به گزارش خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران؛ اگر قوس داخلی کف پای شما به قدری کم باشد که هنگام ایستادن تمامی کف پایتان با زمین تماس داشته باشد، شما مبتلا به عارضه صافی کف پا هستید؛ اگر این انحنا در هنگام ایستادن از بین برود و هنگام برداشتن پا از زمین دوباره برگردد، عارضه از نوع صافی کف پای قابل انعطاف خواهد بود و اگر این قوس هنگام تماس کف پا با زمین و  برداشتن پا آن از زمین، از نوع صافی کف پای سخت خواهد بود.‌

گاهی اوقات این مشکل شایع که حدود 30 درصد جمعیت جهان را در بر می‌گیرد باعث ایجاد تغییراتی در رباط‌های پا می‌شود که منجر به بروز مشکلاتی در مفاصل قوزک پا و زانوها می‌شود اما معمولاً اگر صافی کف پا باعث درد نشود نیازی به درمان نیست و می‌توان از فیزیوتراپی، حرکات اصلاحی و ورزش کف پای صاف برای اصلاح آن بهره برد.

نگران صافی کف پای کودکانتان نباشید

در کودکان مبتلا به صافی کف پا هنگامی که صاف می‌ایستد، قوس کف پایش ناپدید می‌شود اما در هنگام نشستن یا زمانی که کودک روی نوک پنجه‌هایش می‌ایستد، قوس کف پا دوباره ظاهر می‌شود؛ معمولاً والدین یا سایر اعضا خانواده نگران این هستند که مبادا پایین بودن غیرطبیعی ارتفاع قوس کف پای کودک منجر به ایجاد بدشکلی یا ایجاد معلولیت‌های دائمی در او شود، در اغلب موارد این نگرانی‌ها بی‌مورد است و اکثر کودکان با قوس بسیار کمی در کف پاهایشان به دنیا می‌آیند اما همزمان با رشد و راه رفتن آن‌ها بافت‌های نرم موجود در کف پایشان هم سفت شده و باعث می‌شود قوس کف پا به تدریج شکل بگیرد بنا براین کودکان تا 5 سالگی یا سنین بالاتر قوس کف پا ندارند ؛ در نظر داشته باشید تداوم صافی کف پا در کودکان تا دوران بلوغ می‌تواند منجر به بروز درد کف پا شود پس اگر صافی کف پای کودک باعث ایجاد درد شد باید در این مورد با پزشک مشورت کنید.

عوارض صافی کف پا

عوامل مختلفی باعث ایجاد  صافی کف پای اکتسابی (AAFD) در افراد بالغ می‌شود؛ این وضعیت علاوه بر از بین بردن قوس کف پا، باعث می‌شود که پنجه پا هم رو به بیرون بچرخد. لازم به ذکر است که صافی کف پا به التهاب آرنگ کف پا ، خار پاشنه، متاتارسالژیا (درد جلو پا)، درد جلوی ساق پا و دیگر صدمه‌های ناشی از پیچ خوردن پا می‌شود که در نهایت باعث درد وحشتناکی در پا و حتی ستون فقرات می‌شود

در مجموع این مشکل با توجه به شدت آن می تواند سطوح مختلفی از علائم و ناتوانی‌ها را برای فرد به همراه داشته باشد اما صافی کف پا در همه این شرایط قابل درمان است.

علل ایجاد عارضه صافی کف پا

علاوه برعلت های مادرزادی اتصال غیرعادی مفاصل پشت، وارد شدن آسیب، چاقی، دیابت، نوروپاتی، بالارفتن سن، بارداری، تغییرات هورمونی همچون بالارفتن سطح الاستین، پوکی استخوان و استفاده بیش از حد از پاها باعث افزایش احتمال بروز این عرضه می‌شود.

برای تشخیص این مشکل ابتدا وضعیت پای فرد را در حالت ایستاده مورد بررسی قرار می‌دهند در این حالت متخصص می‌تواند با استفاده از عکس برداری رادیولوژی، ارزیابی دقیق تری انجام دهد تا به این ترتیب نوع دقیق صافی کف پا، علت ایجاد آن، و روش های درمانی مناسب آن تشخیص دهد.

راه‌های کاهش صافی کف پا

راه‌های زیادی از جمله کنترل وزن، استفاده از پدهای مناسب و غیره  بر کاهش مشکلات این عارضه اثر دارد اما عمده ترین فعالیت پزشکان بر درمان‌های فیزیوتراپی استوار است؛ متداول ترین تمرین‌های فیزیوتراپی برای درمان این عراضه به شرح زیر است:

 حوله را روی کف زمین پهن کرده و سپس حوله را فقط با کمک انگشتان پای آسیب دیده به سمت خود جمع کنید؛ میزان مقاومت را می‌توان با قرار دادن وزنه‌ای روی انتهای حوله افزایش داد؛ این تمرین را 20 بار تکرار کنید.

تمام انگشتان پا را از روی کف زمین حین نگه داشتن پاشنه روی کف، بلند کنید، تنها با انگشت شست آهسته به زمین بزنید و چهار انگشت دیگر را در هوا نگه دارید. سپس چند بار آهسته با چهار انگشت به زمین ضربه بزنید و این بار انگشت شست را در هوا نگه دارید. در ابتدا 10 بار ضربه بزنید و به تدریج تعداد ضربه‌ها را به 50 عدد برسانید.

روبروی دیوار ایستاده، یک پا را جلوتر از پای دیگر قرار دهید و پای عقب را ثابت نگه دارید. آنقدر رو به جلو فشار بیاورید تا در عضله ساق پا احساس کشش کنید، اما در این کار آنقدر زیاده‌روی نکنید تا باعث بروز درد شود. این حالت را 15 تا 30 ثانیه حفظ کنید؛ این حرکت را سه بار برای هر پا انجام دهید.(این حرکت اصلاحی صافی کف پا را با مشورت فیزیوتراپیست انجام دهید.)

روبه‌روی دیوار بایستید و یک پا را جلوتر از پای دیگر بگذارید. زانوی عقب را به تدریج خم کنید تا جایی که در تاندون آشیل احساس کشش کنید، اما آنقدر زیاده‌روی نکنید تا باعث بروز درد شوید. این حالت را 15 تا 30 ثانیه حفظ کنید و آن را 3 بار برای هر پا تکرار دهید.

بنشینید و پنجه‌ پاهای خود را به سمت جلو و سپس به سمت عقب (به سمت بدن خودتان) حرکت دهید. در هر یک از این حالت‌ها پای خود را 15 الی 20 ثانیه نگه دارید و این حرکت را تا جای ممکن تکرار کنید.

تمرین دیگر ایستادن با پنجه‌ی پا روی استپ است. پس از آنکه پنجه‌ی پاهای خود را روی استپ گذاشتید، پاشنه‌ی پاها را به سمت زمین پایین بیاورید تا جایی که کشش را در ساق پای خود حس کنید. کمی در این حالت مکث کنید و سپس به حالت اولیه بازگردید.

رو به روی دیوار بایستید. انگشتان یک پای خود را به دیوار بگذارید و کف پای خود را روی زمین قرار دهید. سعی کنید زانوی خود را به دیوار نزدیک کنید تا جایی که در کف پای خود کشش ملایمی را احساس کنید. این حالت را کمی نگه دارید و سپس به خالت اولیه بازگردید.

روی یک صندلی با تکیه‌گاه صاف بنشینید و کف یک پای خود را روی توپ تنیس قرار دهید و پای دیگر را روی زمین بگذارید. کمر شما باید در حالت خنثی (کمی خمیده) باشد. توپ تنیس را زیر گودی کف پای خود چرخش دهید.

برای افزایش اثر بخشی یا در مواردی که تنها انجام تمرینات کافی نیست دست به  تکنیک‌هایی استفاده از امواج فراصوت، سوزن درمانی و غیره استفاده می‌کنند که باید حتما  توسط پزشک متخصص صورت بگیرد.

انتهای پیام/