به گزارش خبرنگار حوزه فن‌آوری‌های نوین گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان،کهکشان یکی دیگر از انواع اجزای مورد توجه در پدیده‌های نجوم است که تعدد آن در فضا باعث ناشناخته ماندن بخشی از آن‌ها شده است؛ این پدیده مجموعه‌ای شامل ستاره‌ها، بقایای ستاره‌ها، گاز‌ها و گرد وغبار‌های میان ستاره‌ای و ماده تاریک است که با نیروی گرانش کنار هم نگاه داشته شده‌اند.

کوچک‌ترین انواع این پدیده نجومی با پهنای چند صد سال نوری دارای حدود ۱۰ میلیون ستاره است و بزرگترین کهکشان‌ها با پهنای تا حدود ۳ میلیون سال نوری دارای بیش از ۱۰۰ هزار میلیارد ستاره هستند.

تعدد کهکشان‌ها ضرورت طبقه بندی این پدیده نجومی را دوچندان می‌کرد و بر همین اساس این پدیده نجومی بر مبنای شیوه طبقه‌بندی یکی از ستاره شناسان آمریکایی به نام «ادوین هابل» به کهکشان نامنظم، کهکشان‌های مارپیچی، کهکشان‌های مارپیچی میله‌ای و کهکشان‌های بیضوی تقسیم بندی شده است.

کهکشان‌ها چطور به وجود آمدند؟

پدیده‌های نجومی و منشا پیدایش آن محل بحث و بررسی بسیاری است؛ درمورد پیدایش کهکشان‌ها هم چنین موضوعی مصداق پیدا می‌کند و دانشمندان نظریه بیگ‌بنگ را برای این پدیده مطرح کرند.

بیگ بنگ در واقع انفجاری جهانی با قدمت ۱۰ تا ۲۰ میلیارد سال قبل است که پس از این انفجار جرم‌های گازی شروع به جمع شدن یا فروریزی کردند و بعد ازاین مرحله نیروی جاذبه به آهستگی این جرم‌ها را به طرف داخل کهکشان‌ها فشرد.

البته نظریه دیگری هم مبنی بر وجود اشیای نوک‌تیز وجود دارد که این اشیا به مرور تکامل یافته و خوشه‌هایی کروی راشکل دادند و کهکشان‌ها ایجاد و بر مبنای این نظریه ابتدا کهکشان و بعد از آن ستارگان تشکیل شدند.

هرچند بیشتر مشاهدات و نظریه‌ها از موضوع بیگ بنگ حمایت می‌کند و مطابق با این نظریه جهان همچنان روبه گسترش است علاوه بر آن، مشاهدات حاکی از دوری کهکشان‌ها نسبت به هم است که ارتباط بین سرعت و مسافت در این فرآیند هم به وسیله ادوین پی هابل در سال ۱۹۲۹ ارائه شد.

راه شیری کهکشان معروفی میان ساکنان زمین

در میان تعدد و تنوع کهکشان‌ها یکی از معروف‌ترین کهکشان‌ها، راه شیری است که به سبب قرارگیری منظومه شمسی و کره زمین در این کهکشان، شناخت ساکنان زمین نسبت به آن بیش از دیگر انواع این پدیده نجومی است.

این کهکشان که در زمره کهکشان‌های مارپیچی میله‌ای محسوب می‌شود به صورت نوار شیری رنگی در آسمانی کاملاً تاریک به دور از نور ماه و آلودگی نوری قابل مشاهده و شامل میلیون‌ها ستاره تشکیل است و زمین به عنوان عضوی از منظومه شمسی، در یکی از بازو‌های مارپیچی آن واقع شده است.

سن قدیمی‌ترین ستاره کشف شده در این کهکشان حدود ۶/۱۳ میلیارد سال تخمین زده شده‌است و زمان سپری شده بین ظهور اولین نسل ستاره در کهکشان راه شیری و اولین نسل ستاره در خوشه بین ۲۰۰ تا۳۰۰ میلیون سال است.

راه شیری قطری حدود ۱۰۰ هزار سال نوری دارد و ضخامت آن حدود ۱۰۰۰ سال نوری است همچنین تعداد ستارگان کهکشان راه شیری حدود ۱۰۰ تا ۴۰۰ میلیارد است.

کدام کهکشان همسایه «راه شیری» است؟

ستاره شناسان به دنبال یافتن کهکشانی مشابه راه شیری بعد از بررسی حدود ۲۰ هزار تصویر از کهکشان‌های مشابه در فاصله ۱۸۰ میلیون سال نوری از زمین  به کهکشانی مشابه راه شیری از نظر خصوصیات دست یافتند؛ این کهکشان NCG ۲۷۱۸ نام دارد و علاوه بر ساختار مارپیچی، ۲ کهکشان اقماری هم اطراف آن موجود است.

همچنین نزدیک‌ترین کهکشان مارپیچی شبیه راه شیری «آندرومدا» است که حتی در ابری مه آلود از گاز و غبار رصد می‌شود و بنا بر یکی از خبر‌های اخیر ناسا کهکشان آندرومدا به وسیله اخترشناس ایرانی، عبدالرحمن صوفی، به نام «ابر کوچک» شناخته شده است.

ساختار مارپیچی، خوشه‌های کروی و باز ستاره ای، ماده میان ستاره ای، سحابی‌های سیاره نما، بقایای انفجار‌های ابرنواختری و هسته کهکشان از جمله ویژگی‌های اصلی آندرومرا محسوب می‌شود.

تصور غلطی سال‌های قبل وجود داشت که آندرومرا را سحابی تلقی می‌کرد و اخترشناس انگلیسی، سر ویلیام هرشل، کاشف سیاره اورانوس، برای نخستین بار آندرومدا را نزدیکترین کهکشان به راه شیری، لقب داد و فقط فاصله و قطر آن را اشتباه برآورد کرد و اکنون فاصله آندرومدا از راه شیری حدود ۹/۲ میلیون سال نوری و قطرش حدود ۲۰۰ هزار سال نوری و ضخامتش ۱۰۰۰ سال نوری است.

آندرومرا و تعامل با راه شیری

آندرومدا نزدیک‌ترین کهکشان به زمین است که در فاصله ۲/۵ میلیون سال نوری( براساس محاسبه قبلی) قرار دارد و دارای خطوط غبار تیره، هسته زرد درخشان و بازو‌های مارپیچی متشکل از ابر‌ها و ستارگان آبی درخشان است.

آندرومرا و راه شیری در جهت‌های مخالف هم می‌چرخند به این ترتیب که یکی در جهت عقربه‌های ساعت و دیگری در خلاف جهت  عقربه‌های ساعت چرخش دارد و این چرخش نشان‌دهنده این است که این ۲ پدیده‌‌ نجومی تقریبا هم زمان با هم از ۲ گرداب گاز اولیه بسیار نزدیک به همدیگر متولد شده اند.

بر مبنای نظرات گذشته اخترشناسان  این کهکشان دو تا سه برابر بزرگ‌تر از راه شیری است، اما ICRAR (مرکز بین المللی تحقیقاتی اخترشناسی رادیویی) به نتیجه‌ای متفاوت رسید.

آشنایی بیشتر با آندرومرا  ضرورت شبیه سازی این کهکشان و راه شیری را دوچندان می‌کند  تا نتیجه  برخورد این ۲همسایه در حدود ۵ میلیارد سال آینده و اثر آن  بر سامانه‌های ستاره‌ای مجاور مشخص شود.

انتهای پیام/