ماجرای سیلی خوردن آیت الله حق شناس
ماجرای سیلی خوردن آیت الله حق شناس برای خواندن نماز اول وقت، را در اینجا بخوانید.
به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛خواندن نماز اول وقت و به جا آوردن آن به جماعت از جمله الزاماتی است که بیشتر اوقات در ادا کردن کوتاهی می کنیم. همچنین در این باره هم ائمه اطهار (ع) سفارشات بسیاری داشته‌اند و هم بزرگان عالمان دینی، مذهبی به خواندن نماز اول وقت تاکید کرده‌اند.
در این خصوص روایتی از اهمیت خواندن نماز اول وقت را در زیر بخوانید:
روزی دایی مرحوم آیت‌الله حق‌شناس، او را برای خریدنِ کباب به یکی از کباب‌فروشی‌های نام و نشان‌دار می‌فرستد. آن روز ظهر، دایی در تهیّه‌ی ناهار عجله داشت. بنابراین، حاج آقا حق‌شناس به سرعت به جلوی آن کباب‌فروشی می‌رود، تا هرچه سریع‌تر کباب بگیرد و به مغازه‌ی دایی برساند. امّا آن روز آن کباب‌فروشی، بیشتر از روز‌های دیگر شلوغ بود. در انتهای صف می‌ایستد و پس از ده پانزده نفر، نوبت به او می‌رسد.
در این هنگام، صدای اذان بلند می‌شود. حالا دیگر وقت نماز شده بود. به کباب‌فروش می‌گوید: «الان نوبتم شده است؛ ولی اجازه بده، نوبتم محفوظ بماند و من بروم نمازم را بخوانم و برگردم.»:کباب‌فروش لجبازی می‌کند و می‌گوید: «نه خیر! نمی‌شود، یا همین الان کبابت را می‌خری و می‌بری یا این‌که اگر بروی. دوباره باید در انتهای صف بایستی.»:با این جواب، بدون هیچ اعتراضی به سوی مسجد به راه می‌افتد.
آیت الله حق شناس نماز‌ها را اقامه می‌کند و دوباره به کباب فروشی برمی‌گردد و در انتهای صف می‌ایستد. کباب‌فروش روی دنده‌ی لج افتاده بود. گاهی نگاهش به این مشتریِ نوجوان و به انتهای صف بازگشته‌اش می‌افتاد. ولی خود را به بی‌خیالی می‌زد.
آیت الله حق شناس نماز‌ها را اقامه می‌کند و دوباره به کباب فروشی برمی‌گردد و در انتهای صف می‌ایستد. کباب‌فروش روی دنده‌ی لج افتاده بود. گاهی نگاهش به این مشتریِ نوجوان و به انتهای صف بازگشته‌اش می‌افتاد. ولی خود را به بی‌خیالی می‌زد.
پس از چندین نفر، نوبتش می‌شود. کباب‌ها را می‌خرد و به سرعت خودش را به مغازه‌ی دایی می‌رساند. یکی دو ساعت از ظهر گذشته بود. خان دایی وقتی این تأخیر را به جهت رفتن به مسجد می‌بیند. با عصبانیت یک سیلی به گوش حاج آقا حق‌شناس می‌خواباند.
آیت الله حق‌شناس با گونه‌ی سرخ شده می‌گوید: «دایی جان! اگر می‌خواهید باز هم می‌توانید بزنید. ولی من تقصیری ندارم. من مکلّف هستم در وقت‌های نماز، هر کاری دارم رها کنم و بروم نماز را بخوانم.»
انتهای پیام/
