به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ امام صادق (ع) ذره‌ای زمان را برای توسعه علم و فرهنگ دینی از دست نداد. از فضای آشفته آن روز جامعه و دعوا بر سر حکومت بهره برد و کاری کرد اسلامی که در معرض فراموشی بود، در کانون توجه بزرگان علمی دنیا قرار بگیرد.

مناظره‌های علمی، جلسات هم اندیشی، دوره‌های علمی در مساجد، تولید علم و باقی گذاشتن هزاران حدیث راهگشا برای مردم جهان، تنها بخشی از فعالیت‌های مهمی بود که امام صادق (ع) در زمان امامتشان انجام دادند. امام صادق (ع) سعی کردند، کمبود‌هایی را که به دلیل خفقان حکومت‌ها در دوره امامت چهار امام قبل از پدرشان وجود داشت، جبران کنند.

حجت الاسلام و المسلمین سید ابوالحسن موسوی استاد حوزه و دانشگاه و کارشناس مذهبی، در خصوص عظمت وجود امام صادق (ع) به خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان؛  گفت: امام صادق (ع) یکی از بزرگوارانی است که همه ما به ایشان مدیون هستیم. چراکه در زمان زندگی امام باقر (ع) و امام صادق (ع) دو سلسله عباسی و اموی برای دستیابی به حکومت به جان هم دیگر افتادند و جنگ قدرت بین این دو در گرفت.

وی افزود: امام باقر (ع) و امام صادق (ع) حد اکثر حسن استفاده را از این وضعیت کردند و نخستین دانشگاه را تأسیس کردند. دانشگاهی که نه تنها در آن علم اسلامی تدریس می‌شد؛ بلکه علوم مختلف که شاید به طور مستقیم به اسلام ربطی نداشتند هم در آن تدریس می‌شد، مانند علم شیمی.

حجت الاسلام موسوی ادامه داد: خیلی بحث مهمی است که امام صادق (ع) در نخستین فرصتی که پیدا کردند، به ارتقای سطح فکری و علمی انسان‌ها پرداختند. به همین دلیل است که بیشترین روایات ما در کتاب‌های حدیثی معتبر از امام باقر (ع) و امام صادق (ع) است. این دو بزرگوار برخلاف امامان ماقبلشان فرصت داشتند، دین را زنده کنند و شریعت پیامبر (ص) عشق و زیبایی را به مردم دنیا همان گونه که هست نشان دهند.

وی در خصوص آخرین حدیثی که از امام صادق (ع) به جا مانده است، اظهار کرد: امام صادق (ع) در واپسین لحظات زندگیشان حدیث بسیار معتبری فرمودند که می‌تواند برای همه ما راهگشا باشد. حضرت (ع) فرمودند: «انّ شفاعتنا لا تنال مستخفّابالصلاة» شیعیان و دوستداران ما به این نکته توجه بکنید که شفاعت ما اهل بیت (ع) به کسانی که نماز را سبک می‌شمارند، نمی‌رسد.» (سفینة البحار جلد ۲ / ص. ۱۹)

این استاد دانشگاه در پایان خاطرنشان کرد: کسانی که گاهی نماز می‌خوانند؛ گاهی نمی‌خوانند؛ گاهی اول وقت می‌خوانند؛ گاهی آخر وقت می‌خوانند و گاهی نماز را رها می‌کنند؛ این سبک شمردن نماز است. امیدواریم که خدا ما را از شیعیان و دوستداران واقعی اهل بیت (ع) قرار بدهد.

انتهای پیام/

چرا امام صادق (ع) به علم اهمیت می‌دادند؟