موضوعات پرورشی علی رغم اهمیت آن و تکرار بسیار برای احیا شدن هنوز حلقه ای مفقوده ای در نظام تعلیم و تربیت هستند که این نقصان دانش آموزان را تهدید می کند.

به گزارش خبرنگار حوزه آموزش و پرورش گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ همین که در فضای مجازی جستجویی می‌کنیم با انواع صفحات پر رنگ و لعاب و پرببیننده مواجه می‌شویم که اغلب ادمین‌های آن‌ها نوجوانان و افراد کم سن وسال هستند که حالا برای خود در فضای مجازی اسم و رسم و قلمرویی دست و پا کردند تا ازاین طریق خودنمایی کنند و حالا جز سلبریتی‌های فضای مجازی شده اند؛ شاید تا اینجای کار معروف بودن مشکلی نداشته باشد، اما اینکه به چه قیمتی چنین نامی به دست آمده است؛ جای سوال دارد و  اینکه چرا لایک و فالوئر بیشتر مبنای برتری نوجوانان و گرفتار شدن در پرسه زنی‌های مجازی محسوب می شود؟

گاه نوجوان به بهای دیده شدن که اقتضای سنش است، چنان چوب حراج به حریم شخصی می‌زند که هیچ مرزبندی برای زندگی‌اش وجود ندارد و آنچنان در الگو‌های غربی رواج یافته غرق می‌شود که به دنبال آن دچار تضاد در جامعه ایرانی خواهد شد؛ هرچند جامعه و اطرافیان غربی ماب باشند باز هم چندان خوشایند آن‌ها نخواهد بود.

شاید این اعتیاد مجازی به عقیده بسیاری معضل روز جامعه به ویژه برای جوانان باشد، اما این تنها معضل هم نیست و خطرات بسیاری روح و جسم نوجوان امروز و بیانی دیگر جامعه دانش آموزی را تهدید می‌کند.

خانواده یا مدرسه؛ کدام بستر معیوب برای تربیت اند؟

آسیب‌های اجتماعی موضوعی است که  مخاطبان و قربانیان اصلی آن نوجوانان و به تعبیری دیگر دانش آموزان هستند و در این میان ۲ بستر خانواده و مدرسه مرکز توجه برای جلوگیری از آسیب‌ها محسوب می‌شوند؛  بار‌ها مسئولان آموزش و پرورش بر مکمل بودن خانواده و مدرسه برای تربیت صحیح فرزندان تاکید کردند تا حدی که سید محمد بطحایی وزیر آموزش و پرورش هم بر ضرورت تعامل خانواده و مدرسه و توجه هرچه بیشتر بر این موضوع در انجمن اولیا و مربیان تاکید داشت و این مهم را عامل تربیت درست نسل آتی دانست.

با علم بر اثر مثبت همسویی فضای تربیتی خانواده با مدرسه، اما گاه این الگو‌ها در تضاد با هم قرار می‌گیرند و سرنوشتی نه چندان مطلوب برای دانش آموز و نوجوان رقم می‌زند که بخشی از این کوتاهی سهم مدرسه و نبود ساختار پرورشی مناسب و بخشی دیگر سهم خانواده و تربیت ناصحیح آن است.

آثار تخریبی همچون واقعه تلخ خودکشی در نوجوانان این روز‌ها کم و بیش شدت گرفته است و رسانه‌ای می‌شود؛ موضوعی که تعارضات دوران نوجوانی و ناهمسویی تربیت و ارزش‌ها در خانواده و مدرسه و حتی آموزه‌های کتاب‌های درسی و جامعه می‌تواند عامل آن محسوب می‌شود.

پرورشی؛ مختصات گمشده در نظام آموزش و پرورش

کمبود نیروی مشاوره صحبتی که نه تنها اکنون علیرضا کاظمی معاون پرورشی و فرهنگی می‌کند بلکه سبقه طولانی‌تر دارد و حدود ۴ الی ۵ سال قبل هم از سوی مدیران کل مشاوره و معاونان پرورشی اعلام شده بود و هر سال قرار بر این بود تا اوضاع بهتر شود، اما هنوز که هنوز است این کلاف سردرگم نیروی انسانی در هم پیچیده باقی مانده است.

طبق قانون و سند تحول بنیادین در همه دوره‌های تحصیلی نیاز به مشاور است و به ازای هر چهار دانش آموز یک ساعت فعالیت مربی تربیتی لازم است؛ حال بر اساس قانون باید ۳۰۰ هزار ساعت فعالیت پرورشی داشته باشیم و با این تعداد مدارس کمبود مربی پرورشی کاملا مشهود به نظر می رسد.

 بطحایی  درباره وضعیت پرورشی با اشاره به اینکه فاصله ما به عنوان اولیا با فرزندان افزایش یافته است، بیان کرد: عامل بسیاری از آسیب‌های اجتماعی همین مورد است چراکه بچه‌ها تعلق خاطر کمتری نسبت به خانواده‌ها دارند.

وی همچنین با انتقاد از فاصله بین محتوای آموزشی در مدارس و نیاز‌های جامعه از توجه جدی برای رفع این معضل خبر داد و گفت: گسست بین نیاز‌های جامعه و محتوای آموزشی و تربیتی در مدرسه به مرحله بحرانی رسیده و آموزش و پرورش را منزوی کرده است و باید راهبرد‌ها و راهکار‌های تحول ⁩را باید با جدیت و فوریت اجرا کنیم.
‏

تربیت همه جانبه در مدرسه؛ علم آموزی در دانشگاه

وزیر آموزش و پرورش با علم بر مشکلات پرورشی، نکات لازم و نقاط ضعف را می‌داند، اما اقدامی عاجل برای رفع موانع محقق نشده است و کار‌ها در حد طرح اولیه یا بیان مساله باقی می‌ماند همانطور که شبکه تعاملی سینا با هدف آشنایی با آسیب‌های اجتماعی راه اندازی شده است، اما هنوز جایگاه قابل قبول و شناخته شده‌ای میان جامعه و جمعیت دانش آموزی ندارد.

محمود فرشیدی وزیر اسبق آموزش و پرورش و دبیرکل کانون تربیت اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار  حوزه آموزش و پرورش گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ درباره وضعیت پرورشی در مدارس کشور با اشاره به اینکه این موضوع آنطور که باید و شاید مورد توجه قرار نگرفته است، بیان کرد: توفیق چندانی از آنچه در آموزش و پرورش در حوزه پرورشی انتظار داریم محقق نشده است و بنا بر سند تحول بنیادین دانش آموز باید در تمام زمینه‌ها تربیت شود و علم آموزی واقعی در دانشگاه رخ می‌دهد.

وی با اشاره به اینکه تربیت ۲ بازو دارد، ادامه داد: بال اول آن مسائل پرورشی و بال دوم موضوعات آموزشی است که در آموزش انتقال علوم و در پرورش رشد و کشف استعداد‌های دانش آموزان مورد توجه است.

در این مورد بطحایی هم بیان کرد که سیطره حوزه شناختی به ویژه دانش و سطح حافظ محوری که سطحی‌ترین سطح دانش است،  در برنامه‌های آموزشی و پرورشی ما باعث شده است که فعالیت‌های پرورشی به شدت رنگ ببازد و کم رنگ شود به تبع آن کار مربیان و مشاوران متأسفانه کاهش می‌یابد.

معلم پرورشی آچار فرانسه مدرسه شده است

فرشیدی بیان کرد: به بستر آموزش و پرورش باید به هرشکلی پاسخ داد  و این اهمیت نه صرفا به جهت مسلمان بودن بلکه به دلیل جلوگیری از نفوذ غربی هاست و باید به خاطر داشته باشیم که نگاه به پرورش مکمل نظام آموزشی است چراکه در نظام آموزشی شرایط معلم مدار و در بستر پرورشی وضعیت دانش آموز مدار است.

وزیر اسبق آموزش و پرورش با بیان اینکه وزارت آموزش و پرورش باید وزارت تربیت باشد، گفت: الان متاسفانه معلم پرورشی آچار فرانسه است در حالی که نگاه سند عمق بیشتری نسبت به شرایط فعلی دارد و معلمان پرورشی هدایت کننده هستند.

دبیرکل کانون تربیت اسلامی با اشاره به ظرفیت شورا‌های دانش آموزی و شورای دانش آموزی در پشیبرد برنامه‌های تربیت و پرورشی گفت: این چنین اقداماتی در مدرسه منجر به ایجاد مدارس زندگی می‌شود چرا که این فضا صرفا مختص آموزش و ریاضی و فیزیک نیست و دانش آموز باید در ۶ ساحت تربیتی آموزش ببیند که البته این موضوع هم به معنای آمادگی کامل در تمامی عرصه‌ها نیست.

معاونت پرورشی بعد از احیا کمر راست نکرد

«آموزش» و «پرورش» در نگاه کلی دو مقوله جدا از هم محسوب می‌شوند وهمین نگاه باعث ادغام معاونت پرورشی در سال ۸۰ شد تا دفاع از وحدت فعالیت‌های پرورشی و آموزشی به این ترتیب شکل گیرد، اما این برخورد حدود ۵ سال طول کشید و بار دیگر معاونت پرورشی در بستری جداگانه احیار شد.

فرشیدی درباره این تغییر و تحولات در معاونت پرورشی اظهار کرد: عده‌ای برای حرکت به سمت بالندگی پرورشی را تعطیل کردند که این اقدام باعث حذف فرمانده از برنامه‌های تربیتی بود و همین عامل باعث شد تا بعد از احیا هم معاونت پرورشی کمر راست نکند.
وی افزود: اکنون مهم‌ترین اقدام خوراک فکری است که باید در این معاونت به جریان بیفتد و خط فکری دشمنان را شناسایی و آن را با واکنش مناسب به بیراهه بفرستد و سرطان‌های روحی را گوشزد کند.

از نگاه حزبی برخی افراد وزارتخانه گلایه مندیم

بار‌ها و بار‌ها از زبان مسئولان مربوطه در حوزه احیای پرورشی و ساماندهی آن صحبت شده، اما این گفته در حد صحبت باقی مانده است و به همین جهت است که می‌بینیم هر جریان حساب شده معاند به خوبی تیرش به هدف یعنی دانش آموز و نوجوان ما می‌رسد و در این ورطه عقب مانده ایم.

وزیر اسبق آموزش و پرورش با تاکید بر اینکه ارزش‌های اخلاقی با سخنرانی محقق نمی‌شود، گفت: در عمل باید این ارزش‌ها تبیین شود و در این زمینه نسبت به وزارتخانه گلایه مند‌هایی داریم چراکه برخی، اهداف وزیر آموزش و پرورش را دنبال نمی‌کنند و اهداف سیاسی و حزبی دارند و گویی دغدغه‌های دیگری جز آموزش و پرورش را اولویت می‌دانند.

وی همچنین بر این موضوع تاکید کرد: ساختار آموزش و پرورش در دولت ضعیف تعریف شده است و با این حجم از وظایف تقسیم‌بندی عادلانه‌ای نسبت به وظایف این وزارتخانه نداشتیم و در راس دولت باید جمهوری اسلامی که نظامی معلم مدار است در اولویت‌های اصلی قرار دهد.

اکنون حال و اوضاع پرورشی دانش آموزان وخیم است و تربیت نسلی انقلابی با هویت ایرانی را دچار چالش کرده است؛ گویی موانع و معاونت پرورشی و دیگر ذیربطان هنوز نقطه مقبول و سازوکار درخور رفع این مشکل را نیافتند.

انتهای پیام/