به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛فرایند درمان زمانی که پوست بریده می‌شود، سوخته می‌شود یا بر اثر بیماری یا شرایطی همچون آکنه یا آبله مرغان آسیب می‌بیند رخ می‌دهد. با اینکه پوست سعی می‌کند به طور موثر فرایند درمان و بسته شدن زخم‌ها را انجام دهد کلاژن جدید و پوست ترمیم شده اغلب ممکن است به شکل زخم یا همان اسکار در اید.

معمولا درمان زخم‌ها دشوارتر از سایر مشکلات پوستی است. اگرچه می‌توان برخی از زخم‌های جدید را برطرف کرد، اما زخم‌های قدیمی به ندرت بهبود پیدا می‌کنند و خلاص شدن از شر آن‌ها کمی دشوار است.

برخی از درمان‌های خانگی هستند که ادعا می‌کنند ظاهر زخم را بهبود می‌بخشند یا شما را از شر آن‌ها خلاص می‌کنند. با اینحال بیشتر این‌ها پشتیبانی علمی ندارند. برخی از درمان‌های خانگی ممکن است ارزش امتحان کردن داشته باشند، اما بهترین روش برای کم کردن ظاهر زخم‌ها مراقبت از آن‌ها در فرایند درمان است. در این شرایط زخم کمی تشکیل می‌شود.

بیشتر بخوانید:چه کنیم جای زخم‌ روی پوست‌تمان نماند 

انواع زخم ها:

نوع زخمی که بر روی پوست فرد ایجاد می‌شود به فاکتور‌های مختلفی بستگی دارد. این فاکتور‌ها عبارتند از:

آسیب به پوست که در شرایطی همچون آکنه، جراحی یا سوختگی ایجاد می‌شود.

نوع پوست طبیعی فرد. بهبود برخی از انواع زخم‌ها به سابقه خانوادگی و نوع پوست فرد بستگی دارند.

موقعیت آسیب. در برخی از بخش‌های بدن پوست ممکن است سفت‌تر یا ضخیم‌تر از سایر بخش‌ها باشد. این موضوع بر روی ظاهر زخم اثر می‌گذارد

دانستن نوع زخم در تصمیم گیری برای درمان موثر است.

زخم Keloids:

این زخم‌ها معمولا ناحیه وسیع تری نسبت به خود زخم را پوشش می‌دهند و در بخش‌های دیگر پوست نیز رشد پیدا می‌کنند. این‌ها رنگ تیره و برآمده‌ای دارند و بعد از درمان زخم نیز ممکن است رشد کنند. Keloids ممکن است عوارض جانبی همچون تداخل با حرکات بدن، درد یا خارش را داشته باشند. این نوع زخم ممکن است در افرادی که پوست تیره تری دارند رایج‌تر باشند. چنین مواردی با گذشت زمان معمولا محو نمی‌شوند.

زخم‌های هیپرتروفیک:

این زخم‌ها معمولا برآمده و قرمز رنگ هستند، اما تنها در موقعیت آسیب دیده می‌شوند. این موارد ممکن است دردناک یا خارش دار باشند، اما اغلب با بهبود کامل پوست بهتر می‌شوند. زخم‌های هیپرتروفیک با گذشت زمان کمتر قابل ملاحظه خواهند بود. با اینحال فرآیند درمان ممکن است چند سال طول بکشد.

زخم‌های آتروفیک:

زخم‌های آتروفیک به عنوان حفره یا دندانه و فرورفتگی بر روی پوست ایجاد می‌شوند. چنین زخم‌هایی در نتیجه آسیب به کلاژن پوست تشکیل می‌شوند و معمولا به همراه شرایطی همچون آبله مرغان و آکنه بروز می‌کنند.

این زخم‌ها باعث سفت‌تر شدن پوست می‌شوند. این‌ها اغلب نتیجه سوختگی هستند و معمولا دردناک اند. چنین زخم‌هایی می‌توانند عضلات و اعصاب زیر پوست را هم تحت تاثیر خود قرار دهند و حرکت قسمتی از بدن که دچار چنین شرایطی شده است را محدود نمایند.

زخم‌های گسترده و شایع:

این زخم‌ها که به عنوان زخم‌های کشیده شده نیز شناخته می‌شوند بعد از جراحی رخ می‌دهند. چنین زخم‌هایی زمانی رخ می‌دهند که برش جراحی و بخیه حاصل از آن کشیده می‌شود و عریض‌تر می‌گردد. چنین زخم‌هایی معمولا مسطح و رنگ پریده هستند و کمتر از زخم‌های برآمده، توجه افراد را به خود جلب می‌کنند.

درمان‌های خانگی برای زخم‌های قدیمی:

بیشتر لوسین ها، کرم‌ها و سایر محصولات ادعا می‌کنند می‌توانند ظاهر زخم‌ها را کم رنگ‌تر کنند، اما شواهد زیادی برای پشتیبانی از چنین ادعایی وجود ندارد. با اینحال افرادی که دوست دارند روش‌های غیر تهاجمی را در منزل امتحان کنند می‌توانند گزینه‌های زیر را مدنظر داشته باشند.

ژل و ورقه‌های سیلیکونی:

در میان همه درمان‌های خانگی موجود برای زخم ها، سیلیکون موثرترین آن هاست و شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد این درمان می‌تواند کارساز باشد. تعدادی از مطالعات انجام شده در ۲۰ سال اخیر نشان می‌دهد اعمال ورقه یا ژل سیلیکونی به تدریج می‌تواند ظاهر زخم را بهبود ببخشد.

ورقه‌های سیلیکونی می‌توانند ظاهر زخم‌ها را بهبود ببخشند

یکی از مطالعات مروری نشان می‌دهد ورقه‌های سیلیکونی می‌تواند ظاهر زخم‌های هیپر تروفیک را بهبود ببخشد.

مطالعه دیگری نشان می‌دهد اعمال ژل سیلیکون به اندازه ورقه‌های سیلیکونی در کم رنگ کردن ظاهر زخم‌های هیپرتروفیک و keloid موثر است.اعمال موضعی ژل سیلیکون می‌تواند ظاهر زخم‌ها را بهتر کند.

محصولات سیلیکونی که برای بهبود زخم‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد را می‌توان بدون تجویز پزشک از داروخانه‌ها تهیه کرد. پزشک می‌تواند بعد از جراحی یا برای کمک به تشکیل زخم بعد از جراحی چنین محصولاتی را تجویز کند. سیلیکون عوارض جانبی اندکی دارد و استفاده از آن اسان و بدون درد است.

عصاره پیاز برای حذف زخم ها:

یکی از شناخته شده‌ترین درمان‌های خانگی و طبیعی برای درمان زخم، عصاره پیاز است. این عصاره به طور گسترده در محصولات بهبود زخم وجود دارد. برخی از مطالعات انجام شده نشان می‌دهد:محصولات حاوی عصاره پیاز می‌تواند زخم‌ها را بعد از ۴ هفته بهبود ببخشد و نرم کند.

افرادی که از ژل حاوی عصاره پیاز استفاده می‌کنند بهبود خوبی را بعد از ۴ هفته در ظاهر کلی، قرمزی، نرمی و بافت زخم گزارش کرده اند.

علی رغم مطالعات موجود، شواهد موجود در مورد اثر عصاره پیاز ترکیبی است. یکی از مطالعات نشان می‌دهد عصاره پیاز بهتر از وازلین در درمان زخم نیست.

لایه بردار‌های شیمیایی:

بیشتر سرم‌ها و کرم‌های بدون نسخه در برگیرنده لایه بردار‌ها هستند. این مواد برای کمک به برداشته شدن لایه خارجی پوست مرده طراحی شده اند و ظاهر نرمی برای افراد ایجاد می‌کنند. با اینکه ادعا‌های موجود نشان می‌دهد لایه بردار می‌تواند خطوط ریز را نرم کند، اما این مورد می‌تواند در درمان برخی از انواع زخم و نشانه‌های تیره هم مفید باشد.

یکی از مطالعت موجود نشان می‌دهد دو نوع لایه بردار شیمیایی به کاهش ظاهر آکنه و سایر موارد کمک کرده است. محصولاتی که در برگیرنده اسید گلیکولیک و salicylic-mandelic acid هستند توانسته اند برخی از زخم‌ها را بهبود ببخشند. مطالعه دیگری نشان می‌دهد اسید گلیکولیک می‌تواند ظاهر زخم‌های آتروفیک را بهتر کند. نویسندگان این مطالعه بیان کرده اند افرادی که لایه برداری قوی را در مطب پزشک انجام داده اند نتایج بهتری گرفته اند، اما لایه برداری با قدرت کم در منزل نیز می‌تواند مفید باشد و عوارض جانبی کمتری را ایجاد کند.

محافظت در برابر نور خورشید:

با اینکه محافظت در برابر نور خورشید به تنهایی باعث از بین رفتن زخم‌ها نمی‌شود، اما می‌تواند جلوی بدتر شدن آن را بگیرد و باعث محو شدن طبیعی آن گردد. به افرادی که از محصولات حاوی اسید گلیکولیک و سایر محصولات مرتبط با زخم استفاده کرده اند توصیه می‌شود در برابر نور خورشید از پوست خود محافظت کنند. مراقبت دقیق در برابر نور خورشید و پوشیدن لباس‌های محافظتی برای بهبود زخم‌های قدیمی و جدید ضروری است. اینکار مانع از تیره شدن بیشتر پوست می‌شود.

کمبود شواهد علمی برای سایر درمان‌های خانگی:

برخی از درمان‌های خانگی همچون آلوئه ورا، عسل و روغن زیتون به عنوان بهبود دهنده زخم تبلیغ می‌شوند. با اینکه چنین مواد طبیعی به نرم شدن پوست کمک می‌کنند، اما مطالعه زیادی بر روی اثربخشی این مواد در کاهش یا حذف زخم‌ها وجود ندارد.

پیشگیری:

همانطور که می‌دانید پیشگیری بهتر از درمان است. پیشگیری از بروز زخم بهترین روش برای جلوگیری از تشکیل آن است. اینکه زخم چگونه درمان می‌شود نیز بر روی ظاهر آن اثر خواهد داشت. اگرچه نمی‌توان جلوی بروز برخی از زخم‌ها را گرفت، اما روش‌هایی وجود دارد که ظاهر این زخم‌ها را کمتر قابل توجه می‌کنند. بعد از آسیب رسیدن به پوست بهتر است کار‌های زیر را انجام دهید:

ناحیه مدنظر را تمیز نگه دارید: استفاده از آب و صابون ملایم برای بریدگی‌ها و خراش‌ها مفید خواهد بود. این زخم‌ها را روزی یکبار تمیر کنید.

اجازه ندهید زخم خشک شود: مطالعات موجود نشان می‌دهد محیط مرطوب بافت را سالم نگه می‌دارد و فرایند بهبود را تسریع می‌نماید و به کاهش تشکیل بافت اسکار کمک می‌کند

بخیه را آنطور که توصیه شده بردارید: منتظر ماندن مدت زمان زیاد برای برداشتن بخیه یا برداشتن سریع آن می‌تواند با فرآیند درمان تداخل داشته باشد.

از لباس‌های محافظت کننده در برابر نور خورشید و کرم ضد آفتاب استفاده کنید: اشعه نور خورشید می‌تواند پوست را تیره‌تر کند. افرادی که پوستشان آسیب دیده است باید خود را از نور خورشید دور نگه دارند.

بیشتر پزشکان توصیه می‌کنند وازلین ساده‌ای را روی پوست اعمال کنید و آن را روزی یکبار با بانداژ تمیز ببندید تا زخم درمان شود. اینکار از تشکیل زخم‌های سفت جلوگیری می‌کند و می‌تواند ظاهر زخم را بهبود ببخشد.

نتیجه گیری:

زخم تاثیر زیادی بر روی سلامت روحی و روانی افراد دارد به خصوص اگر بر روی قسمت خاصی از بدن همچون صورت باشد. درمان‌های خانگی نمی‌توانند زخم را به طور کامل از بین ببرند. اما به خاطر کم عارضه بودن این درمان ها، می‌توان از آن‌ها به عنوان گزینه مناسبی برای بهبود زخم‌های خفیف تا متوسط استفاده کرد.

افرادی که با اثر زخم بر روی بدن دست و پنجه نرم می‌کنند می‌توانند با یک پزشک متخصص پوست و جراحی زیبایی مشورت کنند تا از گزینه‌های بهتری برای بهبود جای زخم استفاده شود. این روش‌ها در برگیرنده استفاده از لیزر، جراحی، استروئید یا سایر درمان هاست.

منبع: مجله سلامت

انتهای پیام/

راه‌های درمان جای زخم‌های قدیمی