به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، این روزها یادآور یکی از دردناک‌ترین صفحات در تاریخ مقاومت ملت فلسطین در برابر رژیم صهیونیستی است که با وجود گذشت نزدیک به چهار دهه، هنوز زخم آن برای فلسطینیان و آزادگان جهان تازه است.
سی و شش سال پیش در چنین ایامی یعنی در فاصله روزهای 16 تا 18 سپتامبر 1982 (مصادف با 26 تا 28 شهریور 1361) بیش از سه هزار فلسطینی که بیشتر آنان را زنان و کودکان تشکیل می‌دادند، در دو اردوگاه صبرا و شتیلا در مناطق فقیرنشین جنوب بیروت به دست شبه‌نظامیان فالانژ لبنان و با چراغ سبز و حمایت مستقیم نظامیان رژیم صهیونیستی به فرماندهی آریل شارون، وزیر جنگ وقت این رژیم، که از همان زمان به بعد به "قصاب صبرا و شتیلا" معروف شد، قتل‌عام شدند.
این جنایت در ظاهر به بهانه انتقام ترور «بشیر جمیل» رهبر وقت حزب فالانژ و رئیس‌جمهور وقت لبنان که آوارگان فلسطینی هیچ نقشی در آن نداشتند، انجام شد، اما در باطن، توطئه‌ای بود که از سوی اسرائیل برای نسل‌کشی فلسطینیان و جلوگیری از بازگشت آنان به سرزمین‌های اشغالی سازماندهی شده بود.
نظامیان رژیم صهیونیستی و شبه‌نظامیان فالانژ لبنان از عصر روز پنجشنبه (16 سپتامبر 1982) با محاصره این دو اردوگاه به آنها حمله کرده و تا صبح روز شنبه به فجیع‌ترین شکل ممکن به کشتار افراد ساکن در این اردوگاه‌ها پرداختند. حتی در طول شب نیز نظامیان صهیونیست با ادوات خود محوطه اردوگاه‌ها را روشن کردند تا فالانژها بتوانند در تاریکی شب نیز با انواع سلاح سرد و گرم، فلسطینیان را قتل‌عام کنند.
صحنه‌های فجیع و غیرقابل توصیفی که از این جنایت به یادگار مانده، حاکی از شکنجه‌های مرگبار، مثله کردن و در نهایت قتل هزاران فلسطینی است که پس از تاسیس رژیم جعلی اسرائیل در سال 1948 از شمال فلسطین اشغالی به این دو اردوگاه پناه آورده بودند. آنها در این جنایت تاریخی که سازمان ملل در سومین ماهگرد آن در 16 دسامبر 1982، آن را "نسل‌کشی" نامید، حتی از تجاوز به زنان و دختران نیز دریغ نکردند.
«غازی خورشید» در کتاب خود تحت عنوان «تروریسم صهیونیستی در فلسطین اشغالی» می‌نویسد: در حال عبور از یک خیابان، جسد زن جوانی را دیدم که در حالیکه نوزادش را در آغوش گرفته بود، گلوله‌ها از بدنش گذشته و در بدن طفل شیرخوارش نشسته بودند.
شب گذشته، گروه‌های فلسطینی در سی و ششمین سالگرد این فاجعه، بار دیگر خواستار محاکمه سران رژیم صهیونیستی در دادگاه‌های بین‌المللی شدند. در زمانی که کشتار صبرا و شتیلا اتفاق افتاد، کنترل این دو اردوگاه در دست ارتش رژیم صهیونیستی بود اما این رژیم تا امروز در هیچ محکمه‌ای در برابر این جنایت تاریخی پاسخگو نبوده است.
در سالگرد کشتار صبرا و شتیلا نگاهی می‌اندازیم به برخی از عکس‌هایی که برای ثبت در تاریخ از این جنایت غیرانسانی به یادگار مانده‌اند.
انتهای پیام/
اروپاییان و آمریکای مدعی حقوق بشر از صحنه روزگار محو شده بود.
این حمایت دنیای غرب است که به صهیونسیت های قاتل جسارت چنین قتل و عامی را میدهد.
کاش در گوشه ای از دنیا یک نمایشگاه دایمی از صحنه های جنایت این قاتلین کثیف ،برای بشر دوستان عالم ا حداث شود تا هر کسی که دم از حقوق بشر زد را به آن محل و دیدن این صحنه ها دعوت کرد و از او درخواسته شود که در آن مکان از این جنایتکاران دفاع کند.
خداوندا،مارا راهنمایی کن،تا دراین مسیر سخت و دشوار راه درست را پیدا کنیم،تا به جای جنگیدن باهم درخت صلح بنشانیم،و بیاموزیم معنای واقعی جمله را.مومنان با یک دیگر برادرند،در هر دینی که باشند،اگر مومن وخداپرست باشند،برادرند.و چرا در این دنیای فانی و زندگی کوتاه‌مدت خود خون برادر خود را بریزیم؟
گاهی انسانها از گرگ هم درنده تر هستند با چنین جانوارنی که پست تر از حیوان هستند جای صلح نیز هیهات منا الذله