به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛  شما با چشم‌های آبی به دنیا آمده اید. مهم نیست که چقدر داد بزنید و بحث کنید که چشم هایتان در واقع قهوه ای، فندقی یا خاکستری هستند؛ شما با چشم‌های آبی به دنیا آمده اید. رنگ چشم شما زمانی مشخص می‌گردد که یک رنگدانه به نام «ملانین» در درون چشم‌های شما در برابر نور فرابنفش ظاهر می‌شود.

اما بعضی چیز‌ها وجود دارند که ما نه تنها در مورد خودمان نمی‌دانیم بلکه نمی‌خواهیم که بدانیم؛ واقعیاتی مانند این که در دهان ما بسیار بیشتر از انسان‌های روی کره زمین باکتری وجود دارد، یا این که بسیاری از گرد و خاکی که زیر تخت شما وجود دارد در واقع از پوست مرده شما تشکیل شده و هر ساعت بیش از ۶۰۰٫۰۰۰ تکه کوچک از پوست شما می‌ریزد. از این که چگونه به وجود می‌آییم تا اینکه هنگام مردن چه اتفاقی برای ما می‌افتد، بدن ما واکنش‌های شیمیایی بسیار عجیب و دیوانه کننده‌ای انجام می‌دهد. بسیاری از این واکنش‌ها را بدون پرسش پذیرفته ایم.

 اگر این طور فکر می‌کنید می‌توانید با ادامه این مطلب همراه باشید تا شما را با واقعیت‌های باورنکردنی و دیوانه کننده در مورد بدن انسان که نمی‌دانستید و شاید نمی‌خواستید که بدانید آشنا کنیم. 

معده مغز دوم شماست

تحقیقات نشان داده که نقش معده ما فراتر از هضم و پردازش غذاهاست. معده با بیش از ۱۰۰ میلیون رشته عصبی در ارتباط است و به همین دلیل محققان تصمیم گرفتند که معده را مغز دوم انسان بنامند. این سیستم کاملاً مجزا از سیستم عصبی مرکزی بوده و واکنش‌های رفلکسی مستقل خود را دارد که رفتار معده را کنترل می‌کنند. مرکز اطلاعات گوارشی، اما هیچگونه عملیات فکری آگاهانه‌ای انجام نمی‌دهد، اما نقش مهمی در شرایط ذهنی انسان ایفا می‌کند. احساس موسوم به پرپر زدن در معده یا بال زدن پروانه‌ها در معده در نتیجه منحرف شدن خون از معده به سمت عضلات است که هنگام احساس خطر در بدن ایجاد می‌شود.

در واقع گیرنده‌های عصبی مغز به به معده می‌گویند که باید تغییر رفتاری ناگهانی دهد که این شرایط در مواقع استرس و اضطراب روزمره نیز رخ می‌دهد. جالب این که بیش از ۹۵ درصد هورمون سروتونین که همان گیرنده عصبی مسئول ایجاد شادی و سرخوشی است در روده‌ها وجود دارد. باور کردنی نیست، اما احساس خشم و غم را می‌توان با بهبود شرایط معده از بین برد. مطالعات مربوط به افسردگی مزمن نشان داده که تحریک عصب واگ (عصب ریوی معده ای) در درمان این اختلال بسیار موثر است. از این رو اگر بار دیگر حالت دلشوره و پرپر زدن در درون معده خود حس کردید بدانید که این موضوع بی دلیل نیست و به شرایط روحی و روانی شما مرتبط است.

بدن انسان می‌تواند بدرخشد

نه تنها انسان دارای خطوط راه راه جادویی مانند گورخرهاست بلکه بدن ما به صورت زیستی قابلیت تولید نور و درخشش دارد. درست مانند کرم‌های شب تاب و دیگر حشرات درخشان، انسان‌ها نیز دارای درخششی ضعیف است که ۱۰۰۰ برابر کوچکتر از آن است که چشم ما بتواند آن را تشخیص دهد، اما در واقع وجود دارد. محققان ژاپنی در سال ۲۰۰۹ تصاویر خارق العاده‌ای از بدن درخشان انسان‌ها منتشر کردند که وجود این قابلیت را اثبات می‌کرد. خاصیت درخشش زیستی نویی نورتابی شیمیایی است که بر اساس آن انرژی نوری در یک واکنش شیمیایی آزاد می‌شود.

بسیاری از موجودات زنده از این قابلیت برای زنده ماندن استفاده می‌کنند: اسکوئید‌های دم کوتاه از قابلیت درخشش خود برای منحرف کردن شکارچیان استفاده می‌کنند و برخی دیگر از سخت پوستان نیز از بدن درخشان خود در جهت جلب توجه جفت سود می‌برند. در انسان، مولکول‌های «به هیجان آمده» در ترکیب با مواد شیمیایی به نام فلوئورسان ساز‌ها واکنش نشان داده و فوتون تولید می‌کنند که باعث درخشش بدن می‌شود، اما هیچ هدف تکاملی از این موضوع وجود ندارد.

در سومین روز مرگ، آنزیم‌هایی که روزی غذای شما را هضم می‌کردند شروع به هضم بدن خواهند کرد

بدون آنزیم‌ها بدون شک از گرسنگی تلف خواهیم شد. آن‌ها اسب‌های زحمتکش بدن هستند که مانند یک تیم فعال از مورچ ها، غذا را به انرژی تبدیل می‌کنند. به عنوان کاتالیزور (پروتئین‌هایی که واکنش‌های شیمیایی را تسریع می‌بخشند)، هر یک از این آنزیم‌ها دارای کارکرد خاصی است. چند روز پس از مرگ، این آنزیم‌ها و باکتری‌های زنده موجود در معده و روده‌ها شروع به خوردن سلول‌های مرده می‌کنند و رفته رفته از درون میزبان خود را می‌خورند.

غده پانکراس حاوی مقادیر بسیاری زیادی میکروب است که این اندام را به سرعت هضم می‌کنند. در حالی که آنزیم‌ها ارگان‌های بدن را یکی پس از دیگری می‌خورند مقادیر زیادی گاز ناخوشایند تولید می‌کنند که باعث ورم کردن جنازه و از حدقه بیرون زدن چشم‌ها می‌شوند. به همین دلیل است که حشرات و مگس‌ها خیلی زود به سمت مردار جلب می‌شوند. این گاز چنان قدرتمند است که می‌تواند در عرض چند هفته و بعد از مرگ یک زن باردار، جنین را از رحم در حال خورده شدن بیرون بفرستد که از این پدیده با نام «تولد در تابوت» یاد می‌کنند. مشمئز کننده است! مگرنه؟

همه ما از غبار ستاره‌ای بوجود آمده ایم

به یک تکه از شعری افسانه‌ای می‌ماند، اما باید بدانید که این موضوع از لحاظ علمی ثابت شده است. اولین اتمی که بعد از انفجار بزرگ شکل گرفت هیدروژن بود. در نتیجه تاثیر جاذبه و گرمای فراوان این اتم‌های هیدروژن به هم متصل شده و هلیوم را ساخته اند و سپس با یک انفجار، ستاره‌ای متولید شده است. با پیر شدن این ستاره، اتم‌های هیدروژن هسته آن ته کشیده و بدین ترتیب گداخت با اتم‌های هلیوم بزرگتری شکل می‌گیرد که انرژی بسیاری تولید می‌کند. با پایان این منبع نیز ستاره با عناصر سنگین‌تر و سنگین تری مانند لیتیوم، بریلیوم و کربن واکنش نشان می‌دهد تا این که به آهن می‌رسد.

ابرستاره‌ها که ۸ بار بزرگ‌تر از خورشید هستند در یک رشته انفجار بسیار بزرگ موسوم به «سوپرنوا» می‌میرند و تمامی عناصر تازه شکل گرفته درون آن‌ها در سراسر کهکشان پخش می‌شود. برخی از این عناصر به هم چسبیده و باعث شکل گرفتن سیاره‌ها می‌شوند. در واقع این ترکیبات باعث شکل گیری همه چیز می‌شوند؛ از چیزی که الان در برابر چشمان شماست تا چیزی که الان به آن دست می‌زنید. تقریباً ۹۳ درصد از جرم بدن انسان از غبار ستاره‌ای تشکیل شده است: اکسیژن، کربن، هیدروژن، نیتروژن، کلسیم و فسفر.

از ترکیب این عناصر تاثیر گذار یک توپ متقارن بی نقص از سلول‌ها شکل می‌گیرد که در ترکیب با هم بدن انسان و اولین سوراخ آن یعنی مقعد شکل می‌گیرد. متاسفانه بسیاری از انسان‌ها از اولین مرحله رشد عبور نمی‌کنند. دفعه بعد که به ستاره‌ای نگاه کرده و در دل خود آرزویی می‌کنید بدانید که آن ستاره شاید از نیاکان ۱۴ میلیارد ساله شما باشد.

منبع: روزیاتو

انتهای پیام/

واقعیت‌های دیوانه کننده در مورد خودتان که به احتمال فراوان نمی‌خواهید بدانید