«پایه سنواتی»، مفهومی متفاوت از «مزایای پایان کار» است و معمولاً کارگران آن را با معنای عرفی «سنوات» اشتباه می‌گیرند. «پایه سنواتی» را می‌توان بخشِ حمایتیِ پایه حقوق نامید که معمولاً برای جبران حداقل دستمزد، توسط شورای عالی کار، تصویب و ابلاغ می‌شود.

این بخش از حقوق، در واقع قسمتی از حقوق پایه است که معمولاً با حداقل دستمزد جمع و به کارگر پرداخت می‌شود؛ هرچند می‌توان آن را به صورت چند ماه یک بار یا سالی یک‌بار نیز پرداخت کرد. «پایه سنوات» یکی از مزایای جانبی دستمزد است و تغییر میزان سالانه آن ارتباطی با افزایش دستمزد ندارد.

اما یکی از دغدغه‌های کارگران تفاوت بین قرارداد‌های رسمی و غیررسمی بود. براساس بخشنامه‌ای که از سوی وزارت کار در سال ۹۲ ابلاغ شد دیگر تفاوتی بین سنوات کارگران قراردادی و رسمی نیست.

چه کارگران تسویه حساب کرده باشند و چه تسویه حساب نکرده باشند مشمول پایه سنوات می‌شوند. حتی اگر فاصله‌ای بین کارکرد آن کارگران در کارگاه وجود داشته باشد.

آن دسته از کارگاه‌هایی که طرح طبقه بندی مشاغل دارند براساس فرمول مشخص شده در بخشنامه دستمزدی وزارت کار پایه سنواتی برایشان واریز می‌شود. اما آن دسته از کارگاه‌هایی که طرح طبق بندی مشاغل ندارند، به شرط آنکه نیروی کار دارای سابقه یک ساله در آن کارگاه باشند (دائم و موقت) مشمول حق سنوات می‌شوند. اما حق سنوات و یا مزایای پایان کار به ازای هرسال کارکرد معادل یک‌ماه حقوق است که درپایان کار و یا زمان قطع همکاری به کارگران پرداخت می‌شود.

بیشتر بخوانید:سنوات و عیدی کارگران فاقد بیمه چگونه محاسبه می‌شود؟

نحوه محاسبه پایه سنوات

محاسبه سنوات در زمان تطبیق وضع بر اساس جدول مزد سنوات که همه ساله از سوی اداره کل روابط کار و جبران خدمت ارائه می‌گردد، انجام می‌شود.

با توجه به اینکه در جدول مذکور عدد ۳۰ سال سنوات به ریز درج شده است بر اساس سوابق مورد تایید شرکت مثلا ۱۰ سال و ۵ ماه، مبلغ مزد سنوات از روی جدول استفاده می‌شود. اما برای سال‌های بعد از تطبیق این جدول با توجه به درصد افزایشات اعلامی از سوی شورای عالی کار به روز می‌گردد و برای محاسبه مزد سنوات سال‌های بعد با توجه به درصد اعلام شده و گروه شغلی فرد طبق جدولی که همه ساله در بخشنامه صادره از سوی اداره کل روابط کار و جبران خدمت در رابطه با افزایشات سالانه و گرو‌های بیست گانه درج می‌گردد اقدام می‌شود.

انتهای پیام/