به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، محمدحسین ارسطوزاده، مدیر پایگاه جهانی سازه‎های آبی تاریخی شوشتر بیان داشت: شوشتر با دارا بودن قریب به یکصد بنای آبی تاریخی متعلق به ادوار تاریخی مختلف از معدود شهر‌هایی است که نبوغ مهندسی آب در آن به منصه ظهور رسیده است.

وی افزود: از این رو شوشتر را می‎توان موزه مهندسی آب ایران و جهان دانست، زیرا آثار مهندسی آب این شهر در تیرماه ۱۳۸۸ به عنوان دهمین اثر ایران در فهرست آثار جهانی به ثبت رسید.

ا زاده ارسطو زاده عنوان کرد: پل‎ها، بندها، آسیاب‎ها، دولاب‎ها، تونل‎ها، کانال‎ها و نهر‌های دستکندی که کیلومتر‌ها طول داشته‎اند در کنار یکدیگر نظام آبی تاریخی شوشتر را شکل داده و آن‎ها را مبدل به شاهکار مهندسی آب در جهان کرده‎اند.

مدیر پایگاه جهانی سازه‎های آبی تاریخی شوشترگفت: به‎کرات مشاهده شده تنه‎های بزرگ درختان که حکایت از قطع شدن ناگهانی دارد در نخاله‎های لایروبی مشاهده می‎شوند و این تصور را به وجود می‎آورند که آیا افرادی تعمدی اقدام به قطع درختان نموده‎اند و یا فشار و قدرت طغیان رودخانه موجب این اتفاق شده است.

وی افزود: در هر حال تیم اجرایی پایگاه سازه‎های آبی تاریخی شوشتر مجبور شده‎اند برای بیرون کشیدن این درختان از دهانه‎های سازه‎های آبی، آن‎ها را قطع و سپس با مشقت فراوان به بیرون حمل کنند.

ارسطوزاده بیان کرد: درهمین حال، گروهی از کارشناسان پایگاه با مطالعه و بررسی نخاله‎ها و موارد استخراج‎شده از سازه‎های آبی تاریخی شوشتر، در حال تهیه گزارش مستند از این حجم مواد لایروبی شده هستند.

وی افزود: هر چند که این آثار هم‎اکنون تحت مدیریت پایگاه میراث جهانی سازه‎های آبی تاریخی شوشتر هستند، اما به دلیل ماهیت‎شان و نیز محل قرارگیری، وابسته به توجه دستگاه‎های اجرایی همچون وزارت نیرو و سازمان آب و برق خوزستان، آبفا، فرمانداری، محیط زیست، شهرداری و ... هستند.

مدیر پایگاه جهانی سازه‎های آبی تاریخی شوشتر تأکید کرد: وجود میراث جهانی سازه‎های آبی تاریخی شوشتر فرصتی است که از طریق مدیریت کلان و برنامه‎ریزی همه‎جانبه در شهرستان می‎تواند منشاء خیر شود و موجب بهبود کیفیت زندگی جوامع محلی شود و نباید این فرصت تبدیل به تهدید شود.

انتهای پیام/م