به گزارش خبرنگارحوزه رفاه و تعاون گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، عوامل مختلفی سبب بسته شدن راه تنفس و نرسیدن اکسیژن به اندام‌های بدن و در نتیجه خفگی می‌شوند. مهم‌ترین دلایل خفگی، خفگی در آب بر اثر غرق شدگی و انسداد راه هوایی با جسم خارجی است.

غرق شدگی او انواع آن

خفگی شخص بعد از غوطه‌ور شدن در آب که منجر به کاهش سطح هوشیاری می‌شود را غرق شدگی می‌نامند.

غرق شدگی: خفگی ناشی از غوطه‌ور شدن در آب یا هر مایع دیگر.

غرق شدگی خشک: در این حالت به علت اسپاسم شدید تارهای صوتی، مایع داخل مجاری تنفسی و ریه‌ها رها نمی‌شود و احیای این گروه از مصدومان راحت‌تر است.

غرق شدگی مرطوب: از موارد نزدیک شدن به غرق شدگی که مایع، محتوای معده( ناشی از استفراغ) و یا اشیای خارجی وارد ریه‌های مصدوم می‌شوند.

غرق شدگی ثانویه: زمانی است که مصدوم نجات داده شده است، اما طی ۹۶ ساعت(۴ روز) پس از حادثه فوت می‌کند. پنومونی (التهاب در دستگاه تنفسی) و آسپیراسیون عامل اصلی این اتفاق است که ۷۲ تا ۴۸ ساعت پس از حادثه رخ می‌دهد. البته علایم آن معمولاً ظرف ۶ تا ۸ ساعت اول در بخش اورژانس آغاز می‌شود.

غرق شدگی بیشتر در کودکان و نوجوانان و کسانی که با فن شنا آشنا نیستند، اتفاق میافتد، در این موارد وقتی که فرد برای تنفس به سطح آب می‌آید، ممکن است مقداری آب وارد مجرای تنفسی‌اش شود.

ورود آب به مجاری تنفسی باعث گرفتگی عضلات حنجره می‌شود. همین مسئله باعث می‌شود که نه تنها آب، بلکه هوا هم نتواند وارد مجاری تنفسی فرد شود و اکسیژن خون وی کاهش پیدا کند و شخص بیهوش شود. زمانی که شخص بیهوش است تا زمانی که سرش در آب قرار دارد، عضلات حنجره‌اش شل شده و مقادیر بیشتری آب وارد ریه‌های او خواهد شد و بدین ترتیب خفگی پیش خواهد آمد.

در زمان خفگی یکی از آسیب‌هایی که رایج است، کاهش اکسیژن خون در فرد است. بنابراین اکسیژن کافی به اندام‌های بدن به ویژه اندام‌های حیاتی مثل مغز که نسبت به کمبود اکسیژن حساس‌تر هستند، نمی رسد و همین امر به بافت مغز آسیب وارد می‌کند.

کمک‌های اولیه به فرد غرق شده

ابتدا مصدوم را به پهلو می‌خوابانیم و دهان او را به سمت زمین قرار می‌دهیم تا احتمال آسپیراسیون( برگشت مواد استفراغی به داخل راه هوایی) کاهش یابد. سپس علائم حیاتی را به دفعات کنترل می‌کنیم و مصدوم را با رعایت باز بودن راه هوایی و خطر آسپیراسیون به مرکز درمانی منتقل می‌کنیم.

خفگی توسط بسته شدن راه تنفس

نوع دیگر خفگی توسط انسداد راه هوایی با جسم خارجی صورت می‌گیرد که علائم آن همچون بی‎قراری و دویدن، چنگ انداختن به گلو، سعی در جیغ کشیدن، تغییر رنگ پوست و صورت و غیره است. در این زمان بهتر است داخل دهان مصدوم را از نظر وجود جسم خارجی بررسی و در صورت وجود آن را خارج کنیم. سپس شخص را وادار به سرفه می‌کنیم و بین دو کتف به صورت کشیدن به بالا ضربه می‌زنیم.

در انتها از روش‌های ملیش استفاده می‌کنیم. در این روش بین ناف و جناق سینه به سمت داخل و بالا فشار وارد می‌کنیم، در این حالت فشار داخل حفره شکم و دیافراگم به داخل قفسه سینه فشار وارد می‌کنند که نتیجه آن جمع شدن ریه‌ها و در نتیجه خارج شدن جسم خارجی از راه هوایی است. در صورت امکان این کار ایستاده انجام شود و برای افراد چاق و بی‌هوش به صورت خوابیده انجام گیرد.

باید توجه داشت که این روش برای نوزادان و زنان باردار انجام نمی‌شود و اگر با انجام این روش جسم خارج نشد، آنگاه به احیای قلبی و ریوی می‌پردازیم.

انتهای پیام/

نکات ایمنی درباره مقابله با پدیده خفگی