به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ، روابط عمومی اداره کل حفاظت محیط زیست مازندران اعلام کرد: گونه گیاهی مهاجم سنبل آبی و آزولا جزء گونههای گیاهی هستند که در سالهای اخیر آسیبهای فراوانی را به محیطهای طبیعی کشور به ویژه تالابها وارد کردند.
با توجه به حفاظت از مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست به ویژه تالابهای کشور که در شرایط آسیب پذیری به سر میبرند ضروری است به منظور جلوگیری از خطرات احتمالی، با همکاری سایر نهادها و سازمانهای اجرایی استانها در خصوص ممنوعیت خرید و فروش این گونههای مهاجم و جمعآوری آنها در شهرها اطلاع رسانی واقدام شود.
سنبل آبی نیز گیاهی مهاجم و آبزی، بومی مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری است که دارای برگهای گسترده، ضخیم، براق و تخم مرغی شکل است که در سطح آب شناور است.
دارای ریشههای ارغوانی سیاه آزاد است و سنبلهای با ۸ تا ۱۵ گل زیبا دارد و عمدتاً رنگ گلها طیفی از رنگهای بنفش، صورتی و ارغوانی است و متأسفانه به دلیل زیبایی گلهای آن، در گل فروشیها عرضه میشود.
سنبل آبی به وسیله دمبرگهایی که تغییر شکل یافته اند و به شکل اسفنجی در آمده اند میتواند روی سطح آب شناور بماند و به وسیله استولون (ساقههای رونده یا بندهای ریشه زا) تکثیر میشود.
سنبل آبی یکی از سریع الرشدترین گیاهان شناخته شده است و در صورت فراهم شدن شرایط رویشی مناسب، به طور جدی حیات سایر زیستمندان آبزی و کنار آبزی را به مخاطره میاندازد و همانند فرشی گسترده پهنه آبی را اشغال میکند به طوریکه از یک سو از نفوذ نور خورشید به لایههای زیرین آب جلوگیری کرده و از سوی دیگر از تبادل اکسیژن میان هوا و بخشهای عمقی آب ممانعت به عمل میآورد.
ریشههای این گیاه جاذب آلاینده ها، فلزات سنگین و مواد سمی است و بنابراین گیاهی سمی و احتمالاً سرطان زا شناخته شده است.
آزولا نام یک جنس از سرخس شناور آبزی هاگدار از خانواده آزولاسه، بومی مناطق معتدل و گرمسیری آمریکا است که امروزه میتوان آن را در برخی مناطق آسیای جنوب شرقی، استرالیا، آفریقا و اروپا نیز دید که در آبهای آرام و راکد، رودخانههای کم شیب، دریاچه ها، باتلاق ها، شالیزارها زیست میکند.
اندازه این گیاه کوچک ۱.۵ تا ۲.۵ سانتیمتر و طـول بـرگهـا ۲-۱ میلیمتر است، تکثیر این گیاه بیشتر به روش رویشی است و چرخه زندگی آن ۳۰-۱۵ روز طول میکشد.
با فراهم شدن شرایط محیطی مناسب، عناصر غذایی، آزولا به سرعت رشد کرده و سـطح وسـیعی از دریاچه ها، برکهها را میپوشاند.
این گیاه در مدت ۶ -۲ روز وزنش دو برابر میشود و با کاهش فضای رشـد و جلـوگیری از نفـوذ نـور و تبادلات گازی به بخشهای زیرین آب مانع از رشد بعضی گونههای غوطه ور شده و از ایـن طریـق بـسیاری از ایـن گیاهـان که از لحاظ لیمنولوژیکی حائز اهمیت هستند در معرض تهدید قرار میگیرند.
در نهایـت حیـات بسیاری از جانوران آبزی که تغذیه آنها به گیاهان مذکور وابسته است مختـل میشود همچنـین فعالیـت فتوسنتزی و تولید اکسیژن در آب کاهش یافته و مرگ و میر آبزیان به ویـژه ماهیها افـزایش مییابـد.
انتهای پیام/ م