سفری علمی به سرزمین «تمام آسیا»؛
از موتورسوارهایی بدتر از موتوری‌های تهرانی تا جایگاه کاغذ و مداد در عصر فناوری
استادیار گروه علم اطلاعات و دانش شناسی دانشگاه شهید بهشتی در مطلبی با عنوان «ایفلا نوشت‌های یک کتابدار» به زوایای سفر علمی خود به "کوالالامپور" پایتخت "مالزی" پرداخته است.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛سفر همیشه ابعاد مختلفی داشته است ولی برحسب روزگار، سفرهای تفریحی بیشتر مورد توجه قرار گرفت، ولی مدتی است به لطف اساتید دانشگاهی، انتقال تجربیات سفرهای علمی که بسیار نیز مهم است، مورد توجه قرار گرفته است، زیرا نگاه جزئی نگر، یک فرد علمی - بسیار متفاوت از نگاه سطحی افراد دیگر است.
بنابراین در هر نوشتار و سفرنامه علمی، پندهای بسیاری نیز نهفته است تا فرد خواننده با مطالعه آن به دانش او به‌خصوص در حوزه سفرهای علمی افزایش یابد، حال در این زمینه دکتر امیررضا اصنافی-استادیار گروه علم اطلاعات و دانش شناسی دانشگاه شهید بهشتی در بخش نخست مطلبی با عنوان «ایفلا نوشت‌های یک کتابدار» به زوایای سفر علمی خود به "کوالالامپور" پایتخت "مالزی" پرداخته است، سرزمینی که به حق، تمام آسیاست، زیرا که فرهنگ چینی، هندو و اسلامی را در هم تنیده است.
... دو روز است که بزرگترین کنفرانس یا مجمع جهانی کتابداران و متخصصان علم اطلاعات و دانش شناسی در جهان، در شهر کوالالامپور در کشور مالزی آغاز شده است. به جرأت می‌توان بیان داشت که مهم ترین و باشکوه ترین کنگره ای است که در آن همه کتابداران دنیا دور هم جمع می‌شوند و دانش و اطلاعات خود را با یکدیگر تقسیم می‌کنند، فارغ از اینکه اکنون دیگر در دنیایی هستیم که اطلاعات در کسری از ثانیه تولید، پردازش و توزیع می‌شود.
قرعه برگزاری هشتاد و چهارمین کنگره ایفلا، این‌بار قرعه به نام یک کشور آسیایی در شرق دور به نام مالزی افتاده است. به منظور شرکت در این کنگره و ارائه مقاله خود به صوت پوستر، پنجشنبه شب عازم کوالالامپور شدم و پس از هشت ساعت پرواز متوالی حدود ساعت ده و سی دقیقه هواپیما به زمین نشست.
پس از تحویل گرفتن بار، نخستین چیزی که توجهم را به خود جلب کرد، فضایی بود که به منطقه کتاب الکترونیکی نام گذاری شده بود و افرادی در آن منطقه از کتابهای الکترونیکی استفاده می‌کردند.
در برنامه کنگره ایفلا نوشته بودند که میزهایی در فرودگاه برای راهنمایی شرکت کنندگان در کنگره، قرار دارد که خیلی دنبالش گشتم ولی پیدا نکردم. مسافت فرودگاه تا هتل محل اقامت، طولانی و حدود یک ساعت بود. مسیر حرکت، خلوت، سرسبز و زیبا بود. تا به هتل رسیدم ساعت 14 به وقت محلی بود و آن روز بعد از ظهر را استراحت کردم.
روز بعد به منظور شرکت در کنگره، حوالی ساعت 9 عازم محل کنگره که به اختصار، نامش KLCC بود شدم. هر چند راننده تاکسی که چیزی شبیه اسنپ در کشور خودمان بود مسیر را اشتباه رفت و وقت زیادی از من تلف شد ولی با دیدن بنرهای ایفلا در خیابانهای اطراف فهمیدم که نزدیک محل کنگره هستیم.
در بدو ورود، جوانهایی که داوطلبانه فعالیت می‌کردند با روپوش‌های قرمز به استقبال آمدند و مسیر حرکت به سوی میز ثبت نام را نشان دادند. یاد ایفلای 2013 در کشور سنگاپور افتادم که همین حال و هوا را داشت. در آن سال فقط یک شب مالزی را دیدم و بعد در مدت زمان برگزاری ایفلا در سنگاپور بودم. هر چند که در این مدت، کوالالامپور را شلوغ تر و تاحدی نامنظم تر از سنگاپور دیدم، به ویژه موتورسوارهایی که مثل خیابانهای تهران دسته جمعی با هم از چراغ قرمز عبور می‌کنند!
خلاصه اینکه، پس از انجام فرایند طولانی، کسل کننده و مشقت بار ثبت نام، به مراسم افتتاحیه رفتم که بسیار باشکوه و در یک آمفی تئاتر چند طبقه با عظمت برگزار شد. هر چند در تمام محل برگزرای کنگره، اینترنت پرسرعت است ولی اگر کسی بخواهد برای دیگری پیامی بگذارد تابلوهایی وجود دارد که می‌تواند یادداشت و پیام خود را برای او روی آن تابلو نصب کند. این نشان می‌دهد در عصر فناوری‌های جدید اطلاعاتی، هنوز هم کاغذ و مداد حرف اول را می‌زند!
در مراسم افتتاحیه، مقامات عالی رتبه کشور مالزی همچون ماهاتیر محمد - رئیس جمهور، وزیر فرهنگ و گردشگری، دبیر ایفلا به سخنرانی پرداختند که البته ماهاتیر محمد حضور نداشت و پیامش به مخاطبان ارائه شد.
اجرای یک کار فرهنگی و نمادین از تغییر جامعه و دگرگونی کتابخانه‌ها که با ((اقراء)) که مفهوم آیه شریفه اقراء بسم ربک الذی خلق بود یکی از کارهای زیبا و با شکوه مراسم افتتاحیه بود.
پس از پایان مراسم افتتاحیه، زمانی را با کتابداران و متخصصان ایرانی که از کتابخانه ملی و دانشگاه علامه و علوم پزشکی بوشهر در این کنگره حضور داشتند سپری کردم. پس از استراحتی کوتاه به محل نمایشگاهها که غرفه شرکت‌های مختلف مرتبط با کتابخانه‌ها و نرم افزارهای کتابخانه ای در آنجا قرار داشت و بخش پوسترها هم آنجا بود رفتم تا پوستر خود را نصب کنم.
ناشران و شرکت‌های مهمی نظیر ابسکو، الزویر، او سی ال سی، آکسفورد در این نمایشگاه حضور داشتند و تازه ترین محصولات خود را عرضه می‌کردند. این رسم ایفلاست که هر سال در کنار نشست‌های خود، نمایشگاه‌های با عظمت هم برگزار کند و مخاطبان بیشتری را به خود جذب کند، شاید جذاب ترین قسمت ایفلا همین جا باشد. جایی که با ایده‌ها و محصولات مختلف ناشران و شرکت‌های گوناگون آشنا می‌شوید و از هدایای این غرفه‌ها هم بهره می‌برید!
به هرجهت روز نخست این کنگره به پایان رسید و به خاطر وجود بیش از 100 غرفه نتوانستم در زمان باقی مانده همه غرفه‌ها را ببینم. به نشست دلخواهم که روش‌های آموزش در کتابخانه‌ها بود رفتم. دو سخنرانی آنجا ارائه شد ولی آنچه که انتظار داشتم نبود. بحث راجع به مزایا و معایب آموزش از راه دور و بحث دیگر هم راجع به کتابداری حقوق انجام شد. هر دو سخنرانی، مطالعات موردی بودند که در کشورهای چین و نیوزلند رخ داده بود. هر چند توقع داشتم که راجع به روش‌های نوین تدریس بحث شود ولی به هرحال سعی کردم از همین بحث هم استفاده کنم.
در ایفلا، برخلاف کنفرانس‌های خودمان که شرکت کنندگان حداقل به عنوان استراحت بین پنل‌ها رایگان پذیرایی می‌شوند هرکسی که ثبت نام کرده باید با کوپنی که دارد یک لیوان قهوه یا چای بنوشد! خبری از پای سیب و کیک یزدی و امثالهم نیست! اگر هم کسی خوردنی بیشتری بخواهد باید هزینه اش را بپردازد.
از ایران امسال دو نفر به عنوان داوطلب با ایفلا همکاری می‌کنند که هر دو نفر از دانشجویان دکتری علم اطلاعات و دانش شناسی و از کتابخانه ملی هستند. خلاصه اینکه روز اول بسیار پربار بود و بی‌صبرانه منتظر بودم تا روز دوم کنگره آغاز شود تا در نشست‌های بیشتری بتوانم شرکت کنم...ادامه دارد.
منبع:تسنیم
انتهای پیام/
سفرنامه استادیار گروه علم اطلاعات و دانش شناسی دانشگاه شهید بهشتی
