به مناسبت ماه محرم و ایام عزاداری سالار شهیدان، گلچینی از مداحی ذاکران اهلبیت (ع) با نوای حنیف طاهری، محمدرضا طاهری، حسین طاهری ،سید مجید بنی فاطمه ویژه شب تاسوعا محرم ۱۴۰۳ در اینجا آماده دریافت است.
ایران در تاسوعای حسینی رنگ غم و اندوه گرفت و مردم کشور در دستهها و هیاتهای عزاداری به یاد سقای کربلا سوگواری کردند.
ستاره ۳۴ ساله آسمان کربلا و بزرگترین یار و یاور حسین(ع). عباس یعنی چهره درهم کشیده و این نام نشان از صلابت و توانمندی سقای کربلا دارد. او فرزند علی(ع) و برادر حسین(ع) بود، با این حال هرگز برادر خود را به نام صدا نزد. عباس(ع) این ادب و فروتنی را تا لحظه آخر بر خود واجب میدانست. او بهترین الگوی رشادت بود. زیرا پرچم دار سپاه بود و پرچم را به دست رشیدترین و شجاع ترین افراد لشگر میسپارند. او به اندازهای محو یار شده بود که بر امواج دل انگیز آب روان، لبهای خشکیده محبوب خود را در نظر آورد و داغ تشنگی را از یاد برد. رشادت، وفاداری و فروتنی عباس(ع) یکی دیگر از برگهای زرین عاشورا است که همه را به شگفتی واداشته است.
از سوز سینه می کشم آه
هوای خیمه گرمه
پسر شاه دین عشقم
دلی که در شور و شینه با نوای ابراهیم رحیمی
شیر سرخ عربستان وزیر شه خوبان
ابک العیون علی المحروم من ماء الفرات با نوای محمد صمیمی
جانم به فدای تو، ای ماه بنی هاشم با نوای حسین طاهری
هرچند که ماهی سیاهم
ای به دل شکسته تکیه گام
به سوی خیمه ها یا «عدتی فی شدتی» برگرد (روضه)
کیفیت هجوم بر بدن بی دست حضرت ابالفضل
دریا توو دستاته برادر، ممنون دستاتم علمدار (زمزمه)
سقا بدون دست هم سقاست باورکن (نوحه)
گره وا نشد از کار سقا (واحد)
ای اهل حرم میر و علمدار نیامد (دودمه)
شب جمعه، مادری تو حرم گریونه (شور)
باز همان نسیم آشنا... (دم پایانی)
مناجات با امام زمان عج
روضه
پاشو عباس
علم تا بالاست
علم به دوش خیام عشقم
عشق همواره به همراه جنون
شه با وفا اباالفضل
یا عباس جی باالماء
حسین ارباب ، منو دریاب
زیر پرچم اباالفضل
غریب آقا
من که باشد جگر
ای اهل حرم
لشگر بهتش زده
حسین غریب،یا مظلوم با نوای مرتضی طاهری
آسمان صاف
اذن میدان بده
هزار جهد به کردم
هوشم ببر،عقلم
بی تاب و پریشانم
سقای حرم ،خون شد جگرم
روضه با نوای محمد حسین پویانفر
علمدار چه اومد سرابروی کمندت
میرسد از هر کرات نوای اباالفضل
منی که کبوترم
باز من و غروب کربلا
العجل العجل یا حجت الله
صلو علیک و ملیک السماء
عمو عباس عطش
تو طبیب دله بیمار منی