به گزارش خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران؛ اولین لبخند یا خنده نوزاد که درهفتههای اولیه تولد اتفاق میافتد، خاطرهای فوق العاده زیبا و شیرین برای والدین خواهد بود.
دانشمندان برای مدتها گمان میکردند لبخند نوزاد نوعی واکنش و تقلید از لبخند و خنده والدین و اطرافیان است، اما پژوهشهای جدید نشان میدهند نوزادان احساسها را درک میکنند و با وجود اینکه هنوز قوه بینایی آنها تکامل کافی نیافته است، اما میتوانند لبخند والدین خود را تشخیص و به آن واکنش نشان دهند.
مطالعه جدید دانشمندان نشان میدهند در حدود ۳۴ درصد از مواقع نوزادانی که تازه ۱۶ ساعت از به دنیا آمدن آنها گذشته است به والدین به ویژه مادران خود لبخند میزنند.
تا دهه ۱۹۸۰ میلادی دانشمندان لبخند نوزاد را نوعی واکنش تقلیدی به مادر میدانستند، درآن زمان کارشناسان اعتقاد داشتند نوزادان بسیار کوچک درد را احساس نمیکنند و حتی درجراحیها نیاز به بی حس کردن آنها نیست.
اما در اواسط دهه ۸۰ میلادی دانشمندان دریافتند نوزادان احساس درد و همچنین احساسات دیگران را به خوبی درک کرده و به آن واکنش نشان میدهند.
تقریباً ۶۰ درصد نوزادان درسه هفته اول تولد به دیگران واکنش نشان داده و لبخند میزنند. کارشناسان اعتقاد دارند لبخند نوزادان راز و رمزهایی فراوان دارد به ویژه برخی از لبخندها زمانی روی میدهد که نوزاد به خواب عمیق فرو رفته است و ارتباطی با دنیای پیرامون خود ندارد.
یادگرفتن لبخند زدن مدتها پیش از تولد روی میدهد و کارشناسان با بررسی تصاویر سونوگرافی جنین دریافتند آنها از هفته ۲۳ بارداری میتوانند لبخند بزنند.
لبخند جنین حتی میتواند در اثر گوش دادن مادر او به موسیقی و صبحت پدر و مادر با او روی دهد. لبخند نوزاد در واکنش به لبخند مادر و اطرافیان از ماه های اول تولد می تواند نوعی بررسی سلامت جسم و روان او ازسوی والدین و پزشکان باشد.
افزون بر بررسی سلامت حس شنوایی، بینایی و گفتار، واکنش نوزاد به اطرافیان نشان دهنده سلامت روان او و مبتلا نبودن به بیماری هایی چون اوتیسم است.
کودکان مبتلا به اوتیسم معمولاً ارتباط چشمی عمیق با والدین خود برقرار نکرده و لبخند کم می زند.
صحبت با نوزاد و برقراری ارتباط با او به وسیله والدین از ماه های اولیه تولد سبب افزایش قدرت برقراری ارتباط او با دنیای پیرامون و سرعت در یادگیری و بیان کلمه ها می شود.
منبع:Dailymail
انتهای پیام/