به گزارش گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان پینگ پنگ زیر مجموعه ورزش های راکتی محسوب می شود و جنب و جوش فراوانی را طلب می کند.

تنیس روی میز جزء بازی های محبوب اکثر افراد محسوب می شود بخصوص اگر در پارک باشید و یک میز پینگ پنگ هم باشد، دیگر بهانه ای نمی ماند که از این بازی لذت نبرید.

اما این بازی نیز همانند سایر بازی های موجود در دنیا یک مسیری را برای رسیدن به وضعیت فعلی خود طی کرده است که دانستنش خالی از لطف نیست.

به همین سبب باشگاه خبرنگاران جوان قصد دارد تا شما را با تاریخچه بازی تنیس روی میز آشنا نماید، پس این مطلب را از دست ندهید.

معرفی بازی تنیس روی میز

تنیس روی میز یا پینگ پنگ ورزشی است که روی میز انجام می‌شود و دو یا چهار بازیکن در آن مشارکت دارند و هر بازیکن یک راکت دارد و با بهره‌گیری از آن به توپ ضربه می‌زند.

بیشتر بدانید: تفریحات ورزشی خانوادگی چقدر برایتان هزینه در پی خواهد داشت؟ 

در وسط میز یک تور قرار دارد و برخورد توپ با آن تابع قوانین خاصی است.

توپ در این ورزش سبک (سفید یا نارنجی رنگ) و توخالی است. جنس میز از چوب و سخت است.

سرگذشت بازی پینگ پنگ

تنیس روی میز توسط فدراسیون جهانی تنیس روی میز که در سال ۱۹۲۶ تأسیس شد اداره می‌شود.

از سال ۱۹۸۸ تنیس روی میز به ورزش‌های المپیک اضافه شد.

به خوردن توپ به تور، هنگام زدن سرویس نت می‌گویند، و فواید تنیس روی میز این است که در موقع بازی کردن تنیس روی میز تمام اجزای بدن درحال حرکت هستند:

دست، پا، انگشتان دست، سر، چشم و اندام درحال حرکت هستند این بازی باعث می‌شود که تحرک شما بسیار زیاد شود و دو نیمکره‌ی مغز به‌طور هم‌زمان با هم کار کنند و همچنین مخچه را تقویت می‌کند.

دانلود کنید: بازی پینگ پنگ بازان حرفه‌ای

خاستگاه این بازی بریتانیا است که در سال‌های ۱۸۹۰–۱۸۸۰ شاهزادگان (زمان ملکه ویکتوریا) طبقهٔ بالا پس از خوردن ناهار برای سرگرمی به آن می‌پرداختند.

گویا در آن زمان آن‌ها ترجیح می‌دادند تا به جای آنکه در زیر آفتاب تنیس بازی کنند به انجام ورزشی بپردازند که در زیر سقف باشد، پس تنیس روی میز ابداع شد!

در برخی کشور‌های انگلیسی زبان، دانشگاه‌ها و مدارس و مراکز ورزشی از بکار بردن واژهٔ پینگ پنگ برای این رشتهٔ ورزشی منع شده‌اند و به جای آن باید از تنیس روی میز استفاده کنند.

دلیل آن هم لفظ واژهٔ پینگ پنگ است که در گذشته برای تمسخر یا تحقیر ساکنان شرق آسیا استفاده می‌شده است و دارای بار نژادپرستی است.

همچنین گفته می‌شود که تنیس روی میز نام یک ورزش است، اما پینگ پنگ نام یک برند آمریکایی است که در سال ۱۹۰۱ ثبت شده و در وبسایت خود نیز به تفاوت تعریف تنیس روی میز و پینگ پنگ پرداخته است.

نحوه بازی تنیس روی میز

پس از ضربهٔ سرویس که می‌بایست در نیمهٔ زمین فرد آغازگر بر زمین بخورد٫ در ضربه‌های بعدی توپ باید فقط در نیمهٔ زمین طرف مقابل به زمین بخورد.

دو نیمهٔ زمین با یک تور از هم جدا شده‌اند.

اگر توپ در زمین حریف فرود نیاید یک امتیاز به حریف اضافه می‌شود و اگر توپ در زمین حریف فرود آید و پس از آن حریف نتواند توپ را به زمین طرف مقابل بزند یک امتیاز به فردی که ضربه را زده افزوده می‌شود.

اگر در ضربه اول، توپ پس از اینکه به زمین‌خورد، به تور بخورد و سپس در زمین حریف اصابت کند «نت» حساب می‌شود وفردی که آغازگر است باید دوباره ضربه را بزند و هیچ امتیازی برای کسی حساب نمی‌شود.

رالی عبارت است از مدت زمانی که توپ در جریان بازی در گردش است.

توپ از آخرین لحظه‌ای که به صورت ثابت در کف دست آزاد بازیکن قرار دارد، پیش از پرتاب برای زدن سرویس، رالی یک لت یا یک امتیاز محسوب می‌شود.

یک لت عبارت است از یک رالی که نتیجهٔ آن در شمارش بازی منظور نمی‌شود.

یک امتیاز عبارت است از یک رالی که نتیجه آن در شمارش بازی منظور می‌شود.

دست بازی دستی است که راکت را می‌گیرد.

دست آزاد دستی است که راکت را نمی‌گیرد.

یک بازیکن زمانی به توپ ضربه وارد کرده‌است که با راکتی که در دست دارد یا با قسمت زیر مچ دست به توپ ضربه بزند.

یک بازیکن زمانی در مقابل توپ انسداد ایجاد می‌کند که لباس وی یا آنچه همراه خود دارد در هنگام بازی با توپی که هنوز از خط انتهایی خود عبور نکرده یا از زمان آخرین ضربه از سوی حریف با زمین بازی برخورد نداشته تماس حاصل کند.

زننده سرویس بازیکنی است که اولین ضربه را در یک «رالی» به توپ وارد می‌کند.

گیرنده سرویس بازیکنی است که دومین ضربه را در یک «رالی» به توپ وارد می‌کند.

بیشتر بخوانید: موزه جهانی تنیس روی میز به چین منتقل شد 

داور شخصی است که برای کنترل مسابقه منصوب می‌شود.

کمک داور شخصی است که در زمان تصمیم‌گیری‌های ویژه به داور کمک می‌کند.

هر آنچه بازیکن پوشیده یا همراه خود داشته باشد به غیر از توپ شامل همه لوازم و اشیایی است که در هنگام آغاز رالی مورد استفاده وی بوده‌است.

زمانی که توپ از هر منطقه‌ای به جز از قسمت بین تور و پایه آن یا از قسمت بین تور و سطح بازی عبور کند، در واقع آن توپ از روی مجموعه تور یا دور تا دور آن «عبور کرده» تلقی خواهد شد.

خط پایانی خطی است که به صورت فرضی در هر دو جهت امتداد داشته باشد.

انتهای پیام/