به گزارش خبرنگار حوزه دانشگاهی  گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ "بزرگ که شدی می خوای چی کاره شی"؛ سوالی که در کودکی از همه ما پرسیده می شد و تصور یافتن جوابی برای آن برای لحظاتی هم که شده ما را به رویاهای شیرین و دور و درازی می برد. 

کودک دیروز بزرگ شد و زمان ورود به دانشگاه رسیده است، در این بین شاید مهم ترین دلیل کشش جوانان به دانشگاه  و کلاس های درس، گرفتن مدرک و پولدار شدن است، نه دستیابی به علائق و آمال خوش کودکی.

اتفاقی که با کمی توجه به آمار موجود صحت و سقم آن نمایان می شود؛ بارها بیان شده مهندسی کامپیوتر بازار کار اشباع شده ای دارد اما باز در میان 5 رشته ی اول انتخابی داوطلبان ریاضی است.

دانشجویان از زمان ورود به دانشگاه به میزی فکر می کنند که قرار است بلافاصله پس از اخذ مدرک دانشگاهی، پشت آن بنشینند و سوالی که پیش از ورود به دانشگاه ، ذهن بسیاری را به خود مشغول می کند این است که که کدام رشته پول ساز است؟

رشته هایی که بازار کار ندارند اما هنوز انتخاب می شوند!

تا اواسط دهه 80 آرزوی بسیاری از نوجوانان و پشت کنکوری‌ها، قبولی در رشته‌هایی چون مهندسی ساختمان، مهندسی کامپیوتر، پزشکی، حقوق و برخی از رشته‌های به اصطلاح با کلاس و صد البته پولساز بود، اما رفته رفته با اشباع بازار کار این رشته‌ها، اوضاع اقتصادی آن ها هم رو به افول رفته و دیگر این رشته‌ها به استثای پزشکی آن زرق و برق سابق را نداشتند.

تا آن زمان معنای لقب مهندس برای افراد به معنی این بود که آن شخص خیلی درسخوان بوده و در رده علمی، یک سر و گردن از هم سن و سال‌هایش بالاتراست، اما اکنون با تغییر اوضاع، آمارها گویای واقعیتی دیگر  شده اند، حالا دیگر کمتر باید انتظار داشت کنکوری‌ها و خانواده‌هایشان به فکر جایگاه رشته‌ دانشگاهی باشند، اما با این وجود همچنین رشته هایی چون مهندسی کامپوتر یا حقوق و روانشناسی با آمار بیکاری بالا همچنان در میان رشته های پرطرفدار  سال 96 اعلام شد! آماری که از چربیدن جایگاه احساسات و علاقه به عقل و منطق در انتخاب رشته دارد.

رشته هایی که همچنان بازار کار دارند

از میان رشته‌هایی که سابق جزء رشته‌های پر طرفدار بوده و هنوز هم مورد اقبال قرار می گیرد، رشته های گروه پزشکی اوضاع و احوال بهتری دارند؛ هم پولساز هستند و هم از جایگاه اجتماعی مناسبی برخوردار است. در علوم تجربی نیز اوضاع متفاوت است؛ رشته‌های پزشکی و پیراپزشکی مثل سابق  پرطرفدارند و بازار کاری مناسبی دارد.

اما در اوضاع کنونی جامعه ما، به نظر می رسد در آینده ای نزدیک:

1- رشته هایی چون پزشکی: به دلیل ظرفیت بالای اشتغال و اجرای طرح تحول سلامت تا سالها ظرفیت برای اشتغال داشته باشد.

2-رشته ی برنامه نویسی و توسعه گر وب با رشد استارتاپ ها که بخشی اعظم آنها در حوزه فناوری فعالیت می کنند، یکی از عوامل توسعه ای شغل شده است چرا که اکثریت استارتاپ ها نیاز به یک تیم برنامه نویسی و متخصص شبکه دارد، پس امید می رود همچون گذشته، مهندسی کامپوتر بازار کاری پر رونق داشته باشد.

3-طب فیزیکی و توان بخشی: با افزایش  نرخ رشد جمعیت سالمند کشور، نیاز به فیزیوتراپی و توانبخشی افزایش یافته است.

4-پرستاری: از آغاز ایجاد این رشته تا به امروز، همواره کمبود نیرو  در این حوزه احساس شده است. دانشجوی پرستاری دغدغه کار ندارد اما تنها مشکل این شغل کار سنگین و ساعات کاری بالا است که با افزایش نیرو این مشکل حل خواهد شد.

اولویت کار، با تحصیل در دانشگاه نیست!

یکی از مشکلاتی که در سالهای اخیر بیشتر شاهد آن هستیم بازار کار غیر مرتبط با رشته تحصیلی اکثر فارغ  التحصیلان است؛ پسری 4 سال درس خوانده، 2 سال سربازی می رود، اما وقتی وارد بازار کار شده  تازه با ضرب المثل مدرک و کوزه بیشتر آشنا می شود، شاید بهتر بود به جای 4 یا بیشتر سال از عمری که پشت میزهای دانشگاه هدر داده را در بازار کار میگذراند .

البته نمی توان از تاثیری که  دانشگاه بر  سطح سواد جامعه می گذارد به راحتی گذشت اما در این مسئله هم اما و اگرهایی روبرو هستیم، با نگاهی به بطن جامعه و فضای مجازی با این واقعیت مواجهه  می شویم که دیگر دانشگاه هم تاثیر چندانی بر افزایش تحصیل کردگان باسواد و بافرهنگ ندارد، پس چه بهتر خانواده و جوان این واقعیت را بپذیرند که دیگر دانشگاه آن تاثیر سابق را در کاریابی ندارد و بهتر است وارد مشاغلی شوند که جامعه به آن احتیاج دارد تا شاید زودتر از این راه به ثروت برسند.

البته نمی توان انکار کرد که آنچه بی‌تأثیر نیست انگیزه و تلاش جوان برای کار است، شما اگر پزشک یا مدیر یک مجموعه هم باشید اما نه انگیزه‌ای برای کار داشته و تلاشی کنید قطعا نتیجه‌ای در درآمدزایی ندارید.

انتهای پیام/