به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛  ‌‌حضرت امام در احترام نسبت به بزرگان، علما و فقها سعی بسیار داشتند و در تکریم‌‎ ‎‌و تعظیم آنان می کوشیدند و بزرگان را با عظمت یاد می کردند و این درس را به ما‌‎ ‎‌می دادند که به بزرگان باید احترام گذاشت. در اینجا خاطره ای را ذکر می کنم. یکی از‌‎ ‎‌طلبه های قم نسبت به مرحوم آیت اللّه بروجردی ایرادهایی داشت.

درس که تمام‌‎ ‎‌شد، وقتی که آمدیم پایین مسجد سلماسی، حضرت امام آن طلبه را به گوشه ای‌‎ ‎‌بردند و با لحنی بسیار عمیق فرمودند: «شک نکنید دربارۀ ایشان، راجع به اعلمیت‌‎ ‎‌و تقوای آقای بروجردی». امام خیلی جدی صحبت کردند که من آن وقت احساس‌ ‎‌کردم ایشان چقدر به آیت اللّه بروجردی احترام می گذارند.

هنگام تدریس، وقتی که‌‎ ‎‌حرفها و سخنان شخصیتها را نقل می کردند و می خواستند سخنان بزرگان فقه و‌‎ ‎‌اصول و فلسفه را رد کنند، با احترام رد می کردند. اینطور نبود که مثلاً بگویند ایشان‌‎ ‎‌نفهمیده یا توجه نکرده است. مثلاً با عباراتی از قبیل «این اعلم»، «این اعلام»،‌‎ ‎‌«بعض اعلام» و «بعضی از اعاظم» از آنها یاد می کردند. مثلاً سخنان حاج شیخ‌‎ ‎‌عبدالکریم حائری را که می خواستند نقل کنند، می فرمودند: «بعضی از اعاظم». در‌‎ ‎‌مورد شخصیتهای دیگر نیز چنین بود. یعنی حالت تخطئه نداشتند، بلکه حالت‌‎ ‎‌نقض و ابرام داشتند.

منبع:جماران

انتهای پیام/

برشی از کتاب سلسله موی دوست، خاطره ای نقل شده از آیت الله امامی کاشانی درباره امام