به گزارش خبرنگار حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ محمد عبادی دوبلور کشورمان صبح پنجشنبه بر دوش همکاران و دوستدارانش به خانه ابدی بدرقه شد. کسی که خیلیها از صدای ماندگار و خصوصیات اخلاقی او گفتند که هرروز با صورت پر مهر و لبی خندان وارد اتاق دوبله میشد.
عبادی را از سال 51 می شناسم، جوانی متین و پرشور و با استعداد بود، از سالی که مدیر دوبلاژ شدم همکاری بسیاری با او داشتم و تیپ و شخصیت های بسیاری را برایم بازی کرد.
یکی از بهترین شخصیت هایی که در ذهن ها ماندگار شد بوشوگ در لوک خوش شانس بود که به شدت با مخاطب ارتباط برقرار کرد و در ذهن ها ماندگار شد.
عبادی در تیپ های دیگری چون پرین، گربه سنگ، دوقلوها حضور داشت و چیزی که او را حائز اهمیت می کرد متفاوت بودنش در تیپ سازی و استعداد های نهفته اش بود که در کار شکوفا می شد.
عبادی خیلی خنده رو و پر انرژی بود و همیشه حامی جوانان در کار بود همیشه به تازه واردها کمک می کرد تا بتوانند به سرعت با کار ارتباط برقرار کنند، به شدت منظم بود و هر زمان وارد اتاق دوبله می شد لبخند از روی صورتش محو نمی شد.
بیماری عبادی ذره ذره درون جسمش نفوذ کرد و در نهایت او را از پای در آورد البته این تقدیری است که هر یک از ما دیر یا زود با آن مواجه می شویم.
من سال ها باعبادی رفیق و همکار بودم او انسانی به شدت محترم و عاشق کارش بود بسیاری از شخصیت های کارتونی رو با یکدیگر کار کردیم و خاطرات به یادماندنی بسیاری با هم داشتیم.
کارتون دالتون ها یکی از همان برنامه هایی است که با هم کار کردیم و ثانیه های خوشی را با هم تجربه کردیم، عبادی به قدری در نقش فرو میرفت و تیپ های فوق العاده ای از خود می ساخت که به شدت مخاطب با آن ارتباط برقرار می کرد، شخصیت هایی که تا مدت ها بر سر زبان ها می افتاد.
عبادی از بین ما نرفته، او همیشه در کنارمان هست و صدای ماندگارش تا ابد در ساختمان دوبلاژ جاودانه خواهد ماند.
سال ها در فیلم ها و سریال های متفاوتی کار کردیم و ماندگارترین کاری که در کنار ایشان انجام دادم برنامه کودک لوک خوش شانس بود که او شخصیت بوشوک را اجرا می کرد، آنقدر شیرین جای این شخصیت صحبت کرد که برای مردم و حتی خودمان دوست داشتنی و دلنشین شد، آنقدر در کارش خلاقیت داشت که گاهی فراموش می کرد کدام تیپ را برای کدام نقش اجرا می کرد.
هر روز با صورت پر مهر و لبی خندان وارد اتاق دوبله می شد و به بچه ها انرژی می داد، واقعا جای او خالی است ،تنها می توانم به خانواده اش تسلیت بگویم و آرزو کنم که دیگر دوستانمان در صحت و سلامت در کنارمان بمانند.
طی سی سالی که با ایشون همکار بودم جز روی خوش از او چیزی ندیدم، نجابتشان زبان زد همه دوستان و همکاران بود و هیچکدام از ما نمی توانیم این مرد شریف را فراموش کنیم.
سر هر کاری که حضور داشت نشاط و خوش رویی حرف اول را میزد و به گونه ای رفتار می کرد که همه را سر ذوق می آورد، جنس صدای او به شدت به جان مخاطب می نشست و همان باعث می شد تا به سرعت با شخصیت ها همزاد پنداری کنند.
صد افسوس از همکارانی که رفتند اما یاد و خاطرشان تا ابد در قلبمان جاودانه خواهد ماند.
موفقیت در دوبله به گونه ای است که اگر در همان سال های اول نتواند با کار ارتباط برقرار کند به طور حتم برای این حرفه ساخته نشده اما عبادی از همان سال های اول به گونه ای بود که به سرعت با کار ارتباط برقرار کرد و برای هر شخصیتی تیپ خاصی را ابداع می کرد.
سفرهای میتی کومان یکی از برنامه هایی بود که باهم اجرا می کردیم و به قدری در کار با یکدیگر می خندیدم که مطمئن بودیم مخاطب هم از این کار لذت خواهد برد.
مرحوم عبادی در روز های آخر بسیار اذیت شد امیدوارم در آن دنیا به آرامش برسد.
انتهای پیام/