به گزارش خبرنگار  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از آبادان ؛ وقتی می گویند پزشکی شغل مقدسی است ، قداست این شغل باید در وجود پزشکان تجلی یابد و به گونه ای نباشد که بیماران از یک سو از بیماری بنالند و از سویی دیگر از زیر میزی پزشکان.

 این شغل مقدس مردان مقدس می خواهد، مردانی که قداست در وجودشان تجلی یافته که نه تنها برای پزشکی که حتی برای انسانیت افتخار است .

بدون شک دوران جنگ تحمیلی دورانی طلایی برای بروز استعدادهای معنوی نهفته در وجود مردان و زنان مقدس بود، استعدادهایی که فقط در دوران سختی و مشقت خود را نشان می‌دهند و در شرایط عادی زمینه بروز ندارند طوریکه داوطلب عبور از میدان مین می‌شدند و با دست خالی در مقابل تانک های دشمن سینه سپر می‌کردند و حتی از فدا کردن جان خود دریغ نکردند، این‌ها همه استعدادهای مردان و زنان مقدسی بود که در سخت ترین شرایط ممکن یعنی در دوران جنگ تحمیلی تجلی یافت و ظهور کرد.

یکی از این استعداد‌ها، مردی مقدس در شغلی مقدس بود، پزشک فداکار خرمشهری که در دوران جنگ همه تلاش خود را صرف کمک به رزمندگان و مجروحان کرد.

دکتر منصور رامی متخصص جراحی عمومی که ۵ هزار عمل جراحی در طول جنگ تحمیلی انجام داد و رکورد دار انجام عمل جراحی در جنگ شد.

دکتر رامی در مورد فعالیت خود در بیمارستان صحرایی در پشت جبهه در دوران دفاع مقدس در گفتگو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از آبادان ؛گفت: دوران جنگ شرایط بسیار سختی بود و دائم صدای انفجار می‌آمد و ما هر بار مجبور می‌‎شدیم که در گوشه و کنار اتاق عمل سنگر بگیریم.

وی افزود: رزمندگان در دوران دفاع مقدس از ناموس و از سرزمین ما و از دین ما دفاع می‌کردند و حتی جان خود را فدا می کردند و در این مسیر تعداد زیادی مجروح می‌شدند و ما در پشت جبهه در بیمارستان صحرایی خیلی بیش از امکانات کمی که در اختیار داشتیم به رزمندگان خدمت می کردیم.

این پزشک فداکار افزود: یکبار ۲۰۰ نفر مجروح همزمان به بیمارستان صحرایی آوردند که می‌بایست خیلی سریع به همه رسیدگی می کردیم و این کار بسیار سختی بود.

دکتر منصور رامی گفت: در دوران جنگ تحمیلی رسیدگی به مجروحان بسیار وقت گیر بود و من با همان لباس اتاق عمل استراحت می کردم و حتی خوردن و خوابیدن من با همان لباس بود و یکبار آنقدر سرم شلوغ بود که تا یک هفته از اتاق عمل بیرون نیامدم.

یکی از پزشکان همکار دکتر رامی گفت: دکتر رامی حتی مجروحان عراقی را که پیش او می‌آوردند درمان می‌کرد و میگفت وظیفه انسانی من نجات جان انسانهاست و باید به سوگند پزشکی که خورده ام وفادار بمانم.

این پزشک فداکار هنوز در خرمشهر طبابت می‌کند و برای سالیان طولانی بابت طبابت خود از بیماران خرمشهری چیزی دریافت نمی کرد.

وی که خود خرمشهری است در جواب این سوال که چرا همچنان در خرمشهر مانده است، گفت: مردم این شهر در دوران دفاع مقدس خیلی ایثارگری کردند و جوانان اینجا با دست خالی با همه وجود در برابر نیرو‌های بعثی مقاومت کردند ، من وظیفه خودم می دانم که همچنان در خدمت این مردم باشم.

یکی دیگر از همکاران دکتر رامی گفت: وی در بحبوبه جنگ پیشنهاد اقامت در آمریکا را رد کرد، زیرا از دکتر رامی خواسته شد که در آمریکا زندگی کند و به او گفتند که حقوق مناسب همراه با منزل در اختیار وی قرار داده می‌شود، ولی وی گفت که من حقوق و منزل نمی‌خواهم و دوست دارم به رزمندگان خدمت کنم.

دکتر رامی که در خرمشهر به بابا جان معروف است، هم اکنون بیش از ۸۰ سال سن دارد و هنوز هم به طبابت مشغول است.

وی تا سال ۸۵ از بیماران خود هیچ پولی بابت طبابت دریافت نکرد و هم اکنون نیز هزینه طبابت وی نیز بسیار ناچیز است.

دکتر رامی اکنون سال‌های دوران دفاع مقدس و دورانی را که تن خسته مجروحان را مداوا میکرد پشت سر نهاده و در حال حاضر تمام قد در خدمت بیماران خرمشهری است تا رنگ محرومیت از چهره مردم این شهر بزداید.

انتهای پیام/ د

گزارش از هدی دریس