به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛بخشی از سوره الشعراء از آیه ۱ الی ۸۹ شعراء و نام دیگرش «طسم» بیست و ششمین سوره قرآن است که مکی و ۲۲۷ آیه دارد.
از پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده: هرکه سوره شعراء را قرائت کند خداوند به تعداد تمام کسانیکه حضرت نوح همچنین پیامبران الهی هود، شعیب، صالح و ابراهیم را که تصدیق یا تکذیب کرده اند و نیز به تعداد تکذیب کنندگان عیسی علیهم السلام و تصدیق کنندگان حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم ده حسنه به او عطا خواهد کرد.
امام صادق علیه السلام فرموده است: اگر کسی سوره‌های طواسین (سوره‌هایی که با طسم و طس آغاز شده باشد) را در شب جمعه قرائت کند از جمله اولیاء الهی است که در جوار الهی خواهد بود و در دنیا هیچ ناراحتی به او نخواهد رسید و خداوند در آخرت چندان از نعمت‌های بهشتی به او عطا می‌کند که راضی شود و خدا بیش از حد رضایت او به وی عطا خواهد کرد و او را با صد همسر از حوریان بهشتی تزویج می‌کند.
همچنین از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم روایت شده: کسی که سوره شعراء را قرائت نماید به تعداد همه مردان و زنان با ایمان به او ده حسنه عنایت می‌کند و در حالی از قبرش خارج می‌شود که زبانش به ذکر لا اله الا الله مترنم است و هر کس صبحگاه این سوره را بخواند مانند آن است که همه کتاب‌های آسمانی را قرائت کرده است.

تلاوت مجلسی آیات ۵۲-۸۹ سوره الشعراء

وَأَوْحَیْنَا إِلَى مُوسَى أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِی إِنَّکُمْ مُتَّبَعُونَ
و به موسى وحى کردیم که بندگان مرا شبانه حرکت ده زیرا شما مورد تعقیب قرار خواهید گرفت (۵۲)
فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِی الْمَدَائِنِ حَاشِرِینَ
پس فرعون ماموران جمع‏آورى [خود را]به شهر‌ها فرستاد (۵۳)
إِنَّ هَؤُلَاءِ لَشِرْذِمَةٌ قَلِیلُونَ
[و گفت]این‌ها عده‏ اى ناچیزند (۵۴)
وَإِنَّهُمْ لَنَا لَغَائِظُونَ
و راستى آن‌ها ما را بر سر خشم آورده‏ اند (۵۵)
وَإِنَّا لَجَمِیعٌ حَاذِرُونَ
و [لى]ما همگى به حال آماده‏ باش درآمده‏ ایم (۵۶)
فَأَخْرَجْنَاهُمْ مِنْ جَنَّاتٍ وَعُیُونٍ
سرانجام ما آنان را از باغستان‌ها و چشمه ‏سار‌ها (۵۷)
وَکُنُوزٍ وَمَقَامٍ کَرِیمٍ
و گنجینه ‏ها و جایگاه ‏هاى پر ناز و نعمت بیرون کردیم (۵۸)
کَذَلِکَ وَأَوْرَثْنَاهَا بَنِی إِسْرَائِیلَ
[اراده ما]چنین بود و آن [نعمتها]را به فرزندان اسرائیل میراث دادیم (۵۹)
فَأَتْبَعُوهُمْ مُشْرِقِینَ
پس هنگام برآمدن آفتاب آن‌ها را تعقیب کردند (۶۰)
فَلَمَّا تَرَاءَى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَى إِنَّا لَمُدْرَکُونَ.
چون دو گروه همدیگر را دیدند یاران موسى گفتند ما قطعا گرفتار خواهیم شد (۶۱)
قَالَ کَلَّا إِنَّ مَعِیَ رَبِّی سَیَهْدِینِ
گفت: چنین نیست زیرا پروردگارم با من است و به زودى مرا راهنمایى خواهد کرد (۶۲)
فَأَوْحَیْنَا إِلَى مُوسَى أَنِ اضْرِبْ بِعَصَاکَ الْبَحْرَ فَانْفَلَقَ فَکَانَ کُلُّ فِرْقٍ کَالطَّوْدِ الْعَظِیمِ
پس به موسى وحى کردیم با عصاى خود بر این دریا بزن تا از هم شکافت و هر پاره‏ اى همچون کوهى سترگ بود (۶۳)
وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِینَ
و دیگران را بدانجا نزدیک گردانیدیم (۶۴)
وَأَنْجَیْنَا مُوسَى وَمَنْ مَعَهُ أَجْمَعِینَ
و موسى و همه کسانى را که همراه او بودند نجات دادیم (۶۵)
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِینَ
آنگاه دیگران را غرق کردیم (۶۶)
إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَةً وَمَا کَانَ أَکْثَرُهُمْ مُؤْمِنِینَ
مسلما در این [واقعه]عبرتى بود و [لى]بیشترشان ایمان‏ آورنده نبودند (۶۷)
وَإِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ
و قطعا پروردگار تو همان شکست‏ ناپذیر مهربان است (۶۸)
وَاتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِیمَ
و بر آنان گزارش ابراهیم را بخوان (۶۹)
إِذْ قَالَ لِأَبِیهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ
آنگاه که به پدر خود و قومش گفت: چه مى ‏پرستید (۷۰)
قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاکِفِینَ
گفتند بتانى را مى ‏پرستیم و همواره ملازم آنهاییم (۷۱)
قَالَ هَلْ یَسْمَعُونَکُمْ إِذْ تَدْعُونَ
گفت: آیا وقتى دعا مى ‏کنید از شما مى ‏شنوند (۷۲)
أَوْ یَنْفَعُونَکُمْ أَوْ یَضُرُّونَ
یا به شما سود یا زیان مى ‏رسانند (۷۳)
قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءَنَا کَذَلِکَ یَفْعَلُونَ
گفتند نه بلکه پدران خود را یافتیم که چنین میکردند (۷۴)
قَالَ أَفَرَأَیْتُمْ مَا کُنْتُمْ تَعْبُدُونَ
گفت: آیا در آنچه مى ‏پرستیده‏ اید تامل کرده‏ اید (۷۵)
أَنْتُمْ وَآبَاؤُکُمُ الْأَقْدَمُونَ
شما و پدران پیشین شما (۷۶)
فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِی إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِینَ
قطعا همه آن‌ها جز پروردگار جهانیان دشمن منند (۷۷)
الَّذِی خَلَقَنِی فَهُوَ یَهْدِینِ
آن کس که مرا آفریده و همو راهنماییم مى ‏کند (۷۸)
وَالَّذِی هُوَ یُطْعِمُنِی وَیَسْقِینِ
و آن کس که او به من خوراک مى‏ دهد و سیرابم مى‏ گرداند (۷۹)
وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ یَشْفِینِ
و، چون بیمار شوم او مرا درمان مى ‏بخشد (۸۰)
وَالَّذِی یُمِیتُنِی ثُمَّ یُحْیِینِ
و آن کس که مرا مى‏ میراند و سپس زنده‏ ام مى‏ گرداند (۸۱)
وَالَّذِی أَطْمَعُ أَنْ یَغْفِرَ لِی خَطِیئَتِی یَوْمَ الدِّینِ
و آن کس که امید دارم روز پاداش گناهم را بر من ببخشاید (۸۲)
رَبِّ هَبْ لِی حُکْمًا وَأَلْحِقْنِی بِالصَّالِحِینَ
پروردگارا به من دانش عطا کن و مرا به صالحان ملحق فرماى (۸۳)
وَاجْعَلْ لِی لِسَانَ صِدْقٍ فِی الْآخِرِینَ
و براى من در [میان]آیندگان آوازه نیکو گذار (۸۴)
وَاجْعَلْنِی مِنْ وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِیمِ
و مرا از وارثان بهشت پر نعمت گردان (۸۵)
وَاغْفِرْ لِأَبِی إِنَّهُ کَانَ مِنَ الضَّالِّینَ
و بر پدرم ببخشاى که او از گمراهان بود (۸۶)
وَلَا تُخْزِنِی یَوْمَ یُبْعَثُونَ
و روزى که [مردم]برانگیخته مى ‏شوند رسوایم مکن (۸۷)
یَوْمَ لَا یَنْفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ
روزى که هیچ مال و فرزندى سود نمى‏ دهد (۸۸)
إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ
مگر کسى که دلى پاک به سوى خدا بیاورد (۸۹)
انتهای پیام/