجز طلاق ؟
را بچه ها میسوزه عمر خودم که سوخته وحدت هدایتمون کنه
من یاد گرفتم کاملا عادی رفتار کنم و واکنشی نشون ندم و به هیچ عنوان ناراحت هم نشم. زمانی هم که پا پیش میزاره چند روز هیچ جوابی بش نمیدم و خودمو به لالی میزنم. این طور زنان کودک اند و زندگی با کودک قابل تحمل نیست.