رئیس ششمین سمپوزیوم و سومین جشنواره خود مراقبتی و آموزش بیمار افزود: پیامدهای دیگر خودمراقبتی بیماری‌هایی هستند که امروزه شیوع زیادی پیدا کرده‌اند مثلا بیماری دیابت اگرچه بعضا دارای زمینه‌های ارثی است اما عوامل دیگری مانند تغذیه و فعالیت فیزیکی کافی وجود دارند که میتوانیم با تغییر آنها روند ابتلا به دیابت را کاهش دهیم.

این فوق تخصص روماتولوژی گفت: شیوع سرطان‌ها نیز در جامعه مشهود و پیامد یک رفتار غلط است. می‌بایست عواملی را که میشناسیم و میتوانیم در آن مداخله کنیم را کنترل کنیم، سیگار در بیش از 50 نوع سرطان تاثیرگذار است؛ یکی از عواملی که سبب شیوع بیماری‌های خودایمنی شده است نیز مصرف دخانیات از قبیل سیگار است. ما پیامدهای این رفتارهای غلط را در جامعه مشاهده می کنیم و تصحیح این رفتار هم یک زمان خاصی می خواهد. زیرا افراد فقط زمانی که بیمار می شوند به پزشک مراجعه می کنند ولی زمان تصحیح این رفتار قبل از بیماری است.

 

رستمیان ادامه داد: در کشور ما سطح خود مراقبتی پایین است و متاسفانه این آموزشها در ارگان های تاثیرگذار نظیر ادارات و آموزش و پرورش کمتر دیده می شود. هنگامی که کسی بیمار می شود بیشتر توجهات به درمان آن است و کمتر به نحوه آموزش آن توجه می شود. از جمله پیامدهای عدم خودمراقبتی بیماری های غیرواگیر هستند که هزینه های زیادی را برای بیمار و خانواده اش به دنبال دارد.

 

رستمیان اظهار کرد: مشاوره ها و سیاستگذاری ها شکل دیگر خودمراقبتی ها هستند. به عنوان مثال ما دو سوم معلولیت ها را با مشاروه ها و آزمایشهای پیش از ازدواج می توانیم کاهش دهیم . در گذشته بخش خون بیمارستان ها از بیماران تالاسمی پر بود اما امروزه ما تالاسمی ماژور کم شده است، اکنون نیز حدود 10 سال است که در حال پیشگیری از هایپوتیرئید هستیم که منجر به جلوگیری از معلولیتهای ذهنی می شود.

 

وی با اشاره به اینکه یکی از ضعف های جدی ما در حوزه دخانیات، عوارض و مالیات پایین سیگار است؛ گفت: در بسیاری از کشورها به افراد سیگاری پوشش بیمه‌ای تعلق نمی‌گیرد. به همین دلیل سیاستگذاری ها می تواند محیط امنی را برای مردم جامعه ایجاد کند.

 

رستمیان در آخر گفت: در این سمپوزیم افرادی شرکت می‌کنند که بتوانند اطلاعات مربوط به نحوه ی خودمراقبتی را به مردم آموزش دهند. هدف ما این است که مردم به حدی آگاه شوند که کمتر بیمار شوند و به خصوص بتوانیم سن سالمندی سالم را بالاتر ببریم. امیدبه زندگی در کشورهای توسعه یافته بالاتر است و بعضا تا سن 80 سالگی مراقبت های پزشکی کمتری نیاز دارند ولی متاسفانه در ایران اغلب سنین سالمندی افراد با ناتوانی همراه است.

 

انتهای پیام/