به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، طاهره نیارکی طی یادداشتی با عنوان «این جامه به اندازه هرکس نبریدند» به بررسی  اظهارات جنجالی اخیر برخی افراد سرشناس درباره حجاب پرداخته است که به شرح ذیل است:

فرانس فانون، جامعه شناس و فیلسوف فرانسوی در کتاب انقلاب الجزایر می گوید؛ استعمار فرانسه حداکثر تلاش خود را بر چادر متمرکز کرد. هرچادری که انداخته می شود. افق جدیدی را که تا آن هنگام بر استعمار ممنوع بود می گشاید.

با دیدن هرچهره بدون حجاب امید حمله ور شدن اشغالگر 10 برابر می شد.فانون می گوید؛ نظر استعمارگران این بود که باید برای مقابله با فرهنگ زن الجزایری تعداد انجمن های تعاون را افزایش داد تا مددکاران اجتماعی مثل سگ های شکاری در محله های عرب فعالیت کنند و به تحقیر زنان چادری و مردانشان بپردازند.

استعمار فرانسه با حرکات شیطنت آمیز در جهت غلبه بر جامعه اسلامی الجزایر با تمرکز بر حجاب زدایی مبالغ هنگفتی هزینه کرد چون زن را محور اصلی مبارزه می دانست.

همفر (جاسوس انگلبسی) می گفت؛ باید زنان مسلمان را با این بیان که حجاب عادت است فریب داده و از زیر چادر وعبا بیرون کشید و... امروزه جهت تضعیف انقلاب اسلامی پروژه تحول در وضعیت زنان طراحی شده و می شود. زیرا دشمن بدین نتیجه رسیده است که برای نفوذ در جامعه باید به تغییر و تحول در فرهنگ زنان دست بزند.

بی جهت نیست که در اول محرم از زنان می خواهند که چهره شهر را عوض کنند و امروزه با کمال تاسف نماینده مجلس شورای اسلامی مطالبی غیرعلمی، و غیرکارشناسی و احساساتی بیان می کند. آیا بیماری آرتروز هزاران مرد و زن در دنیا ارتباطی به پوشش آنها دارد. آیا ایشان با اظهارات نسنجیده و شاذ خود نمی خواهد نظر دگراندیشان را جذب کند. تا پس از دوران نمایندگی جایگاهی بیاید. ایشان که ادعا دارد در مسائل فرهنگی کار نشده جز هیاهو و غوغاسالاری چه کردند. چرا به جای هزینه رفتن خود به جام جهانی به مناطق زلزله زده نرفته اند.

بیشتر بخوانید:حقایقی ناگفته از «چهارشنبه سفید»/هرآنچه باید از تفاوت قانون حجاب ما و کشف حجاب رضاخانی بدانید

آیا مشکل زنان کرمانشاهی کمتر از شرکت کنندگان در ورزشگاه است. البته ایشان در عرصه این افاضات تنها نیستند.به استدلالی کودکانه از بانویی در شورای شهر تهران توجه کنید: ایشان می فرماید : مگر در راهپیمایی اربعین، زنان کنار مردان نیستند که حالا زنان مجاز به حضور در استادیوم ها نیستند.! مقایسه را دقت کنید.

حضور زنان در ورزشگاه ها و حضور زنان در راهپیمایی اربعین! در راهپیمایی اربعین زنان با پوشش حداکثری با وضو، ذکر بر لب در حال عبادت، در طول 10 روز در جاده ای عازم به سوی کربلای معلی، کاروانی عظیم در حال حرکت، چه زن و چه مرد، کودک و نوجوان، عزادار و سیاه پوش حضرت سیدالشهدا (ع)هستند. آیا از هوو کشیدن ، صیحه و فریاد و کف و سوت خبری است.

ورزشگاه محیطی که افراد از سر تفریح آمده و در نقطه ای مجتمع اند و با هر هیجانی به هوا پریده و از خود بی خود می شوند با کاروان رهسپار اربعین قابل مقایسه است؟ سخن در این نیست که زنان در ورزشگاه باشند یا خیر، بلکه در عدم درک شرایط جامعه توسط کسانی است که تصمیم گیرند. اگر برخی در مواجهه با غرب زده‌ها کم می آورند و نمی‌توانند از اعتقادات سست خود دفاع کنند، چرا آن را به کل جامعه تعمیم می‌دهند.

در جامعه ما زنان مسلمان چادر را به عنوان حجابی برتر و در حال حاضر پرچم فرهنگی زنان مسلمان جمهوری اسلامی برگزیده‌اند و در لحظه لحظه حضورشان در اجتماع تقید خود را به آیات الهی و اطاعت کامل از فرامین الهی به نمایش می‌گذارند.

امروزه اگر حجاب سیاسی نبود در مهد به ظاهر آزادی فرانسه ممنوع نمی شد. اگر بتوان الزام به پوشش زنان را اجبار نامید. نصب چراغ قرمز در چهارراه نیز اجبار است. همانطور که رفتن کودک به دبستان در هفت سالگی اجبار است. اجباری ضروری، لازم و سرنوشت ساز. چرا عده ای اصرار دارند جام آلوده ای را که غرب سال هاست سرکشیده و بالا آورده. دوباره به خورد ملت دهند. اگر متاسفانه زنا یا قول اصحاب جامعه شناسی «ازدواج سفید» افزایش یافته چون شما نماینده مجلس، به جای مبارزه با اشرافیت در مقابلش سکوت کردید.

در کشوری که سال هاست جانبازان شیمیایی و اعصاب و روان و قطع نخاع وجود دارند.وقتی نماینده ای با وجود تمکن مالی همسرش در صرافی و حقوق نجومی پدرش ادعا می کند که باید از سفره انقلاب سهم بگیرد. چرا معترض نشدید. درباره حقوق های نجومی شفاف سازی نکردید. در کشوری که شهامت و شجاعت جوانی چون شهید حججی را شاهدیم.

چرا به بی شهامتی برخی نمایندگان ملت در مخالفت با علنی کردن آرا خود معترض نشدید؟ در طی چند ماه در کاهش ارزش پول ملی سخنی نگفته اید. آیا شرایط سخت اقتصادی که منتج از بی تدبیری و امید به کدخدا و دشمنان ملت است، مانعی بزرگ در تشکیل خانواده و زمینه ساز فساد در جامعه نیست؟

اگر دلخوش‌اید که قانون منع کودک-همسری را تصویب کرده اید، آیا هرگز اندیشیده اید این پدیده شوم از کجا نشات گرفته؟ به مناطق محروم رفته اید؟ تا ببینید خانواده های محروم به علت فقر شدید مالی برای کم کردن یک نان خور از سفره خود به کودک-همسری دست می زنند؟ اگر پدر این کودکان هم حقوق نجومی داشتند، اگر یارانه شان عادلانه و کامل پرداخت می شد.

اگر سهم خود را از انقلاب ولو در حد نیازشان می گرفتند، اگر ارز کشورشان برای واردات کالاهای لوکس و اشرافی و غذای سگ و گربه هزینه نمی شد. مجبور نبودند از فرط فلاکت کودک خود را همسری دهند. چه زیباست به جای قیل و قال و هیاهوی بسیار بر سر هیچ به وظیفه اصلی نمایندگی خود در دفاع از حقوق ملت و بخصوص بانوان مستضعف اقدام کرده و کارنامه ای از عملکرد خود غیر از گفتار درمانی ارائه می کردید چه با چادر چه بی چادر! راستی چه کسی شما را مجبور کرده بود چادر سر کنید؟ این جامه به اندازه هرکس نبریدند...

منبع:فارس

انتهای پیام/